Seminarium pn. „Neurodydaktyka - szansą na lepsze efekty uczenia się”, zorganizowane niedawno w CEN w Koszalinie, stało się okazją do przybliżenia nauczycielom znaczenia i zasady tej nowej dydaktyki XXI wieku. Jej zastosowanie w szkole powinno podnieść efekty uczniowskiego uczenia się. Spróbujmy ją zastosować na przykład organizując seminaria.
Neurodydaktyka staje się dziś ważna dla coraz szerszego grona nauczycieli. Bierze się to przede wszystkim z potrzeby akcentowania indywidualizacji uczenia się i motywowania uczniów do niego. Jej założenia i zasady dydaktyczne są istotne dla wszystkich, którzy pragną osiągnąć wyższe efekty szkolnego uczenia się. A kiedy stanie się ona ważna dla oświatowych decydentów?
Seminarium - jest znaną nauczycielom formą studiowania na wyższych uczelniach i metodą nauczania w szkołach ponadgimnazjalnych. Jest interesującą i aktywizującą metodą pracy pod kilkoma warunkami. Jednym z nich jest stawianie na samodzielność uczestników i proponowanie atrakcyjnego tematu. Neurodydaktyka jest takim ciekawym tematem dla tych, którzy zrozumieli jej piękno, znaczenie i wielkość. Ona dziś rośnie w siłę. Zrodzona 20 lat temu rozwija się i rozszerza, choć dla jej entuzjastów zbyt powoli.
Słowo seminarium ma kilka znaczeń. W okresie międzywojennym w Polsce tak nazywano zakłady kształcenia nauczycieli szkół powszechnych i wychowawczyń przedszkoli. Na uczelniach wyższych oznacza formę zajęć dydaktycznych, prowadzoną w celu pogłębienia wiadomości z pewnej dziedziny wiedzy oraz opanowanie jej naukowych metod. Udział studenta w seminarium, np. magisterskim, polega na samodzielnym opracowaniu wybranych zagadnień naukowych oraz uczestnictwie w dyskusjach nad nimi.
Seminarium - jako metoda nauczania jest zalecane w wyższych klasach szkoły ponadgimnazjalnej, w tym na zajęciach fakultatywnych. Polega na rzetelnym przygotowaniu tematu przez uczniów (uczestników) i jego zaprezentowaniu na forum oraz wywołaniu dyskusji uczestników. Wymaga odpowiednio wcześniejszego powiadomienia, przygotowania i ukierunkowania uczniów. Ich przygotowanie, po wspólnym ustaleniu tez prezentacji, terminu i planu seminarium, zwykle obejmuje:
- zbieranie i gromadzenie niezbędnych informacji i materiałów,
- przeczytanie odpowiedniej lektury, artykułów,
- przygotowanie prezentacji - wystąpienia przed klasą i notatek.
Seminarium jest metodą aktywizującą. Ma sens, gdy wielostronnie aktywizuje uczniów (studentów, nauczycieli). Jest dobrą metodą pracy, gdy wywołuje pozytywną motywację, aktywizuje i angażuje myślenie, samodzielne poszukiwanie oraz budzi pozytywne emocje. Seminarium wymaga od nauczyciela (organizatora) przede wszystkim:
- opracowania celów i planu seminarium (prezentacji i dyskusji),
- określenia zadań (tematów) uczniów i ich ukierunkowania,
- zapoznania się z odpowiednią literaturą i innymi środkami dydaktycznymi,
- zaprogramowania sposobu i kolejność wystąpień uczących się.
Styl uczenia się wg neurodydaktyki
Styl uczenia się współczesnego ucznia (dorosłego także) powinien mieć osobisty, indywidualny charakter i być przyjazny ludzkiemu mózgowi, bo tylko wówczas można liczyć na atrakcyjność i skuteczność uczenia się. To właśnie może poprawić jakość szkolnej edukacji. Właśnie neurodydaktyka proponuje taki inny, interesujący styl uczenia się. Domaga się zasadniczej zmiany stylu uczenia się oraz innych dydaktycznych zasad i strategii uczenia się (nauczania). One już dziś w szkole się zmieniają, podobnie jak zmienia się edukacja, polska szkoła i świat cyfrowej epoki.
Stosowane dotychczas w szkołach zasady dydaktyczne odchodzą do lamusa, jak odchodzi tam tradycyjne szkolne nauczanie, oparte na słowie, czyli pogadankach, wykładach, opisach, tłumaczeniach, pokazach i wyjaśnieniach nauczyciela. Dziś trzeba przyjąć nowe reguły gry edukacyjnej i po pierwsze: poznać, zrozumieć i zaakceptować zasady neurodydaktyki - czyli dydaktyki XXI wieku.
Seminarium z neurodydaktyki zorganizowane przez CEN było pierwszym z planowanego cyklu dla zainteresowanych nauczycieli. Na początek podjęto następujące zagadnienia:
1. Edukacja uzasadniona neurologicznie.
2. Uczenie się przyjazne ludzkiemu mózgowi.
3. Główne obszary i adresaci neurodydaktyki.
4. Problemy neurodydaktyki jako edukacji przyszłości. (cdn)
(Notka o autorze: dr Julian Piotr Sawiński, nauczyciel konsultant Centrum Edukacji Nauczycieli w Koszalinie, członek zespołu e-Redakcji Edunews.pl)
Ostatnie komentarze