Kiedy po raz pierwszy zetknęłam się z nazwą „pozytywna dyscyplina” pomyślałam, że to żart. Zestawienie rzeczownika „dyscyplina” z przymiotnikiem „pozytywna” brzmiało dla mnie z początku jak oksymoron. W pierwszym odruchu odrzuciłam tę metodę nie zagłębiając się w nią szczegółowo i jako świeżo upieczona mama poszukiwałam dla siebie innej metody wychowawczej. Moja podróż wiodła między innymi przez rodzicielstwo bliskości czy porozumienie bez przemocy (NVC).

Czy chcesz, aby Twoi uczniowie potrafili wykorzystywać wiedzę naukową tworząc innowacyjne konstrukcje? Chcesz by fascynowali się naukami ścisłymi tworząc roboty, statki kosmiczne lub proste usprawnienia? Zaproś ich do wspaniałej szkolnej, inżynierskiej przygody STEAM.

Za sprawą OpenAI sztuczna inteligencja (SI) na dobre zagościła w edukacyjnym mainstreamie. Zbyt często jednak rozmowa o niej odbywa się w ograniczonym zakresie. Dyskusja dotycząca jej obecności w edukacji powinna obejmować szerokie spektrum zagadnień, w szczególności wykorzystania jej na zajęciach lekcyjnych.

Gamifikacja to wykorzystywanie schematów i mechanizmów znanych z gier, takich jak: osiąganie celów, dostrzeganie postępu, osiąganie coraz wyższych poziomów, podejmowanie wyzwań. Gra wiąże się z punktami, które gracz może wymieniać na nagrody, a gdy gracz ma dostęp do wyników innych osób może śledzić swoje rankingi, również na tle innych graczy. W grze często też pojawia się kolekcjonowanie (odznak, przedmiotów), co zaspokaja potrzeby kolekcjonerów. Kto z nas nie zbierał kiedyś znaczków, monet, kart, czy karteczek do segregatora?

Patrząc na rozwój wydarzeń na świecie w ostatnich latach, można łatwo dojść do przekonania, że nasza przyszłość staje się coraz mniej przewidywalna. Trudniej przewidzieć możliwe scenariusze w świecie polityki, gospodarki czy zdrowia publicznego, można natomiast uznać, że edukacja staje się w tych czasach kluczowa dla zapewnienia rozwoju i w wymiarze osobistym i w ogólnospołecznym. Ważne jest gruntowne przemyślenie, czego powinna uczyć szkoła i jak może ona próbować przygotować młodych ludzi do funkcjonowania w świecie, którego nie znamy.

Lekcje matematyki powinny służyć rozumowaniu, argumentacji, dowodzeniu. Jednak wciąż matematyka postrzegana jest jako jeden z trudniejszych przedmiotów szkolnych. Zdarza się, że uczniowie się jej po prostu boją. Można również dostrzec mechanizm dzielenia uczniów na tzw. „matematyków” i „humanistów”, ci drudzy – czują się „zwolnieni z uczenia się” tego przedmiotu. Podział ten stosują zarówno nauczyciele, jak i rodzice. Częściej do grupy „humanistów” przyporządkowywane są dziewczynki, co może powodować mniejsze zainteresowanie przedmiotami ścisłymi w przyszłości.