Z cyklu „45 minut”: w klasach trudnych zadanie domowe uczniowie zapisują bezpośrednio pod tematem lekcyjnym. Cała lekcja jeszcze widoczniej staje się przygotowaniem do odrabiania zadania domowego – do wzmacniania materiału. Uczniowie często preferują lekcje z bardzo widocznym celem. Ten sposób sprawdza się w zespołach uczniowskich o nikłej motywacji do samodoskonalenia. Czasami należy uczniów uszczęśliwić na siłę! Zaleca się łączenie takiego postępowania w przypadku lekcji o klasycznych ogniwach lekcyjnych.
Odrabiając zadanie domowe, uczniowie piszą w co trzeciej linijce lub w co piątej kratce, co ułatwia czytelną korektę. Zadania wolno pisać tylko na jednej stronie kartki, co ułatwia powtórki. Oko nie lubi przewracania kart zeszytu, a lubi rozłożenie notatek na podłodze lub powieszenie ich na „gadającej ścianie”.
Po oddaniu zadania następuje poprawa w wolnych linijkach i kratkach. Uczniowie otrzymują oceny z krótką recenzją. Pracę bez oceny muszą poprawić i oddać poprawioną. Zadania przepisują komputerowo i przesyłają na swoja pocztę lub na stronę szkoły. Ułatwia to też ochronę praw autorskich i przyzwyczajanie do podawania źródeł (linkografia).
Zadania mogą przyjmować formy dowolne: map myśli, tabel, plakatów, itd. Bardzo istotne są wizualizacje i indywidualizacja zapisu.
Kartek brzydkich, kartek bez marginesów, kartek zapisanych brzydkim pismem nie przyjmuję.
Nie stosuję testów oraz innych zadań zamkniętych – uczniowie od pierwszej lekcji uczą się pisania poprzez pisanie, a mówienia poprzez mówienie. Ograniczam zadania z tzw. sprawności biernych. Ćwiczenie sprawności izolowanych jest zabiegiem sztucznym, uzasadnionym wyłącznie ewentualną potrzebą stopniowania trudności, co wiedza neurologiczna poddaje w wątpliwości.
Zadania obowiązują zawsze. W przypadku nieobecności – uczeń przesyła je na adres mailowy klasy/grupy. Problematyka jest dowolna. Uczeń z początkiem cyklu uczenia się/nauczania otrzymuje wykaz problematyki z podstawy programowej i może się w niej dowolnie poruszać.
Zadania uczeń zbiera w segregatorze oraz jako dokumentację cyfrową, po uprzednim zeskanowaniu lub sfotografowaniu.
Zadania podlegają także samoocenie oraz ocenie/recenzji koleżeńskiej i wpisywane są do kart samooceny.
Aleksander Lubina – nauczyciel języka niemieckiego w Gimnazjum nr 3 im. Noblistów Polskich w Gliwicach, 20 lat doradca i konsultant, 10 lat w komisjach ds. awansu zawodowego nauczycieli, pracował 9 lat w szkołach podstawowych, 10 lat w gimnazjach, 13 lat w liceach, 6 lat na uniwersytecie. Autor skryptów, poradników, śpiewnika – publicysta, pisarz, poeta. Przykłady z praktyki autora na stronie Gimnazjum nr 3 im. Noblistów Polskich w Gliwicach.