Polacy, którzy w ciągu ostatniego roku skorzystali z różnych form pożyczek i kredytów, na ogół nie są osobami z poważnymi problemami finansowymi, coraz bardziej wpadającymi w spiralę zadłużenia. Dla większości z nich pożyczanie to element strategii zarządzania budżetem domowym, a nie „łatania w nim dziury”. Potwierdza to wysoki odsetek pożyczkobiorców (89 proc.), którzy regularnie spłacają swoje długi - wynika z badania „Polacy wobec swoich zadłużeń”. Akurat dziś 15 marca wypada Światowy Dzień Konsumenta - warto przyjrzeć się temu, jak spłacamy swoje długi finansowe.

Co trzeci Polak ocenia swoją sytuację finansową pozytywnie, a co piąty dostrzega jej poprawę. Prawie 30% określa ją jako stabilną, ale tylko co piąty badany czuje się bezpiecznie finansowo. To wnioski płynące z najnowszego badania Fundacji Think!, która od 2008 razem z Fundacją Citi Handlowy im. L.Kronenberga bada i analizuje nastawienie Polaków do obecnej i przyszłej sytuacji materialnej.

Czy dziecko może wydać kieszonkowe na wszystko, co chce? Jak rozmawiać z nim o oszczędzaniu pieniędzy i zasobów? Gdzie przechowywać jego pieniądze – w skarbonce czy na koncie rodzica? Dzięki nowym kartom do rozmowy tematy dotyczące pieniędzy – tak dziecka, jak i Twoich, będą łatwiejsze.

Obok wielu rodzajów inteligencji na pewnym etapie życia dziecka pojawia się inteligencja finansowa. I można ją rozwijać - już od etapu przedszkolnego, kiedy dziecko zaczyna mieć do czynienia z pieniądzem.

Zdrowie finansowe jest bardzo ważne dla osiągnięcia zadowalającej jakości życia. Jest ono warunkowane wieloma czynnikami odnoszącymi się przede wszystkim do poczucia bezpieczeństwa finansowego, wiedzy i kompetencji ekonomicznych. A u jego podstaw leży to, w jaki sposób postrzegamy pieniądze – czym dla nas są, czemu służą i jak wiele jesteśmy gotowi poświęcić, by je zdobyć.

Warto kształtować postawy przedsiębiorcze u dzieci już od najmłodszych lat. Prawie 100 lat temu Janusz Korczak w swojej książce „Bankructwo Młodego Dżeka” pokazał jak ważne jest rozwijanie przedsiębiorczości i kreatywności już od dzieciństwa. Tych tematów nie powinno zabraknąć w edukacji wczesnoszkolnej.

Sharenting, youthwashing, infantylizowanie języka, narzucanie własnego zdania, ośmieszanie i mówienie o najmłodszych bez ich udziału. Tych zjawisk dotyczy najnowsza publikacja, która w ślad za wprowadzonymi Standardami Ochrony Małoletnich, pierwsza w branży kreatywnej porusza kwestię kultury włączającej wobec najmłodszych. Komunikacja jest jak most. Ma łączyć, ale jeżeli opiera się na złych fundamentach, po prostu się zawali. Kiedy mówimy do lub o dzieciach, nadal posługujemy się krzywdzącymi stereotypami. Najwyższa pora to zmienić.

Poczucie sprawiedliwości jest dla uczniów bardzo ważne. Jednak często rozumieją je jako – wszystkim po równo, bez względu na możliwości.

Po zaśnieżonej drodze jedzie szkolny autobus. Nagle zza zaspy wychodzi niedźwiedź. Pojazd hamuje, a dzieci przyklejają nosy do szyb. Niedźwiedź podchodzi bliżej i siada na środku drogi. Kierowca wysiada, podchodzi do zwierzęcia, wyciąga rękę. Misiek pozwala się pogłaskać. Po chwili do pieszczot dołączają dzieci.

Czy bycia empatycznym można się nauczyć? Gdzie ,,powstają” empatyczne zachowania? Czy to, co zapisane w naszych genach determinuje poziom empatii? Dlaczego umiejętność empatii odgrywa tak ważną rolę w relacjach międzyludzkich i jak możemy ją kształtować?

Można by zapytać: co to właściwie znaczy „szyć”? Czy chodzi tylko o igłę, nitkę i kawałek materiału? W pewnym sensie, tak. Ale dla mnie szycie ma znaczenie o wiele głębsze. Szycie to coś więcej niż tylko tworzenie fizycznych rzeczy. To symboliczne zszywanie kawałków życia: umiejętności, wartości, relacji, emocji, a nawet marzeń. To metafora łączenia tego, co czasem wydaje się nie do połączenia – szkoły z prawdziwym życiem, teorii z praktyką, serca z umysłem.

Święta, rodzinne spotkania, głównie przy stole. Wspaniałych dań pewnie nie brakuje. A że bywają rodziny spore, to tak wędrujemy od stołu, do stołu. Może warto też na spacer? Aż 57 proc. osób z pokolenia „baby boomers” i 42 proc. osób z pokolenia X nie podejmuje żadnej aktywności fizycznej - wynika z raportu, który ukazuje się w Polsce regularnie od 2018 r. Wśród przyczyn tego eksperci wymieniają m.in. złe nawyki i stereotypy.

Coraz trudniej będzie odróżnić czy zdjęcie lub film, które oglądamy w sieci jest prawdziwe czy nie. Sztuczna inteligencja tworzy (na ludzkie polecenie) coraz lepsze zdjęcia i wideo. Jeszcze bywają niedoskonałe, ale za kilka lat, kto wie, czy będziemy w stanie stwierdzić, czy jest prawdziwe, czy nie. Dla manipulatorów i populistów nadchodzą jeszcze lepsze czasy...

W całej Polsce trwają obchody tegorocznej edycji Dnia Bezpiecznego Internetu - do końca marca zaplanowano wiele różnorodnych działań w instytucjach edukacyjnych i szkołach, które zwracają uwagę na kwestie cyberbezpieczeństwa dzieci i młodzieży. Wyniki najnowszych badań przeprowadzonych na zlecenie Rzeczniczki Praw Dziecka pokazują, z iloma wyzwaniami mierzą się młodzi ludzie w środowisku cyfrowym.

Rozwijanie krytycznego myślenia to dziś cenna umiejętność. Jesteśmy otoczeni przez artykuły, poradniki, prezentacje i materiały audiowizualne, które podpowiadają nam, że wystarczy tylko zrobić pierwszy krok, by zacząć krytycznie myśleć. Kluczowe pozostaje pytanie – jak rozwijać tę umiejętność efektywnie zarówno w szkole, jak i w domu, i dlaczego tak naprawdę warto?

Film krótkometrażowy może okazać się świetną pomocą dydaktyczną, inspirującą uczniów i nauczycieli do rozmowy na aktualne tematy. Stosunkowo łatwo można wykorzystywać filmy w klasie, zarówno na lekcjach przedmiotowych, jak i wychowawczych. Oto szesnaście znakomitych filmów, które zachwyciły publiczność Festiwalu Filmów Dokumentalnych dla Młodej Widowni LET’S DOC – zostały one ujęte w NIEZBĘDNIKU FILMOWYM LET’S DOC i obudowane materiałami metodycznymi. Nic tylko skorzystać – są one dostępne na platformie VOD Warszawa.

Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę po 20 latach aktualizuje hasło znanej kampanii społecznej i rozpoczyna kolejną akcję przeciwdziałania wykorzystywaniu seksualnemu dzieci online. „Niby wiadomo, kto jest po drugiej stronie” to nawiązanie do pierwszej w Polsce kampanii – z 2004 roku – o bezpieczeństwie dzieci w internecie – „Nigdy nie wiadomo, kto jest po drugiej stronie”. Charakterystyczny mężczyzna w średnim wieku wystukujący na klawiaturze komputera: „Cześć Aniu. Tu Wojtek. Też mam 12 lat. Chętnie cię poznam” stał się na długie lata ikoną problemu uwodzenia dzieci w sieci.

Pod hasłem „Blisko telefonu – daleko od dziecka” Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę rusza z kampanią społeczną promującą cyfrową higienę i bezpieczny rozwój dzieci. Kampania, skierowana do rodziców dzieci do 6. r.ż., zwraca uwagę na negatywny wpływ korzystania przez rodziców z telefonów w obecności dziecka. Scrollowanie przez rodzica telefonu w czasie zajmowania się dzieckiem może obniżyć jakość i liczbę interakcji między nim a dzieckiem[1]. Tymczasem utrzymywanie kontaktu wzrokowego z opiekunem oraz szybkość reagowania osoby dorosłej na sygnały wysyłane przez niemowlę lub dziecko to jedne z podstawowych potrzeb małego człowieka. Mają olbrzymi wpływ na kształtowanie bezpiecznej więzi z rodzicem, poczucie własnej wartości dziecka, a także na to, jakie relacje będzie ono budowało z innymi w swoim późniejszym życiu.