Nie rozbudzimy miłości do muzyki uczniów w szkole podstawowej ani rygorystycznymi wymaganiami, ani egzekwowaniem trudnych i niezrozumiałych dla większości wiadomości teoretycznych. Wydaje się, że to, czego potrzebujemy najbardziej, to kontaktu z (żywą) muzyką poprzez granie (na wszystkim), bawienie się dźwiękami, współpracowanie w zespole (różnych instrumentów), a nawet prostego (żywiołowego) komponowania i odkrywania melodii. Przydałoby się więcej zabaw muzycznych podanych w sposób, w który da każdemu radość z uczestnictwa w zajęciach.

Niezależnie od tego, czy stosujemy nauczanie zdalne, czy online, czy nazywamy obecną naukę – nauką na odległość, czy nauką wirtualną, to wszyscy staramy się zapewnić uczniom dobre doświadczenie edukacyjne. Nowy rodzaj nauczania wymaga od nas zmiany naszych praktyk.

Marzy nam się świat bez kar i nagród, bez punktowych systemów wychowawczych oraz słoneczek i chmurek. Jak już wiele osób miało okazję przekonać się na własnej skórze, skutki uboczne tych metod są bardziej obciążające niż to początkowo zakładano. Stąd coraz więcej edukatorów, rodziców oraz placówek edukacyjnych poszukuje innych możliwości.

Jedną z najtrudniejszych sztuk, jakie człowiek musi opanować, jest mówienie. Zaraz po narodzinach dziecko rozpoczyna trening aparatu mowy, aby w przyszłości móc wypowiedzieć pierwsze słowa i zdania. Mówienie jest czynnością trudną i jest zależne od sprawności wielu elementów pozornie niezwiązanych z wytwarzaniem mowy. Słowo „pozornie” ma tutaj istotne znaczenie. Bagatelizowanie patologii związanych z mobilnością, równowagą, ze wzrokiem czy też słuchem może w przyszłości przynieść wiele szkody. Ważne jest, aby wszelkie dysfunkcje zostały odpowiednio wcześnie zdiagnozowane i poddane skutecznej terapii.

Podczas edukacji zdalnej bardzo często przygotowujemy dla naszych uczniów, krótkie tutoriale i nagrania wideo naszych lekcji. Jak to zrobić, by nie tylko nasz film był pomocny uczniom, ale także był wizualnie atrakcyjny. Taką możliwość posiada platforma Flipgrid.

W codziennej pracy z uczniami pojawia się często wiele pytań. Jak wywołać efekt „wow!” w pracy z dziećmi? Jak „zaczarować” uczniów, aby podtrzymać ich naturalną ciekawość? Jak zmienić sposób nauczania, żeby uczniowie rozwijali umiejętności konieczne do życia w świecie wiedzy i technologii XXI wieku? W jaki sposób nauczyciele powinni planować cykl trzyletniej nauki dla pierwszego etapu kształcenia, który w sposób interdyscyplinarny łączy różne dziedziny wiedzy? Jak w ten długofalowy proces wpisać i przeprowadzać zajęcia, podczas których uczniowie będą poznawali zjawiska i prawa przyrody poprzez doświadczenia i eksperymenty zgodne z metodą badawczą? Jak interpretować cele podstawy programowej? Jak wyposażyć szkolną klasopracownię, aby obserwacje i pomiary stały się codzienną praktyką w klasie i podczas zajęć terenowych? Jaka część edukacji szkolnej musi odbywać się poza murami samej szkoły?