Czy zdajecie sobie Państwo sprawę, że macie prawo do nieprzejeżdżania skrzyżowania na czerwonym świetle? Albo do jazdy z prędkością 50km/h w terenie zabudowanym? Nie? Pewnie dlatego, że nie jesteście świadomi reinterpretacji i nowatorskiej wykładni znaczenia słów prawo i obowiązek, dokonanych właśnie przez 30 Międzynarodową Konferencję Edukacji Demokratycznej IDEC 2023. Otóż Konferencja zwraca uwagę niedouczonej (a zatroskanej) opinii publicznej, że angielskie słowo compulsory, użyte w Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka (UDHR) z 1948 r., jest powszechnie mylnie rozumiane, ponieważ intencją sygnatariuszy nie było wcale zmuszanie dzieci do nauki, ale skłonienie wszelkich możliwych podmiotów, by im tę naukę umożliwiły i zapewniły.

W połowie listopada br. wciąż wiele środowisk oświatowych przepełnia dyskusja na temat tego, kto stanie na czele resortu edukacji. W gruncie rzeczy to dyskurs na temat tego, co nowa władza zaproponuje szkole. Z czego pozwoli zrezygnować i jakie rozwiązania zaakceptuje. No nie wiem. Może lepiej porozmawiać o realnej autonomii. Szkół, nauczycieli, uczniów i ich rodziców?

Marks przed laty powiedział, że byt kształtuje świadomość. Dziś trawestując tę wypowiedź w związku z edukacją można bez obaw powiedzieć, że dzisiejszego ucznia kształtuje podręcznik. Żyjmy w czasach, kiedy powszechnie używane kiedyś słowa, trzeba niekiedy zastąpić nowymi, które są poprawne i nikogo nie obrażają. To sytuacja, w której trzeba zmienić dobór lektur szkolnych, bo dotychczasowe kształtują nieakceptowany obraz świata i jego historii. To wreszcie świadomość, że o efektach uczenia się i postawach uczniów w znacznym zakresie decyduje nie tylko czego uczą, ale też z jakiego języka korzystają ich nauczyciele. Stoimy na progu potencjalnej zmiany języka polskiej edukacji. Może warto się zastanowić, jak bywa kształtowany i czemu może/powinien służyć?

Wszyscy chcemy, aby nasi uczniowie stali się niezależnymi, samodzielnymi i odpowiedzialnymi uczącymi się. Kiedy uczniom trudno jest skupić się na zadaniu, osiągnąć cele i przejąć odpowiedzialność za swoją naukę, zapewne brakuje im właśnie samoregulacji.

Zafascynowani zakupami sprzętów i oprogramowania, które nasycają, żeby nie powiedzieć przesadnie wypełniają szkolną przestrzeń, rzadko zastanawiamy się nad skutkami cyfrowej inwazji na szkoły (i rodziny). Pojawiają się wyniki badań, które pokazują, że nadużywanie narzędzi cyfrowych wpływa na zmniejszanie się możliwości rozwoju umiejętności czytania, pisania, liczenia – czyli generalnie uczenia się. Co więcej, badacze ludzkiej inteligencji odnotowali zatrzymanie, a nawet cofanie się dotychczas obserwowanego stałego wzrostu poziomu inteligencji kolejnych pokoleń (Efekt Flynna). Wiele wskazuje na to, że obserwowane zdarzenia to między innymi konsekwencja wszechobecności cyfrowanych mediów i uzależnienia znacznej części z nas od ich używania.

Każdy człowiek potrafi myśleć i uczyć się – napisała dr Caroline Leaf. A co by się stało, gdybym każdego dnia, z taką myślą podchodził/a do ucznia, współpracownika, szefa? Do siebie samego, do siebie samej?