A co to za gra?

Typografia
  • Smaller Small Medium Big Bigger
  • Default Helvetica Segoe Georgia Times

Czy szkoła, czy wakacje w pełni - oni grają. Rodzice próbują odganiać swoje pociechy od komputerów i konsol, wyganiać z domu, żeby sobie poszli gdzieś odetchnąć świeżym powietrzem. Niestety, pewne jest, że do końca nie da się ich odgonić od monitorów – wirtualny świat ma wielką moc przyciągania i oferuje przygody, jakich wielu nie doświadczy w codzienności. No więc grają...PHOTO: SXC.HU

I dobrze, niech grają w te gry: zręcznościowe, strategiczne, bezsensowne, logiczne, sieciowe czy inne.  Jest to element współczesnej kultury, ale i niezwykle – co nie do końca jest uświadamiane przez edukatorów (zwłaszcza w publicznym systemie oświaty) – potężne narzędzie edukacji. Pisaliśmy już kilkakrotnie w Edunews.pl – nieraz podczas popularnych gier młodzi gracze uczą się rzeczy znacznie bardziej złożonych i znacznie trudniejszych niż większość szkolnych zadań. Okazuje się również, że im dłuższy mają staż w grach różnego typu, tym więcej rozwijają umiejętności, które okazują się im potem przydatne w życiu (żeby tylko wymienić umiejętność „kombinowania“ – w pozytywnym oczywiście sensie – aby osiągnąć cel).

Jak przyznają osoby zajmujące się badaniem gier, nawet gry niemające celu edukacyjnego wymagają od graczy wiele nauki. Rozwój społeczny, emocjonalny, poznawczy i fizyczny oraz umiejętności motoryczne, koordynacja oko-ręka, kreatywność, uwaga i umiejętność rozwiązywania problemów – to tylko niektóre z nich. Wszystkie okazują się nieocenione w dorosłym życiu i ułatwiają funkcjonowanie w środowisku, w którym na codzień światy rzeczywisty i wirtualny przenikają się.

Naukowcy dowiedli również, że gry sprzyjają rozwojowi kontaktów społecznych. Dotyczy to zarówno gier sieciowych, jak i konsol, w które może grać więcej osób. Najwięcej młodzieży gra poprzez Internet. A skoro trafiają do Internetu, napotykają na innych graczy, z którymi muszą nie tylko rywalizować, ale znacznie częściej współpracować, aby zrealizować zadanie. Tu też pojawiają się kolejne umiejętności (nauka języka, współpraca w grupie, zarządzanie zespołem). Gry to świetne narzędzie edukacji – i to jest hasło, które muszą sobie uświadomić przede wszystkim... rodzice.

No, a skoro mamy do czynienia z troskliwymi rodzicami, to jeszcze warto poświęcić parę słów systemowi oznaczania gier, aby wiedzieli (przynajmniej z grubsza) co można napotkać w świecie, w którym tkwią ich pociechy dniami (i nocami).

Ogólnoeuropejski system klasyfikacji gier (Pan-European Game Information, PEGI) to system ratingu wiekowego stworzony w celu udzielenia rodzicom w Europie pomocy w podejmowaniu świadomych decyzji o zakupie gier komputerowych. System ten, jednolity i stosowany obecnie w większości krajów Europy, został wprowadzony wiosną 2003 r. i zastąpił krajowe systemy ratingu wiekowego.

Większość gier jest odpowiednia dla graczy w każdym wieku, ale z wielu gier powinny korzystać wyłącznie starsze dzieci i młodzież. Istnieją też gry przeznaczone wyłącznie dla dorosłych (osób, które ukończyły 18 lat).


www.pegi.info

Ale system oznaczeń gier PEGI pozwala również szybko zorientować się rodzicom w zawartości gier. Rodzic obeznany z Internetem może łatwo sprawdzić, co znajduje się w danej grze nawet gdy pudełko od niej w cudowny sposób „zaginęło“ lub zostało „pożyczone koledze“.


www.pegi.info

Więcej informacji na temat oznaczeń gier można znaleźć na stronie www.pegi.info

Czy wiesz, że…?

√  Gry rozwijają kreatywność i umiejętność współdziałania. Mogą odegrać ważną rolę w społecznym i intelektualnym rozwoju dziecka.

Gry mogą ułatwiać zapoznanie się z nowoczesną technologią i rozwijać zainteresowanie technologią przekazywania informacji.

Gry wymagają od dzieci przestrzegania reguł i postępowania zgodnego ze wskazówkami i w ten sposób mogą zwiększać samodyscyplinę i samodzielność.

Układanki, gry stolikowe, gry przygodowe i polegające na poszukiwaniach ułatwiają rozwój myślenia strategicznego i umiejętności rozwiązywania problemów.

Gry można wykorzystywać do zwiększania zdolności motorycznych i przestrzennych u małych dzieci. Mogą one pomóc dzieciom niepełnosprawnym fizycznie.

Gry można włączyć do programu nauki niemal każdego przedmiotu szkolnego, od matematyki po wiedzę o społeczeństwie i naukę języków.

(źródło: PEGI.info, opr. Własne)



Jesteśmy na facebooku

fb

Ostatnie komentarze

GPT napisał/a komentarz do EjAj z lodówki
Ministerstwo kupuje pracownie STEAM, ogranicza fizykę i chemię, a wszystko to okrasza pięknym slogan...
GPT napisał/a komentarz do Kierunki rozwoju polskiej edukacji
Ministerstwo kupuje pracownie STEAM, ogranicza fizykę i chemię, a wszystko to okrasza pięknym slogan...
Ppp napisał/a komentarz do Dziesięć błędów informacji zwrotnej
Wszystko to prawda, ale na "zerowym" punkcie powinno być: błędem krytyki jest samo jej istnienie! w ...
Zbyt ogólny opis by zrozumieć czym to się różni od istniejących aplikacji edukacyjnych które są zazw...
Robert Raczyński napisał/a komentarz do Natura matury
Miałem wrażenie, że dość jasno dałem do zrozumienia, że nie rozważam tu zasadności ani prawidłowości...
Mikołaj napisał/a komentarz do Natura matury
Trafne pokazuje to, że matura to nie tylko test wiedzy, ale rytuał przejścia, który ma sens tylko wt...
Ppp napisał/a komentarz do Natura matury
Maturę nalezy ZLIKWIDOWAĆ, ponieważ jest niesprawiedliwym egzaminem, którego można PRZYPADKOWO nie z...
Zapisałem dziecko na karate kontaktowe przez takich własnie małych gnojków by sam umiał się bronić

E-booki dla nauczycieli

Polecamy dwa e-booki dydaktyczne z serii Think!
Metoda Webquest - poradnik dla nauczycieli
Technologie są dla dzieci - e-poradnik dla nauczycieli wczesnoszkolnych z dziesiątkami podpowiedzi, jak używać technologii w klasie