Matematyka, przedmiot, który od dziesiątek lat uważany jest za trudny, niezrozumiały, abstrakcyjny. Obawy przed królową nauk pojawiają się już na etapie klasy czwartej, kiedy to dzieci zaczynają uczyć się matematyki z nowym nauczycielem. Strach często zapożyczają od swoich bliskich, a potęguje się on, kiedy zaczynają uczyć się innymi metodami niż na etapie klas 1-3 SP. Ale czy matematyka na pewno jest taka straszna, jak ją malują? Czy można uczyć się tego przedmiotu z radością i pasją?

Trwa 11. edycja Europejskiego Tygodnia Kodowania (Code Week). To czas, w którym szczególnie mocno promuje się naukę programowania wśród dzieci i młodzieży. Zaangażowanie Polski w realizację codeweekowej misji wyróżnia się na tle Europy. Jest to zasługa m.in. organizacji pozarządowych, które przez cały październik organizują bezpłatne wydarzenia dla dzieci, młodzieży i dorosłych.

Wiele osób i instytucji poszukuje recepty na skuteczniejszą, nowoczesną edukację. Stowarzyszenie Cyfrowy Dialog od lat działa w oparciu o teorię kreatywnego uczenia się opracowaną przez Seymoura Paperta i rozwijaną przez Mitchela Resnicka. Jednocześnie trenerzy i trenerki organizacji promują edukację wzmacniającą kluczowe kompetencje przyszłości. Opracowanie spójnej metodyki, która pozwala na połączenie obu tych koncepcji, było więc kwestią czasu i naturalnym etapem w rozwoju Cyfrowego Dialogu.

Pojęcie STEAM (nauka, technologia, inżynieria, sztuka, matematyka) nie jest mi obce teoretycznie, ale nigdy nie mierzyłam się z nim praktycznie na lekcjach. Długo zabierałam się do tego tematu. Rozmawiałam, czytałam, inspirowałam się webinarami i konkretnymi praktykami. Było z czego wybierać. Temat jest modny i na czasie, wielu nauczycieli i edukatorów realizuje świetne projekty w szkołach podstawowych, ostatnio w ramach działań związanych z Laboratoriami Przyszłości. Mało jednak znalazłam przykładów mądrze stosowanej filozofii STEAM w szkołach ponadpodstawowych, więc trochę poruszałam się „po omacku” w tym nowym dla mnie temacie.

Przewrócona lodówka, obok pralka bez drzwiczek, a do kompletu telewizor z rozbitym ekranem. Czy znasz taki widok z altanki śmietnikowej? Sprzęty te nie znikają, chociaż zabierane są wszystkie inne gabaryty – wyrzucone kanapy, szafy i ramy okienne. O co w tym chodzi? Za tym pytaniem stoi wiele innych, a odpowiedzi są bardzo ciekawe…

Programowanie w Scratchu nie sprowadza się do lekcji informatyki. Przeciwnie – aż się prosi, by sięgać po ten wizualny język programowania także na innych przedmiotach, zwłaszcza tych, które z programowaniem się nie kojarzą. Może spróbować na lekcjach języków obcych? Od czego zacząć?