Akcja #sprawdzobecnosc Fundacji EFC, o której pisaliśmy na początku czerwca, odniosła zamierzony skutek. Jej celem było zwrócenie uwagi na problem uczniów nieobecnych podczas etapu zdalnego nauczania w szkole. Głos w tej sprawie zabrali przede wszystkim uczniowie, koleżanki i koledzy tych, którzy z różnych przyczyn nie uczestniczyli w lekcjach. Wskazywali oni na problemy związane z nauką w domu podczas pandemii, zamieścili też setki komentarzy w mediach społecznościowych.

Wszyscy zdajemy sobie sprawę, że nauczanie zdalne nie dorówna nauczaniu rzeczywistemu. Jednak możliwe, że będziemy musieli na nie częściowo przejść, a może nawet tylko takie kontynuować. Cały świat zastanawia się, jak to zrobić najmniejszymi kosztami.

Futurologia to piękna dziedzina – wszak przewidywać można wszystko, bez ponoszenia za to odpowiedzialności. Nie jest ona jednak wyłącznie sztuką dla sztuki. Prognozy często inspirują do podejmowania decyzji w różnych dziedzinach życia społecznego, zarówno w skali makro, jak w społecznościach lokalnych, a nawet w wymiarze indywidualnym. Z pewnością jest więc też miejsce na refleksję na temat przyszłości szkoły, na początek naszej rodzimej. Swoje przemyślenia w tej kwestii mogłem ostatnio zaprezentować podczas seminarium zorganizowanego przez Centrum Edukacji Obywatelskiej dla uczestników programu „Szkoła ucząca się”. Po tym wystąpieniu uznałem, że warto podzielić się nimi także z gronem czytelników bloga „Wokół szkoły”.