Dyktanda

Typografia
  • Smaller Small Medium Big Bigger
  • Default Helvetica Segoe Georgia Times

Dyktanda przygotowują, przeprowadzają, poprawiają i oceniają uczniowie samodzielnie. Uczniowie przygotowują zestaw dyktand z tekstów znanych, albo też przed przeprowadzanym dyktandem zapoznają kolegów z tekstem przewidywanym.(C) Edunews.pl - cykl felietonów Aleksandra Lubiny

Następnie dana uczennica lub dany uczeń ″robi″ dyktando:

  1. czyta powoli cały tekst (wolno notować),
  2. czyta całe zdanie,
  3. dyktuje zdanie (częściami zdania),
  4. ponownie czyta całe zdanie (wolno uzupełniać),
  5. po przeczytaniu wszystkich zdań ponownie czyta cały tekst (wolno uzupełniać).

I dyktujący (czynnie) i piszący (bierniej) pracują nad: artykulacją, intonacją, rozbiorem logicznym zdań… ćwiczą rekonstrukcje tekstu i zapis przewidujący miejsca rekonstruowane.

Uczniowie wymieniają się tekstami i poprawią na podstawie wzoru znanego przed dyktandem - korzystają z nośników elektronicznych, ekranu, tablicy lub kserokopii.

Bywa, że uczennica/uczeń dyktuje, a jeden lub kilku uczniów pisze na tablicy/tablicach, pozostali na kartkach, bywa, uczennica/uczeń dyktuje, a pozostali piszą w parach lub grupach – wolno podglądać, odpisywać… a czasami nie wolno. Przeplatamy dyktowanie przez uczennicę/uczenia z odtwarzaniem z nośników – zdarza się, że czyta nauczyciel lub gość (krajowy/zagraniczny).

Uczniowie i uczennice samodzielnie, indywidualnie, w parach, grupach poprawiają na podstawie wzorca, który stanowi tekst wyjściowy, a następnie oceniają według ustalonych kryteriów i wpisują oceny do kart samooceny, a następnie do dzienników lekcyjnych - chociaż o wiele istotniejszym jest ćwiczenie i omawianie niż ocenianie formalne.

Tak przeprowadzone proste dyktando, staje się ćwiczeniem sprawności zintegrowanych, z elementami uczenia się poprzez nauczanie, z doskonaleniem kompetencji językowych i społecznych, a być może także interkomprehensji! (przepraszam – tak okropne terminy pojawiają się we współczesnej teorii).

Notka o autorze: Aleksander Lubina – nauczyciel języka niemieckiego w Gimnazjum nr 3 im. Noblistów Polskich w Gliwicach, 20 lat doradca i konsultant, 10 lat w komisjach ds. awansu zawodowego nauczycieli, pracował 9 lat w szkołach podstawowych, 10 lat w gimnazjach, 13 lat w liceach, 6 lat na uniwersytecie. Autor skryptów, poradników, śpiewnika – publicysta, pisarz, poeta.

Jesteśmy na facebooku

fb

Ostatnie komentarze

Szkoła podstawowa i liceum Spark Academy w Poznaniu stosują spotkania trójstronne zamiast wywiadówki...
Ppp napisał/a komentarz do Komu pomaga ocena kształtująca?
Widzę w tym wszystkim jeden problem: dany przedmiot nie sprawia mi wielkich problemów, ale mnie nie ...
Jeśli 25% dzieci uważa, że są łamane ich prawa, to znaczy, że 75% w ogóle nie wie, że je posiada. Sa...
Problem istnieje i jest poważny. Z tym, że nie jest niczym nowym. Co najwyżej zauważanym i diagnozow...
Mirella napisał/a komentarz do Jak stworzyć prostą animację na zajęciach
Wspaniała, prosta aplikacja! Dziękuję pięknie!:))
Widać, że pani polonistka ma nikłe pojęcie o pracy nauczycieli w świetlicy szkolnej...
Ppp napisał/a komentarz do Wykorzystanie opinii uczniów w nauczaniu
Z jednej strony ciekawy pomysł. Z drugiej: mniej oceniania, mniej zadań domowych i mniej klasówek - ...
Jest jeszcze jeden problem, o którym wiadomo od zawsze, ale nikt nie chce się nim zajac. Otóż przydz...

E-booki dla nauczycieli

Polecamy dwa e-booki dydaktyczne z serii Think!
Metoda Webquest - poradnik dla nauczycieli
Technologie są dla dzieci - e-poradnik dla nauczycieli wczesnoszkolnych z dziesiątkami podpowiedzi, jak używać technologii w klasie