Test na pedagoga

Typografia
  • Smaller Small Medium Big Bigger
  • Default Helvetica Segoe Georgia Times
debaty edukacyjneNabór na studia już trwa w najlepsze. Tysiące młodych ludzi zastanawia się nad kierunkiem swojego rozwoju. Od kilku lat wśród najpopularniejszych kierunków studiów znajduje się również pedagogika. Pomyślałam: co bym zrobiła, gdybym dziś miała przygotowywać się do studiów na kierunku pedagogicznym. Co się składa na dobrego pedagoga?
 
Odpowiedź wydała mi się banalnie prosta: Uczysz tak, jak myślisz, że należy uczyć!

Na to składają się:
a)
Znane ci i akceptowane przez ciebie koncepcje dydaktyczne, które opisują jak właściwie uczyć uczniów (a z zasadzie twój „model” tych koncepcji i faktyczny poziom kompetencji w tym zakresie);
b)
Znane ci i akceptowane przez ciebie teorie wychowania, które opisują jak właściwie oddziaływać wychowawczo na uczniów (a w zasadzie twój prywatny „model” dziecka, twoje poczucie odpowiedzialności w tym zakresie, przypisanie sobie sprawstwa i faktyczny poziom kompetencji w radzeniu sobie z konkretnymi problemami);
c)
Znane ci, akceptowane i wykorzystywane koncepcje psychologiczne, na podstawie których budujesz funkcjonalną wiedzę na temat: jak „działa” człowiek (uczeń) i jak się rozwija;
d)
Znane ci, akceptowane i wykorzystywane w praktyce koncepcje socjologiczne (a w zasadzie twój poziom kompetencji w rozumieniu i budowaniu procesów grupowych);
e)
Wyobrażenie własnej roli zawodowej (czujesz się jak: ekspert, mentor, trener, przewodnik, opiekun, interpretator, sędzia?; to formułuje aspekt przekonań na temat roli zawodowej i determinuje zachowania np. związane z ocenianiem. Jakie jest twoje przekonanie o roli oceny? Kto jest odpowiedzialny za efekty nauczania? Kto tak naprawdę otrzymuje „stopień”?);
f)
Duże porcje medycyny i higieny pracy; elementy psychiatrii, umiejętność zarządzania grupami ludzkimi, organizacja pracy w tym zarządzanie czasem (własnym i innych!)
 
debaty edukacyjne
 
Na etapie egzaminów i testów na kierunku pedagogicznym wprowadziłabym tylko jeden test – polegający na opracowaniu koncepcji własnej pracy z uczniami. Powinni wygrać ci, którzy przytomnie powiedzą: „Uczniowie będą starali się rozrabiać i próbować wyprowadzić mnie z równowagi. A ja mimo wszystko będę starał się ich zainteresować tym, co mam im do zaoferowania. I tego chciałbym się nauczyć na tej uczelni.”
 
(Notka o autorce: Małgorzata Taraszkiewicz: psycholog edukacyjny, trener, członek Grupy Edukacyjnej XXI, członek zespołu e-Redakcji Edunews.pl)
 
 

Jesteśmy na facebooku

fb

Ostatnie komentarze

Stanisław Czachorowski napisał/a komentarz do Wykłady w stylu programów popularnonaukowych?
Zawsze najważniejszym jest mieć coś do powiedzenia. Interesującego, ważnego, wartościowego. Dobrze j...
Jak widzę, odniósł się Pan do mojego komentarza, więc odpowiem.Programy B. Wołoszańskiego były różne...
Pani Anno, to co zamierzam napisać dotyczy zarówno psychologów szkolnych jak i pedagogów. I jedni i...
Drodzy Państwo, czy głupotę można nazywać po imieniu? Czy głupota ministra jest głupotą szkodliwą? C...
Jak się zadaje pytanie całej klasie to nie odpowiadają nieśmiali. Te rady są ok tylko dla tych, któr...
Faktycznie ocenomania, czyli obsesja wszystkich: rodziców, uczniów, nauczycieli, na punkcie ocen (a ...
Co się stanie z tą postpiśmienną cywilizacją, gdy nastąpi długotrwały brak energii elektrycznej...?
Zaprawdę powiadam Wam - likwidacja matury rozwiązuje WSZYSTKIE problemy z maturą. Średnia ocen na św...

E-booki dla nauczycieli

Polecamy dwa e-booki dydaktyczne z serii Think!
Metoda Webquest - poradnik dla nauczycieli
Technologie są dla dzieci - e-poradnik dla nauczycieli wczesnoszkolnych z dziesiątkami podpowiedzi, jak używać technologii w klasie