Rozwój licznych innowacji w dziedzinie kształcenia, takich jak urządzenia osobiste, granularne i rozproszone aplikacje, usługi i zasoby, wymagają od osoby uczącej się wypracowania własnych strategii zarządzania różnymi nurtami informacji i narzędziami wspierającymi kształcenie.
Strategie te są niezbędne nie tylko w środowisku edukacyjnym, ale praktycznie w każdej sytuacji życiowej, która może okazać się epizodem lub momentem stanowiącym element kształcenia. Cyfrowe i niecyfrowe bloki konstrukcyjne mogą być dowolnie łączone przez uczniów w ich indywidualnych środowiskach kształcenia (IŚK). IŚK, tworzone przez uczniów w trakcie projektowania i organizowania ich własnego procesu nauki, są bardziej podejściem lub strategią niż specyficzną platformą edukacyjną, w przeciwieństwie do z góry określonych ścieżek edukacyjnych. W tym sensie środowiska te są zdecydowanie skoncentrowane na uczniu i wspierają kształcenie samodzielne.
IŚK nie są w żadnym razie odizolowane; są częścią cyfrowego ekosystemu mediów, narzędzi i usług. Nie skłaniają uczącego się do nawigacji w ramach jednego monolitycznego środowiska, lecz prowadzą do otwartego i powiązanego procesu kształcenia. To podejście stanowi przejście w kierunku takiego modelu kształcenia, w którym uczniowie w czasie procesu nauki wybierają połączenia z pulą cyfrowych i niecyfrowych bloków konstrukcyjnych, łącząc je i tworząc z nich niepowtarzalne konstelacje.
Ze względu na położenie nacisku na aktywną rolę ucznia, wykorzystanie IŚK oznacza, że kształcenie nie jest ograniczone w konkretnym czasie i przestrzeni. Jest natomiast stałym i wszechobecnym procesem, składającym się z wielu epizodów. Ponieważ IŚK pozwalają na włączenie różnorodnych zajęć edukacyjnych, narzędzi i zasobów, następuje przenikanie kontekstów i kształcenie staje się powiązane. W tym sensie IŚK kwestionują pewne paradygmaty przyjęte w edukacji i w tradycyjnym pojmowaniu jej granic, na przykład w postrzeganiu lokalizacji kształcenia, ról edukacyjnych, czy polityk instytucjonalnych.
Zachęcamy do lektury 35 numeru eLearning Papers. Ten numer opiera się na obecnie trwającej debacie wokół IŚK i skupia się na temacie pokonywania granic kontekstów kształcenia. Opisujemy w nim kilka nowych praktyk, w tym: tworzenie IŚK jako części powiększonego obszaru kształcenia przy wykorzystaniu urządzeń mobilnych; IŚK jako metoda wspierania kształcenia poprzez praktykę zawodową; oraz wykorzystanie grywalizacji i systemu odznak Open Badges jako części projektów IŚK. Perspektywy i wnioski przedstawione w artykułach tego numeru pokazują, jak wielki jest wkład IŚK w tworzenie edukacji otwartej.
Skrót w języku polskim: http://openeducationeuropa.eu/sites/default/files/old/eLPapers_Issue35_PL.pdf
Poszczególne artykuły (PDF) dostępne są w języku angielskim na stronie http://openeducationeuropa.eu/pl/paper/indywidualne-rodowiska-kszta-cenia-0 (należy wejść w wybrany tytuł artykułu i pobrać tekst z zakładki bocznej).
eLearning Papers jest częścią portalu OpenEducationEuropa.eu. Portal ten jest inicjatywą Komisji Europejskiej mającą na celu promowanie wykorzystania technologii multimedialnych i internetu w edukacji szkolnej, wyższej i ustawicznej. Licencja CC-BY 3.0 Unported.