Sidebar

06
Pn, Sty

Szkoła w czasie pandemii COVID-19 widziana oczami uczniów

fot. Adobe Stock

Typografia
  • Smaller Small Medium Big Bigger
  • Default Helvetica Segoe Georgia Times

Jak pandemia SARS-CoV-19 wpłynęła edukację oraz samopoczucie uczniów? 7,8% maturzystów nie zdało egzaminu z więcej niż jednego przedmiotu. Wśród absolwentów liceów takie osoby stanowią 5,8%, a wśród absolwentów techników – 11,1%. Wyniki te są słabsze od analogicznych sprzed pandemii.

Firma VULCAN zaprezentowała wyniki badań ankietowych, w których udział wzięło blisko 2000 uczniów i uczennic z całej Polski. To drugie badanie uczniów w czasie pandemii – porównując wyniki z zeszłorocznym warto podkreślić, że wzrósł odsetek uczniów i uczennic, którzy wolą edukację zdalną, niż stacjonarną. Co jeszcze? Najważniejsze zmiany odnotowane przez uczniów w szkolnym życiu w trakcie pandemii są raczej negatywne niż pozytywne, szczególnie w obszarze relacji z rówieśnikami. W odczuciu 30% uległy one pogorszeniu.

Zmieniające się dynamicznie obostrzenia, a także sytuacja zdrowotna w konkretnych szkolnych społecznościach przekładały się na konieczność balansowania między chwilowymi powrotami do nauki stacjonarnej i ponownymi okresami edukacji online. Prowadzone w tym czasie przez różne podmioty badania nad doświadczeniami uczniów, rodziców, nauczycieli wskazywały na rozmaite problemy (na przykład pogłębianie się między uczniami nierówności ze względu na dostęp do nowych technologii i ze względu na wsparcie zapewniane przez rodziców czy opiekunów) ale też korzyści, jakie odniosła w tym czasie szkoła (na przykład zwiększanie się zakresu kompetencji posiadanych przez nauczycieli).

Jest to drugie badanie przeprowadzone przez VULCAN wraz z naukowcami z UAM w Poznaniu. Zeszłoroczna odsłona (wiosna 2020) dotyczyła wizji edukacji przyszłości oczami uczniów. Warto przypomnieć, że najważniejszymi wnioskami wówczas były chęć chodzenia do szkoły na klasyczne zajęcia, ale większy udział technologii w prowadzonych zajęciach.

Wzrósł odsetek uczniów i uczennic, którzy wolą edukację zdalną, niż stacjonarną. Zestawiając ten wyniki z innymi można zakładać, że ten sposób realizowania obowiązku szkolnego jest wygodniejszy - mówi prof. UAM dr hab. Sylwia Jaskulska, kierowniczka zespołu z UAM - Uczniowie uzyskują wyższe wyniki przy mniejszym zaangażowaniu. Choć zwiększyła się ta grupa uczniów, którym nie podoba się kształcenie zdalne, to i tak wybraliby je chętniej, niż stacjonarne – dodaje.

Mimo tego, że dzieci i młodzież w coraz większym stopniu lubią zdalny tryb edukacji, zmalało przekona nie o tym, że szkoły w dalekiej przyszłości będą zdalne lub częściowo zdalne. Zdecydowanie mniejszy odsetek osób chciałby też (porównując do zeszłego roku) wprowadzić w przyszłości w szkołach tryb hybrydowy, gdyby to od nich zależało. Wyniki te można odczytać w taki sposób, że badane osoby chciałyby dla siebie szkoły zdalnej, lub częściowo zdalnej, ale to wiąże się z ich aktualnymi doświadczeniami, a w mniejszym stopniu z ogólną wizją szkoły.

Wnioski

Uczniowie polubili zdalną szkołę, wielu z nich woli taki sposób nauki od trybu stacjonarnego. I jest to zmiana w stosunku do danych z poprzedniego badania VULCAN i UAM, gdzie w czerwcu 2020 ponad 60% uczniów określiło, że wolałoby wrócić do szkoły, niż dalej uczyć się zdalnie. Blisko rok później niecałe 50% woli uczyć się zdalnie niż chodzić do szkoły. Natomiast 45% uczniów chciałoby, żeby po pandemii szkoła pracowała w trybie hybrydowym.

Zmiany, które zauważają uczniowie w szkolnym życiu w trakcie pandemii w porównaniu z czasem przed nią są raczej negatywne, niż pozytywne. Dotyczy to szczególnie relacji z rówieśnikami – te pogorszyły się w odczuciu 30% osób. Znacznej grupie, bo aż 45% , pogorszyło się samopoczucie fizyczne. Wyjątkiem od reguły „gorsze doświadczenia szkolne podczas pandemii niż przed nią” są wyniki w nauce i sposób spędzania wolnego czasu – w odniesieniu do nich aż 30% uczniów zauważyło polepszenie.

Wiele wskazuje na to, że uczniowie będą musieli na nowo „uczyć się jak się uczyć” w murach szkoły i w bezpośrednim kontakcie z nauczycielem i kolegami – zauważa Jan Koziarski z VULCAN. To, że tak wiele osób deklaruje wysoką sympatię dla zdalnej formy nauczania, może być interpretowane pozytywnie – kształcenie to przebiegało dobrze. Coraz częściej mówi się jednak – i na to też może wskazywać uzyskany przez nas wynik 20-35% odpowiedzi negatywnych na pytania związane z chęcią powrotu do stacjonarnej szkoły – że z różnych powodów uczniowie boją się powrotu, albo nie chcą podejmować związanego z nim wysiłku. Powstaje zatem pytanie - jak na nowo zachęcić uczniów i uczennice do angażowania się w naukę w trybie stacjonarnym?

Jednym ze sposobów może być wykorzystanie narzędzi, aplikacji, komunikatorów internetowych w murach szkoły, a także organizowanie części zajęć pozalekcyjnych w formie online (np. konwersatoria językowe) – podkreśla prof. UAM dr hab. Sylwia Jaskulska - Jak wskazują wyniki badania, uczniowie byliby zainteresowani formą hybrydową nauki i świetnie radzą sobie z obsługą sprzętów i narzędzi potrzebnych w edukacji zdalnej. Także nauczycielki i nauczyciele nabyli w tym zakresie różnorodne kompetencje. Są to zasoby, na których należy budować nową, popandemiczną rzeczywistość szkoły. Nie zapominając oczywiście o innych potrzebach uczniów i szkoły, szczególnie tych związanych z relacjami i zdrowiem psycho-fizycznym - dodaje.

Poznanie i wykorzystanie w szkolnej rzeczywistości strategii związanych z technologią, które wypracowali uczniowie ucząc się zdalnie, to jedno z zadań, przed którym stoi szkoła. Warto podkreślić najważniejsze potrzeby, które zostały zdiagnozowane w przeprowadzonym badaniu:

  • wzmacnianie i budowanie na nowo relacji rówieśniczych poprzez wzmożone działania integracyjne,
  • wzmacnianie roli psychologów i pedagogów szkolnych (21% uczniów nie wie, czy w ich szkole jest psycholog),
  • tworzenie w szkołach warunków dbania o kondycję fizyczną,
  • dowartościowanie roli wychowawcy klasy, bo to wychowawcy okazali się dla wielu uczniów i uczennic istotnym źródłom wsparcia (68% uczniów czuło, że może liczyć na pomoc wychowawcy w czasie pandemii COVID-19).

***

W badaniu wykorzystano kwestionariusz ankiety. Został on rozesłany do uczniów korzystających z dziennika elektronicznego UONET+ tworzonego przez VULCAN. Kwestionariusz składał się z 26 pytań oraz metryczki.
Celem badania było poznanie szkolnych doświadczeń uczniów i uczennic w zakresie technicznego wymiaru edukacji zdalnej, organizacji nauki i czasu wolnego, relacji z ludźmi, zaangażowania w lekcje i w naukę, możliwości uzyskania pomocy, samopoczucia, a także określenie jak zmieniała się w ocenie uczniów szkoła i jak wyobrażają sobie oni jej przyszłość.

(Źródło: Vulcan)

 

Komentarze (1)
This comment was minimized by the moderator on the site
Zastanawia mnie, czy musi minąć kilka dekad, zanim sytuacją zainteresują się podmioty zdolne posługiwać się czymś więcej, niż ankietą. Myślę, że narzędzie to jest stanowczo nadużywane, co prowadzi do nadinterpretacji wyników, które generalnie są...
Zastanawia mnie, czy musi minąć kilka dekad, zanim sytuacją zainteresują się podmioty zdolne posługiwać się czymś więcej, niż ankietą. Myślę, że narzędzie to jest stanowczo nadużywane, co prowadzi do nadinterpretacji wyników, które generalnie są obecnie miarą doraźnego oportunizmu i stanowią niewiele więcej niż koncert życzeń interpretatorów. Trudno z nich wyciągać formalne wnioski co do kształtu edukacji skutecznej, o ile takowe kogokolwiek rzeczywiście interesują.
Nie mam możliwości przeprowadzenia żadnych badań, ale kierując się swoimi własnymi obserwacjami, obstawiam, że badania sensu stricte, nieobarczone polityczno poprawnym chciejstwem, wykazałyby, że dla zdrowych fizycznie i psychicznie uczniów, uzyskane przez nich podczas pandemii wykształcenie zależało przede wszystkim od ich własnej woli, motywacji, determinacji oraz chęci korzystania z pomocy oferowanej przez nauczycieli. Z kolei kształt edukacji, który by im odpowiadał w całości zależy od tego, czy z tych wyników są zadowoleni. Z pewnością ucierpiała rówieśnicza interakcja, ale wśród dzieci i młodzieży nieobarczonych zaburzeniami zmieniła jedynie kształt. Tym bardziej podzielam pogląd, że dobra, nieskażona doktrynerstwem i z góry przyjętymi założeniami opieka psychologiczno-psychiatryczna powinna stać się priorytetem.
More
Robert Raczyński
Nie ma tu jeszcze żadnych komentarzy
Skomentuj
Piszesz jako gość
×
Suggested Locations
Wpisz tekst z poniższego obrazka. Nie jest wyraźny?

Jesteśmy na facebooku

fb

Ostatnie komentarze

Stanisław Zbigniew Czachorowski napisał/a komentarz do Poczekajki dla uczniów
Dziękuję za wartościowe pomysły. Nie wszyscy pracują w tym samym tempie. Po przekształceniu chcę wyk...
Ppp napisał/a komentarz do Poczekajki dla uczniów
Chwila oddechu jest rzadka i cenna - nie należy jej marnować na dodatkowe aktywności, skoro po kilku...
Kultura powinna być OBUSTRONNA: ja nie strzelam, pies mnie nie obszczekuje, gdy spokojnie idę ulicą ...
Słuchowiec może słuchać z zamkniętymi oczami i w dziwnej pozycji ciała - co nie oznacza nieuwagi. Ta...
Tak jest w bardzo wielu dziedzinach. Nawet wielki sukces raz w roku zostanie zapomniany po kilku tyg...
Lech Mankiewicz napisał/a komentarz do Jak sprawić, by dzieci polubiły matematykę?
Mam podobne obserwacje.
Ppp napisał/a komentarz do Stosowanie humoru w klasie
Jak kultury osobistej brakuje, to lepiej nie próbować. "Dowcip" mojej anglistki z liceum: "Jak kilku...
Nigdy nie umiałem trygonometrii, algebry i kilku innych działów, teoretycznie wymaganych w szkole. N...

E-booki dla nauczycieli

Polecamy dwa e-booki dydaktyczne z serii Think!
Metoda Webquest - poradnik dla nauczycieli
Technologie są dla dzieci - e-poradnik dla nauczycieli wczesnoszkolnych z dziesiątkami podpowiedzi, jak używać technologii w klasie