W języku angielskim termin ocenianie ma dwa odpowiedniki: grading - czyli to, co potocznie kojarzy nam się z ocenianiem, a więc wystawianie ocen (ocenianie sumujące), oraz assessment - słowo oznaczające monitorowanie postępów ucznia, stałą ewaluację tego, gdzie jest i w jaki sposób ma osiągnąć kolejne cele (często utożsamiane z ocenianiem kształtującym). Druga forma, w szczególności, stanowi rodzaj interakcji pomiędzy nauczycielem a uczniem, w którym to obie strony udzielają sobie nawzajem informacji zwrotnej - nauczyciel uczniowi o zaawansowaniu jego wiedzy i umiejętności, a uczeń nauczycielowi o tym jak powinien zmodyfikować kolejne lekcje, aby umożliwić uczniowi osiągnięcie celów edukacyjnych. Czy przestrzeń szkoły może wspierać tą interakcję? Czy istnieją metody aktywnej oceny?

Dlaczego warto wprowadzać escape room do szkół? S. Nicholson (2018) podkreśla znaczenie współpracy między uczniami oraz gry, która odbywa się tu twarzą w twarz. Gra zaprojektowana w oparciu o konkretne cele nauczania, daje podstawy do aktywnego uczenia się. Wspólne działanie pod presją czasu angażuje wszystkich uczestników. Rozwiązywanie zagadek i wykonywanie zadań opiera się, w przeciwieństwie do gier komputerowych, na koordynacji ręka-oko oraz używaniu własnego rozumu (a nie tylko losu jak przy grach planszowych z kostką).

Czasami bywa i tak, że o zastępstwie dowiadujemy się na chwilę przed rozpoczęciem lekcji. Gdy zależy nam, by nie było to czas dla obu stron stracony, warto sięgnąć po prosty pomysł na ciekawe zajęcia. A pomogą nam w tym… karty metaforyczne.

Wykład ma w dzisiejszej szkole raczej złą renomę. Uważany jest za formę wspierającą bierność ucznia, zniechęcającą go do samodzielnego poszukiwania wiedzy czy rozwoju umiejętności myślenia. Zgadzam się z tym podejściem, ale tylko wtedy, kiedy stanowi on główną, a nawet jedyną metodę pracy. Kiedy jednak jest "tylko" metodą wspierającą, zapełniającą pewien fragment lekcji, a przy tym wykorzystuje elementy aktywne do angażowania uczniów, wykład może być równie skuteczną metodą uczenia (się). Jak więc uatrakcyjnić metody wykładowe i zaangażować ucznia do pracy?

Każdy nasz uczeń, ale również my dorośli przeżywamy bardzo trudny czas. Targają nami różnorodne emocje. Aby ułatwić nam wszystkim poradzenie sobie z nimi, warto z dziećmi i młodzieżą rozmawiać. Zapewnić, że wszystkie emocje są ważne, potrzebne i należy o nich mówić.

Kiedy pracujemy z uczniami projektowo, tworzymy jakieś produkty, stajemy przed wyzwaniem związanym z zaprezentowaniem tego, co stworzyliśmy. Często ten etap to najbardziej czasochłonna część naszej pracy - kiedy uczniowie jeden po drugim, grupa po grupie chwalą się tym, co zrobili, a pozostali bezczynnie przyglądają się tym wysiłkom. Czy można to jednak zrobić inaczej? W tym artykule przedstawię Wam kilka pomysłów na aktywne prezentacje.