W przypadku wszelkich gier, staram się, aby rywalizację zastąpiły współpraca, wzajemne wspomaganie – a więc dobra zabawa, rozwijająca między innymi kompetencje społeczne. Gry powinny być mocno wkomponowane w autentyczne sytuacje mowne z możliwie często spotykanymi intencjami mownymi i posługiwać się autentycznym językiem codzienności danego obszaru językowego. Stosuję gry promujące prawdziwe, aktualne zdarzenia i miejsca, np. miasta.
Będąc w Pfarrkirchen (Dolna Bawaria) zaopatrzyłem się w trzy komplety gry promującej to niewielkie miasteczko. Ostatnio dostałem od burmistrza tego miasta, Pana Georga Riedla, dodatkowe cztery komplety. Uczniowie wykonają teraz prace promujące to miasto i wyślą je burmistrzowi – najlepsi wykonawcy zostaną zaproszeni przez burmistrza, który dofinansuje ten wyjazd kwotą 2500 euro. Prace zostaną wystawione w oknach wystawowych sklepów, banków, restauracji Pfarrkirchen oraz we wszystkich trzech ratuszach tej uroczej mieściny.
W mieście znajduje się tor kłusaków, ratusz, w którym urzędnikom nie wolno w swych biurach eksponować rozebranych panienek, czy wypasionych fur – burmistrz kupuje jedynie oryginały. Ratusz zamienia się w galerie. W mieście mnóstwo fontann. Podstawowe pytanie brzmi: Jak to jest finansowane? Jaki związek z rozwojem tego miasta ma osobowość i wykształcenie burmistrza? Dlaczego miasto nie jest zadłużone?
Ponieważ planszą do gry jest plan miasta, to grę wspomaga strona internetowa Pfarrkirchen, na której znajdują się te same obiekty, co w grze. Obiekty miasta oraz jego wydarzenia można znaleźć także w Wikipedii oraz na YouTube – ich opisy to swoistego rodzaju parafrazy tekstu gry – lub, jak kto woli, ćwiczenia strukturalne.
Karty do gry oraz instrukcję zeskanowałem, teksty przetłumaczyłem i nagrałem - wszystko umieściłem na stronie szkoły.
Wszystko w sumie tworzy podstawę do uczenia się wielokanałowego, sprawności zintegrowanych i pogłębionego poznawania Niemiec, ze szczególnym podkreśleniem różnic kulturowych.
Notka o autorze: Aleksander Lubina – nauczyciel języka niemieckiego w Gimnazjum nr 3 im. Noblistów Polskich w Gliwicach, 20 lat doradca i konsultant, 10 lat w komisjach ds. awansu zawodowego nauczycieli, pracował 9 lat w szkołach podstawowych, 10 lat w gimnazjach, 13 lat w liceach, 6 lat na uniwersytecie. Autor skryptów, poradników, śpiewnika – publicysta, pisarz, poeta.
Ostatnie komentarze
To, że ktoś GENERALNIE uważa spotkania na żywo za dobrze - nie oznacza, że DETALI...
Pytanie drugie: czy to byłoby korzystne? Szkoła to emocje, rywa...