Rysowanie na lekcjach języka niemieckiego, a właściwie kopiowanie wielkich mistrzów, przekonuje uczniów, że są w stanie odtworzyć obraz, poznawać technikę – naśladować, patrzeć, widzieć, odwzorować – rozwijać się, pokonywać obawy – obawy wynikające przede wszystkim z braku aktywności, braku kreatywności, z poznawania wielkości wg Ferdydurke...
Ćwiczenie to nadaje kiści pewną gibkość. Władzę w dłoni, która umożliwia kreślenie linii i kółek: l, o, r… wspomaga pismo i myśl oraz rozbudza potrzebę piękna. Uczniowie oswajają się z pędzelkiem, mazakiem, ołówkiem, piórem…
Nie dość, że uczniowie przekonują się, że na wszystko można znaleźć sposób, że można sobie poradzić, to jeszcze dodatkowo na trwale plasują dzieło mistrza na osi czasu - w dziejach ludzkości, poznają twórczość danego artysty (jego kreskę, barwę – jego wyczucie przestrzeni i jego podejście do ludzi i Boga), jego piękno i przesłanie.
Uczniowie charakteryzują epokę poprzez własne działanie i w konsekwencji chyba łatwiej przechodzą do opisu postaci, do charakterystyki – jako do zadania językowego…
Zdecydowanie największym zyskiem jest jednak pokonanie niechęci wobec naśladownictwa, wobec powielania, wobec benchmarkingu.
Uczniowie najczęściej chcą natychmiast tworzyć. Tworzenie bez kopiowania kończy się tfuuuu...rczością. Co i tak, przy nauce języka jest bardziej pożądane od testów! Ale.... wymaga od nauczyciela delikatnego prowadzenia pomiędzy lapsusem a errorem, między tym, co istotne dla techniki, a tym co się samo wyreguluje.
Żeby uczeń oswoił się procesem aproksymacji nie tylko językowej, dobrze jest kopiować mistrzów.
Dobrze jest czytać nie tylko pismo, ale i wielkich mistrzów malarstwa.
Oczywiście, zapyta ktoś, o czym tu mowa? Niech weźmie naniesie siatkę na kartkę i skopiuje ulubiony obraz – wtedy się dowie, przeżyje…
Ja to robiłem w latach siedemdziesiątych jako uczeń klasy polonistycznej XLO w Katowicach.
Notka o autorze: Aleksander Lubina – nauczyciel języka niemieckiego w Gimnazjum nr 3 im. Noblistów Polskich w Gliwicach, 20 lat doradca i konsultant, 10 lat w komisjach ds. awansu zawodowego nauczycieli, pracował 9 lat w szkołach podstawowych, 10 lat w gimnazjach, 13 lat w liceach, 6 lat na uniwersytecie. Autor skryptów, poradników, śpiewnika – publicysta, pisarz, poeta.
