Nauczyciele

Taki komunikat od UNESCO, na specjalną okazję, która trafia się raz na rok. Czyli dziś - 5 października: Nauczyciele odgrywają kluczową rolę w kształtowaniu przyszłości poprzez wychowywanie uczniów i napędzanie postępu edukacyjnego. Jednak, aby w pełni wykorzystać ich potencjał, kluczowe jest, aby ich głosy były słyszane i cenione w procesach decyzyjnych, które mają wpływ na ich zawód. Dlaczego dziś? Bo zaczynają się INSPIR@CJE 2024? Prawie tak. Dzisiaj jest Światowy Dzień Nauczyciela i to świetnie zbiega się z naszym dorocznym najważniejszym wydarzeniem edukacyjnym.

Powrót do pracy wiąże się dla nauczycieli ze wzmożonym wysiłkiem głosowym, z którym będą mieli do czynienia regularnie przez najbliższe 10 miesięcy. Wielogodzinna praca głosem to dla pedagogów nie lada wyzwanie, na co wskazują statystyki. Przewlekłe choroby narządu głosu znajdują się na 3. miejscu najczęściej diagnozowanych w Polsce chorób zawodowych. Z tego powodu Centralny Instytut Ochrony Pracy – Państwowy Instytut Badawczy (CIOP-PIB) zachęca nauczycieli, ale także przedstawicieli innych zawodów pracujących głosem oraz ich pracodawców do włączenia się w kampanię społeczną pn. „Pracuję głosem”.

Jednym z celów, jaki towarzyszy mi pracy z uczniami jest to, by podążać za uczniem w taki sposób by moje uczennice i moi uczniowie mieli autentyczny wpływ na planowanie procesu nauczania - wybór treści, pytania badawcze, metody uczenia się.

Często przyglądając się pracy nauczyciela wspomagającego widziałam marnującą się okazję. Rzecz polegała na tym, że nauczyciele – prowadzący i wspomagający w rzeczywistości nie pracowali razem w klasie.

Podczas zakupów w lokalnej hali targowej spotkałem dawno niewidzianą znajomą, ongiś pracującą na stanowisku administracyjnym w jednej z bemowskich placówek, obecnie emerytkę. – Co tam słychać w szkole? – zagaiła pomiędzy sklepowymi regałami. Odpowiedziałem „Stara bida”, by po chwili poprawić się, że nie, bieda jest całkiem nowa, bo z roku na rok trudniej się pracuje. Rodzice są coraz częściej nieusatysfakcjonowani, zalęknieni o swoje dzieci, nauczyciele, choć w większości wciąż chętni i z pomysłami, to jednak pełni obaw o społeczny odbiór swojej pracy, o przyszłość, o to, by nie zrobić jakiegoś błędu... Z dziećmi na tym tle jest chyba najlepiej, choć na fali ogólnego niepokoju wisi w powietrzu, niczym miecz Damoklesa, pytanie gdzie, kiedy i w jaki sposób może coś tąpnąć.

Odpoczynek jest sztuką, którą nie każdy z nas opanował na ocenę celującą. Nie ma takiego przedmiotu w szkole, nikt z „odpoczywania” nas nie egzaminował… W dzisiejszym szybkim tempie życia, często zapominamy o potrzebie regeneracji zarówno ciała, jak i umysłu. Jako ludzie, często utożsamiamy odpoczynek z lenistwem, co może prowadzić do poczucia frustracji… Z kolei jako nauczyciele, mamy tendencję do ciągłego myślenia o pracy, projektach, zadaniach nawet podczas urlopu.