Grudzień to dla wielu czas świątecznych spotkań. Lubię je, ponieważ integrują one zespół klasowy, sprzyjają budowaniu relacji także z rodzicami. Dlatego zapraszam na nie rodziców, ale i rodzeństwo moich uczennic i uczniów. Organizuję je w godzinach popołudniowych, by każdy mógł w nich wziąć udział. Powiadamiam o nich rodziców dużo wcześniej. Staram się by te świąteczne spotkania jakie organizuję były mniej oficjalne i sprawiały frajdę wszystkim osobom w nich uczestniczących.

Nauczyciele wychowania wczesnoszkolnego z całego kraju mogą zgłaszać chęć udziału w 2. edycji bezpłatnego projektu społecznego „Akademia Dobrej Energii Junior”. Celem akcji, działającej pod honorowym patronatem Minister Edukacji Narodowej Barbary Nowackiej oraz Rzecznik Praw Dziecka Moniki Horna-Cieślak, jest zaszczepienie w dzieciach dobrych nawyków, które ułatwią im dbanie o zdrowie fizyczne i psychiczne w przyszłości.

Informacja, którą łatwo można przeoczyć - od 15 listopada trwają konsultacje projektu rozporządzenia w sprawie ramowych planów nauczania[1]. W trybie ekspresowym, bo przecież koniecznie trzeba zdążyć na rok przed zapowiadaną reformą, czyli do najbliższego września. Zmiany w tzw. "ramówce" chwilowo nie są rewolucyjne, bo dotyczą głównie wprowadzenia nowych przedmiotów: edukacji zdrowotnej i edukacji obywatelskiej.

Bezpieczeństwo najmłodszych jest niezwykle ważne, zwłaszcza gdy dzieci stają przed wyzwaniem przekroczenia progu szkoły. Przed nimi wiele emocji i nowych, nie zawsze komfortowych sytuacji. Jak pomóc im odnaleźć się w tych chwilach? Odpowiedzi szukamy wraz z „Akademią Bezpiecznego Puchatka” – programem, którego celem jest nauka bezpiecznych zachowań. Trwa nabór do XVI edycji, w której do tej pory wzięło udział ponad 3 miliony uczniów klas pierwszych, a nad całością patronat sprawuje Policja.

Najczęściej rozmowa o dziecku toczy się w szkole między nauczycielem a rodzicem, a ustalenia dotyczące ucznia/uczennicy zapadają ponad jego/jej głową. Spotkania trójstronne zmieniają tę sytuację diametralnie: czynią dziecko pełnoprawnym uczestnikiem rozmowy, której partnerami są ponadto wychowawca/wychowawczyni oraz rodzic. Są one wartościową alternatywą dla klasowych zebrań, znacząco tracących na użyteczności w epoce e-dzienników dających na bieżąco pełen dostęp do ocen i spostrzeżeń o uczniach.

Od czego zacząć budowanie ekowrażliwości i uważności na zachodzące w środowisku zmiany? Od edukacji najmłodszych. Badania mówią, że prawie 70% uczniów[1] uważa tematykę związaną ze zmianami klimatu za istotną, a 31% z nich[2] czerpie wiedzę o ekologii właśnie od nauczycieli. To wyraźnie pokazuje, jak ważne jest kontynuowanie edukacji proekologicznej i zaangażowanie najmłodszych w działania na rzecz ochrony planety.