10 sposobów na lepsze nauczanie

SETDA podkreśla, że szkoły nadal nie spełniają standardów edukacji dwudziestego pierwszego wieku, a powinna ona zaczynać się już… w przedszkolu. Do działania zostali wezwani zarówno kreatorzy polityki edukacyjnej, jak i szkolni liderzy. Z pomocą przyjdzie im oczywiście technologia. Dokument „Klasa w 2020: Plan działania dla edukacji” zawiera cenne wskazówki i pomysły na działania na wszystkich szczeblach edukacji, włącznie z kształceniem przedszkolnym, gdzie dzieci również zasługują na pracę z ciekawymi cyfrowymi pomocami naukowymi. W pakiecie znaleźć można kilka dokumentów ramowych – Białych Ksiąg, raportów, Kartę Praw Ucznia oraz zestaw 10 rekomendacji dotyczących tego, jak wesprzeć nauczanie (i naukę) najnowszą technologią.

 

Szefowa SETDA, Mary Ann Wolf, tłumaczy: „W Amerykańskiej edukacji panuje kryzys, którego dowodem jest spadająca liczba osób, którym udaje się ukończyć szkołę, produkowanie absolwentów liceów nieprzygotowanych ani do studiów, ani do rynku pracy, mniejsze zainteresowanie karierą naukową w dziedzinie matematyki i nauk ścisłych, częste przypadki „wypadania” nauczycieli z zawodu. Nasi uczniowie zasługują na dużo więcej. Wiemy, że odpowiednie wprowadzenie najnowszych zdobyczy techniki może zmienić żmudną pracę dydaktyczną w proces oparty na motywacji i zaangażowaniu uczniów.”

10 wytycznych na 10 lat

Przesłanki do podjęcia działań, znajdują swoje potwierdzenie w statystykach. Na przykład, według badań SETDA, szkoły średnie kończy zaledwie 70% uczniów, a tylko 50% z nich jest przygotowanych do kolejnego etapu edukacji lub do wejścia na rynek pracy. W ciągu kolejnych dwóch lat, przewiduje się, że 90% wszystkich naukowców żyć będzie w Azji, a Stany Zjednoczone spadną na 20-te miejsce na świecie pod względem liczby osób kończących studia w dziedzinach takich jak nauki przyrodnicze, technika, matematyka, czy studia inżynieryjne [strach myśleć, na którym miejscu będzie Polska]. W związku z tym opracowano 10 rekomendacji, skierowanych do liderów edukacyjnych na poziomie krajowym, stanowym i lokalnym:

 

1.	Upewnij się, że cyfrowe narzędzia i zasoby dostępne w sieci są używane regularnie oraz wprowadzane jako naturalny element procesu nauczania, wspierania współpracy uczniów oraz oceny ich postępów.
2.	Zapewnij wszystkim uczniom, już od przedszkola, kontakt z zagadnieniami i ścieżkami kariery związanymi z takimi dziedzinami jak nauki ścisłe czy techniczne.
3.	Zapewnij możliwość ciągłego, trwałego rozwoju zawodowego dostępnego dla wszystkich nauczycieli.
4.	Wykorzystaj możliwości dokształcania się nauczycieli online, dzięki przynależności do internetowych społeczności i korzystania z portali edukacyjnych.
5.	Włączaj innowacyjne, różnorodne i systematyczne metody oceny postępów do codziennej pracy dydaktycznej.
6.	Wspieraj połączenie między domem i szkołą, używając technologii do komunikowania się z rodzicami i informowania ich o postępach dzieci.
7.	Zapewnij niezbędne środki, dzięki którym każda szkoła będzie mogła stworzyć odpowiednią infrastrukturę informatyczną wspierającą naukę.
8.	Zdobądź poparcie społeczne dla nowoczesnej edukacji ze strony różnych podmiotów: uczniów, rodziców, nauczycieli, dyrektorów szkół, biznesmenów, polityków i innych członków lokalnych społeczności.
9.	Zapewnij sobie poparcie ze strony władz stanowych.
10.	Postaraj się zwiększyć finansowanie, które pomoże szkołom zapłacić za usługi telekomunikacyjne, dostęp do Internetu i utrzymanie sieci informatycznej.

Dla uczniów
Według planu działania, szkolni liderzy powinni upewnić się, że technologia używana jest jako naturalny element codziennych zajęć. Również jako najlepsza metoda współpracy z rodzicami. A często zacząć trzeba od tak podstawowych spraw jak stałe, szerokopasmowe łącze internetowe. Mimo, że prawie wszystkie szkoły w Stanach są podłączone do sieci, na wielu z nich nie można polegać, albo są zwyczajnie za wolne.

Jedną z rekomendacji SETDA jest promocja studiów na kierunkach ścisłych. Bardzo ważne jest przełamanie istniejących stereotypów, takich jakich jak pogardliwe łatki, które na stałe przylgnęły do pasjonatów tych kierunków – „jajogłowy”, „śrubokręt”, czy też amerykański „geek”. Trzeba zmobilizować rodziców, uczniów i nauczycieli, żeby zaczęli promować spore możliwości zawodowe, które pojawiają się w związku z ukończeniem takich kierunków studiów. Nie można ciągle zachęcać do tego innych – zacząć zawsze warto od własnej szkoły. Oczywiście, żeby zachęcić uczniów do zainteresowania się przedmiotami powszechnie uznawanymi za nudne i wymagające, należy odpowiednio przeszkolić nauczycieli i zadbać o ich (często bardzo kostowny) rozwój zawodowy.

Karta Praw Ucznia
Karta Praw to dokument, który jest zbiorem zasad traktowania uczniów w nowoczesnej szkole. Jego główne punkty to:

1.	Każdy uczeń ma prawo czuć się bezpiecznie i być dumnym ze swojej szkoły.
2.	Każdy uczeń zasługuje na udział w inspirujących zajęciach edukacyjnych, które zapewniają mu możliwość nauki, a w przyszłości opanowanie najważniejszych umiejętności XXI wieku (21st Century Skills), które są potrzebne każdej osobie wkraczającej na globalny rynek pracy.
3.	Każdy uczeń zasługuje na wysoko – wykwalifikowanych  i skutecznych nauczycieli, którzy mogą korzystać z bogatego zaplecza pomocy dydaktycznych, w tym również technologii, oraz rozwoju zawodowego.
4.	Każdy uczeń zasługuje na naukę dopasowaną do jego indywidualnego charakteru i potrzeb – mocnych i słabych stron.
5.	Każdy uczeń ma prawo do korzystania z narzędzi, technologii oraz pomocy naukowych, które są mu potrzebne do rozwoju i nauki przez całe życie.

 

Dla nauczycieli
Plan działania zaproponowany przez SETDA wzywa wszystkich nauczycieli do uczestnictwa w rozwoju zawodowym i ciągłego rozwijania swoich umiejętności - szczególnie w kontekście poznawania potencjału kryjącego się w sieci. Uczestnictwo w wirtualnych społecznościach i wymiana doświadczeń mogą być bardzo cennym wsparciem szczególnie dla początkujących pedagogów. Jak efektywnie się rozwijać? Twórcy wytycznych przedstawiają listę kluczowych elementów samokształcenia nauczycieli:

1.	Przywództwo: efektywne wsparcie ze strony liderów lokalnych dla ciągłego procesu poprawy poziomu nauczania.
2.	Wiedza: głębokie zrozumienie treści przekazywanych uczniom.
3.	Zasoby: dostęp do zasobów i pomocy naukowych, potrzebnych do lepszej organizacji pracy i realizacji stawianych celów.
4.	Współpraca – uczestnictwo: uczestnictwo w internetowych społecznościach zrzeszających innych nauczycieli i środowisko oświatowe.
5.	Ewaluacja: zarządzanie informacjami o uczniach w celu lepszego dopasowania  programu nauczania do ich potrzeb, poprawy wyników uzyskiwanych przez uczniów  różnych testach. Ewaluacja skuteczności nauczycieli.
6.	Równowaga: ciągły i zrównoważony rozwój zawodowy prowadzący do polepszenia technik nauczania.

Wiele szkół i okręgów może pochwalić się poważnym wzrostem osiągnięć swoich uczniów, ponieważ stosują ocenianie formatywne (równoległe z procesem nauczania) przez cały rok i monitorują w ten sposób postępy indywidualnych uczniów. Zresztą taki sposób oceniania pomaga gromadzić informacje przydatne nie tylko w klasie, ale również dla twórców lokalnej polityki edukacyjnej. Ważnym pytaniem jest natomiast kwestia tego, jak takie dane są wykorzystywane. Czy przyczyniają się do rozwoju, czy raczej są formą wywierania presji na nauczycielach?  

Realizacja wszystkich postulatów, zgromadzonych w strategii SETDA, wymaga większych nakładów na szkolnictwo (e-Rate funding). Mimo, że czasy nie sprzyjają zwiększeniu wydatków, dyrektorzy zrzeszeni w tej organizacji podkreślają, że nadszedł czas zdecydowanych działań. Amerykańskie nastolatki muszą być lepiej przygotowane go stawienia czoła globalnej konkurencji na rynku pracy, a system edukacyjny powinien wreszcie zacząć odpowiadać na ich potrzeby. Celem jest przecież to, żeby mogli stać się innowacyjnymi jednostkami, które potrafią uczyć się przez całe życie i pomnażać istniejące zasoby wiedzy.

(Źródło: eSchoolnews)