Media zmieniły nasze społeczeństwo i kulturę, wywarły ogromny wpływ na politykę, stały się jednym z ważniejszych sektorów gospodarki. Współczesny świat dzieje się na ekranach telewizorów, poznajemy go z radia, prasy i stron internetowych. Ten medialny świat stał się ważniejszy, bardziej realny i prawdziwy od codziennej, poznawanej bezpośrednio rzeczywistości.
Strona 2 z 2
Takich prostych pytań możemy zadawać sobie wiele. Edukacja medialna dotyczy wszystkich: dzieci, młodzieży i dorosłych. Starsze pokolenie nie jest przyzwyczajone do takiej ilości programów telewizyjnych, stacji radiowych, tytułów prasowych. Młode – zwłaszcza dzieci – dorasta w zupełnie nowym, medialnym świecie. My, dorośli, chcemy im jakoś pomóc, choć sami jeszcze nie potrafimy oswoić się z mediami.
Jesteśmy przekonani, że jako rodzice i nauczyciele najpierw powinni poznać media, by potem rozmawiać o nich ze swoimi dziećmi, o obejrzanym wspólnie filmie, przeczytanym w czasopiśmie artykule, interesującej stronie internetowej. Podstawową metodą edukacji medialnej jest rozmowa, dzielenie się tym, co się poznało, wymiana myśli i uczuć, proste recenzje i własne opinie. Także mądre planowanie wolnego czasu, by media nie zawłaszczyły go w całości. Wreszcie, zwracanie uwagę na wartości, które proponują nam media:
- Czy wychowują tak, jak to my chcielibyśmy wychowywać nasze dzieci? - Czy prowadzą do agresji zamiast do budowania wspólnoty? - Czy proponują łatwy seks zamiast odpowiedzialnej miłości, małżeństwa, rodziny?
Jan Paweł II, który w swoim nauczaniu poruszał także kwestie edukacji medialnej, przede wszystkim w dorocznych Orędziach na Światowy Dzień Środków Społecznego Przekazu (24 stycznia). Papież zawsze podkreślał: media w służbie... W służbie określonych wartości: sprawiedliwości i pokoju, braterstwa, odpowiedzialnej wolności, prawdy, jedności i miłości. Każdy przekaz ma swój wymiar moralny, może służyć dobru lub złu.
Za właściwe miejsce edukacji medialnej uznawał przede wszystkim rodzinę. "Rodzice jako pierwsi i najważniejsi wychowawcy swoich dzieci, jako pierwsi też winni wyjaśniać im, czym są środki przekazu. (...) Nawet małe dzieci można nauczyć czegoś na temat środków przekazu, a mianowicie, że tworzą je ludzie pragnący nieść przekaz, że przekaz ten często zachęca do zrobienia czegoś – zakupu jakiegoś towaru, zachowania się w sposób budzący wątpliwości (...) Rodzice muszą też wprowadzić reguły w korzystaniu w domu ze środków przekazu (...) muszą dać dzieciom dobry przykład, korzystając ze środków przekazu w sposób przemyślany i wybiórczy" – radzi Jan Paweł II w Orędziu „Media w rodzinie – ryzyko i bogactwo” z 2004 roku.
Edukacja medialna to nasza pozytywna odpowiedź na media, których przestaliśmy się lękać, a zaczęliśmy się uczyć.
Notka o autorze: Dr Piotr Drzewiecki, adiunkt w Instytucie Edukacji Medialnej i Dziennikarstwa Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Dziennikarz, specjalista ds. edukacji medialnej. Prowadzi internetowy serwis o wychowaniu do mediów Press Cafe.
PONAD DEKADA INSPIR@CJI (2013-2023)
Media zmieniły nasze społeczeństwo i kulturę, wywarły ogromny wpływ na politykę, stały się jednym z ważniejszych sektorów gospodarki. Współczesny świat dzieje się na ekranach telewizorów, poznajemy go z radia, prasy i stron internetowych. Ten medialny świat stał się ważniejszy, bardziej realny i prawdziwy od codziennej, poznawanej bezpośrednio rzeczywistości.
Ostatnie komentarze