Młodzież ma dostęp do przepotężnego narzędzia jakim jest Internet. Poznaje wiele receptur umożliwiających rozwiązywanie problemów, ale z tego nie korzysta. Siedzi wpatrzona w mały, biało – niebieski napis: Facebook, zupełnie nie dostrzegając całego bogactwa, które jest w sieci. Nie wiem dlaczego, nie chcę ich oceniać. Trzeba im pokazać, że wszystko to, co jest dostępne, co jest dla ludzi, a Internet jest nieograniczoną przestrzenią możliwości. To właśnie staram się robić na zajęciach edukacji medialnej, które prowadzę od jakiegoś czasu.
Jestem animatorką kultury w Gminnej Pracowni Kulturalnej w Sowlanach. To instytucja, której misją jest popularyzacja kultury wśród mieszkańców wsi. Staramy się to robić w jak najprzystępniejszy sposób i w poszanowaniu lokalnych tradycji. Organizujemy imprezy plenerowe, koncerty, pokazy filmowe, zajęcia artystyczne, zapraszamy animatorów i wiele innych osób. Najczęściej pracuję z dziećmi i młodzieżą w wieku od 3 do 16 lat, ale zdarza się, że naszą pracownię odwiedzą osoby starsze.
Zajęcia skrojone na miarę
Przed pierwszymi zajęciami z edukacji medialnej obserwowałam potencjalnych uczestników, czyli najmłodszych mieszkańców wsi. Określiłam ich potrzeby, zainteresowania, a także sprawdziłam umiejętności. Zauważyłam, że świadomość młodzieży jako użytkowników Internetu jest przerażająco niska, dlatego zdecydowałam się na zajęcia poświęcone bezpiecznemu korzystaniu z sieci i kreowaniu wizerunku. Zanim zacznie się czytać wielkie powieści trzeba poznać abecadło. Po zajęciach wstępnych można poprowadzić te bardziej wymagające.
Musiałam również dostosować scenariusz do grupy o dużej rozpiętości wiekowej – uczniowie gimnazjum i liceum. Forma scenariuszy na edukacjamedialna.edu.pl pozwala na wprowadzenie modyfikacji. Jeżeli uznamy, że pewne treści są dla młodzieży niezrozumiałe, to warto zastąpić je bardziej przystępnymi. Dobrym pomysłem jest stworzenie odrębnego bloku tematycznego – projektu, którego zajęcia z edukacji medialnej byłyby częścią. Lubię pracować taką metodą. Przynosi zadowalające efekty takie jak integracja młodzieży.
Razem przeciw trudnościom
Nie należy się obawiać różnic w kompetencjach informatycznych, technologicznych i językowych, które są pomiędzy nami – nauczycielami, a młodzieżą. Otwarcie przyznaję się swoim uczniom, że czegoś nie wiem lub czegoś nie umiem. Idziemy na układ polegający na wzajemnym uczeniu się. Uczniowie pokazują mi pewne rzeczy, a ja im pokazuję inne lub pomagam odświeżyć sobie wiadomości i umiejętności.
Oprócz obawy przed utratą autorytetu, wielu z nas boryka się z prozaicznymi problemami takimi jak: brak pomysłów, pieniędzy, niewystarczająca ilość sprzętu... Warto zorientować się, czy w sąsiedztwie znajduje się inna instytucja kultury, która by pomogła nam przeprowadzić zajęcia np. użyczając salę komputerową. Można też poprosić o radę innych animatorów kultury.
Cecylia Leonik jest animatorką kultury w Gminnej Pracowni Kulturalnej w Sowlanach, a także nauczycielką j. polskiego w Szkole Podstawowej nr 21 w Białymstoku. Przeprowadziła lekcje: „Wizerunek w sieci”, „Twoje bezpieczeństwo w Internecie” i „Kreatywne korzystanie z mediów”.
Materiał został przygotowany w ramach Akademii Orange, programu prowadzonego przez Fundację Orange. Licencja: CC BY SA
