Odczarujmy klasówki, czyli nie taki sprawdzian straszny…

fot. Edunews.pl

Typografia
  • Smaller Small Medium Big Bigger
  • Default Helvetica Segoe Georgia Times

Wiele jest opinii na temat zasadności robienia klasówek. Niektórzy muszą (zarządzenie odgórne), a nie chcą ich robić. Niektórzy nie muszą, a chcą; niektórzy muszą i chcą, a niektórzy nie muszą i nie chcą. Jeśli potraktujemy klasówkę jako formę pracy, może stać się nie tylko sprawdzianem umiejętności, ale także autodiagnozą ucznia, diagnozą dla nauczyciela, sposobem na podniesienie poziomu wiedzy i kształtowanie kompetencji miękkich oraz rozgrywką i rozrywką edukacyjną.

Co to jest praca klasowa? Według dostępnych definicji to pisemne sprawdzenie bieżącej wiedzy i umiejętności uczniów pisane pod kontrolą nauczyciela, obejmujące pewną partię nauczanego materiału (z jednego przedmiotu) i trwające zwykle co najmniej jedną godzinę lekcyjną, sprawdzające wiedzę zwykle całej klasy szkolnej, a jej uczniowie piszą ją przeważnie w tym samym czasie i miejscu (zwykle w klasie szkolnej, w której mają zajęcia z danego przedmiotu) (źródło: Wikipedia); to praca pisana w klasie pod kontrolą nauczyciela jako sprawdzian wiadomości ucznia (źródło: SJP PWN); to zadanie pisane w czasie lekcji pod kontrolą nauczyciela, służące sprawdzeniu wiadomości ucznia (źródło: WSJP).

Tymczasem stworzyłam nieco inną definicję klasówki: według mnie klasówką jest wszystko to, co piszemy w klasie, zdobywając, poszerzając, pogłębiając i utrwalając wiadomości i umiejętności. Dzięki temu praca klasowa staje się jedną z form nauki kompetencji edukacyjnych i społecznych, uczy odpowiedzialności za efekty pracy własnej oraz zespołu, porządkuje wiedzę, stanowi informację zwrotną dla nauczyciela i ucznia, motywuje do bieżącej pracy na lekcji, skłania do systematycznego robienia notatek.

Klasówka może być przeprowadzana indywidualnie, grupowo lub zespołowo. Może polegać na pracy z tekstem źródłowym, słownikiem, zeszytem, filmem edukacyjnym. Jej sprawdzaniem wcale nie musi się zajmować nauczyciel – dodatkowym sposobem utrwalenia wiedzy i umiejętności jest autokorekta oraz wzajemne poprawianie prac przez dzieci.

Oczywiście wymaga to zaangażowania nauczyciela a także wypracowania wzajemnego zaufania, ale jest to zdecydowana wartość dodana w tym procesie. Dlatego nie bójmy się klasówek – skupmy się na nich jako na pracy w klasie, bez atmosfery strachu i poczucia, że się nie uda. Przekonajmy się, że pozwolenie na korzystanie z zeszytów podczas klasówek nie tylko eliminuje stres u uczniów, ale także skłania ich do systematycznego prowadzenia notatek. Uwierzmy, że wiara uczniów, że klasówka jest do napisania, że na niej nie polegną, da im motywację do pracy i poczucie, że ten przedmiot może być ciekawy, warty poważnego potraktowania. Każdy lubi sukces, poczucie wygranej, samozadowolenie – udana klasówka pozwala to wszystko poczuć. Sięgajmy często po klasówki, w różnych formach, oswójmy dzieci z nimi, nauczmy uczniów pracować na swój sukces na klasówkowych lekcjach i nie bać się sprawdzianów, a stawiać im czoła z zaangażowaniem. Niech klasówka będzie z nami!

Zapraszam do obejrzenia mojego wystąpienia na INSPIR@CJACH WCZESNOSZKOLNYCH 2024:

***

Organizatorami zorganizowanej w dniach 23-24 marca 2024 w Warszawie konferencji INSPIR@CJE WCZESNOSZKOLNE 2024 byli: Edunews.pl, Fundacja Rozwoju Społeczeństwa Wiedzy THINK! oraz Think Global sp. z o.o.

Partnerem merytorycznym była społeczność nauczycieli: Superbelfrzy RP / Superbelfrzy Mini.

Partnerem głównym konferencji była firma Samsung Polska.

Partnerami konferencji byli: Eduko, Fundacja Medicover & FitSchool, Fundacja Szkoła z Klasą & Asy Internetu, Learnetic, Moje Bambino, Nowa Era, Stowarzyszenie Cyfrowy Dialog oraz Warszawskie Centrum Innowacji Edukacyjno-Społecznych i Szkoleń.

Współpraca: Centrum Kultury Filmowej im. Andrzeja Wajdy, FAST Heroes, IT Edu.

Więcej informacji o konferencjach w zakładce Wydarzenia na edunews.pl.

 

Notka o autorce: Barbara Taniewicz jest nauczycielką dyplomowaną z ponad 30-letnim doświadczeniem w pracy z dziećmi, autorką licznych publikacji zawodowych. Posiada kwalifikacje w zakresie pedagogiki wczesnoszkolnej, przedszkolnej i specjalnej, terapii pedagogicznej, terapii ręki i TUS. Wychowawczyni klasy 3a w SP nr 1 im. Stefana Krasińskiego w Chotomowie, liderka szkolnego Zespołu Nauczycieli 0-3, członkini społeczności FB Superbelfrzy Mini.

 

 

Jesteśmy na facebooku

fb

Ostatnie komentarze

Świetny sposób uczenia dorosłości, odpowiedzialności i współpracy - bez osądzania, bez wzbudzania po...
A może chodzi o to, aby introwertycy uczyli się udziału w dyskusji.
Jacek napisał/a komentarz do Wyzwanie dla prawnika...
Janusz Korczak powiedział „nie ma dzieci, są ludzie”. I to jest prawda. Przecież każdy dorosły kiedy...
Obawiam się, że to może się często zmienić w atak 2:1 lub 3:1 - kiedy rodzice wezmą stronę dziecka (...
To się nazywa "zimny telefon" - metoda marketingowa polegająca na dzwonieniu do losowych ludzi, nie ...
Gość napisał/a komentarz do Oceniajmy rzadziej!
Przeczytałam z dużym zainteresowaniem. Dziękuję za ten artykuł.
Ppp napisał/a komentarz do Oceniajmy rzadziej!
Terada i Merill mają CAŁKOWITĄ rację. Jak ktoś chce i może - nauczy się i bez oceniania. Jeśli ktoś ...
Marcin Zaród napisał/a komentarz do Szkolna klasa - dobre miejsce do współpracy
Mój syn będąc w liceum w klasie mat-info-fiz prosił z kolegami o ustawienie takich tablic na korytar...

E-booki dla nauczycieli

Polecamy dwa e-booki dydaktyczne z serii Think!
Metoda Webquest - poradnik dla nauczycieli
Technologie są dla dzieci - e-poradnik dla nauczycieli wczesnoszkolnych z dziesiątkami podpowiedzi, jak używać technologii w klasie