Oglądamy filmy preparowane: Jojo z Deutsche Welle (odpowiednik TV Polonia), filmy dokumentalne: ZeitWorte Instytutu Goethego, ekranizacje lektur: My, dzieci z Dworca Zoo, filmy fabularne: Fussball ist unser Leben. Filmy te obrazują różnice kulturowe: odmienne podejście wobec wieku, płci, historii... Ułatwiają profilaktykę stereotypu. Poszerzają horyzonty.

W klasie mam zainstalowaną na stałe kamerę wideo. Zebrałem zgody rodziców na nagrywanie lekcji i publikowanie filmów powstałych podczas lekcji języka niemieckiego. Nagrywamy ogniwa lekcyjne i całe lekcje prowadzone w systemie LdL (Lernen durch Lehren) oraz lekcje w systemie CLIL (Contend Language Integrated Learning) prowadzone przez uczniów, nauczycieli oraz gości.

Niemcoznawstwo. Prościutko wyliczę, czego nie oczekuję i czego nie wymagam od moich uczniów. Nie żądam wiedzy ilościowej i faktologii historycznej. Uczniowie z reguły potrafią narysować przybliżoną konturówkę RFN – na niej umieszczają ludzi, przedmioty i zdarzenia tego obszaru. Potrafią to samo robić na osi czasu. To dla mnie element korelujący nauczanie.

Po roku intensywnych przygotowań, przedstawiamy nowy serwis edukacjamedialna.edu.pl, zawierający scenariusze zajęć, ćwiczenia i materiały z zakresu edukacji medialnej. Projekt skierowany jest przede wszystkim do nauczycieli oraz osób pracujących z młodzieżą w instytucjach takich jak biblioteki, organizacje pozarządowe i domy kultury.

Życie dzieci kwitnie w sieci. Dzieci przebywają w internecie coraz częściej i coraz dłużej. W 2011 r. 2/3 przedszkolaków (3-6 lat) korzystało z sieci częściej niż raz w tygodniu, a ich jednorazowa sesja w sieci trwał średnio 45 minut. Dziś zapewne jest to jeszcze więcej. Codziennie z internetu korzysta 23% 3-6 latków, 35% 7-9 latków, 62% 10-14 latków. Powstaje pytanie – jak sprawić, aby wychodziły z sieci wzbogacone, a nie oszołomione, czy wręcz ogłupione (albo „wściekłe“ co też się zdarza).

Początek roku to doskonały moment na podsumowanie minionego czasu i tworzenie nowych planów. To okazja na poznanie skutecznych metod zarządzania sobą w czasie. Kształtowanie tej kompetencji, choć niezwykle ważne, jest w szkole całkowicie zaniedbane. Nauczyciele tłumaczą, że mają pilniejsze sprawy niż rozwijanie nawyków skutecznego działania. Całodzienny warsztat dedykowany uczniom okazał się cennym dla nich doświadczeniem. Jakież było ich zdziwienie, kiedy w trakcie zajęć odkryli, że to, co może zmienić ich jakość funkcjonowania w domu i w szkole, to koncentracja na sprawach, których właśnie nie robią, bo pochłonięci się sprawami pilnymi.