Bez względu na to, czy ma się 4 czy 40 lat, trudno oprzeć się przyjemności układania klocków Lego. To zapewne powód, dla którego wielu nauczycieli wykorzystuje je w edukacji. Od przedszkola aż po szkoły wyższe klocki Lego służą nauce matematyki, fizyki, informatyki, inżynierii a także interakcji społecznych. Szacuje się, że klockami Lego każdego roku bawi się 400 mln ludzi na świecie.
Te ponadczasowe plastikowe cegiełki, wymyślone w 1949r. przez Duńczyków, przez dziesięciolecia przybierały coraz to nowe kształty. Od najprostszych zestawów Lego Duplo dla najmłodszych po skomplikowane dające się programować Lego Mindstorms NXT – wszystkie służą nauce, eksplorowaniu i dobrej zabawie.
Radość konstruktora
W artykule zamieszczonym na portalu Edudemic pod tytułem "20 sposobów, w jaki wykorzystuje się Lego w klasie" poznajemy, jak w amerykańskich szkołach stosuje się klocki do nauki kreatywnego myślenia i pracy zespołowej, a przy tej okazji podstaw matematyki, techniki i mechaniki. „Mam nadzieję, że te zajęcia popchną dzieci do wyboru zawodu inżyniera” - mówi nauczyciel prowadzący w Bristolu wakacyjne kursy pod hasłem „Kids College”, na których powstają oryginalne pojazdy, budynki czy roboty. I zapewne nie jest odosobniony w swojej motywacji. Wielu nauczycieli matematyki, fizyki czy informatyki docenia popularność tego narzędzia wśród młodszych i starszych dzieci i nie ma kłopotu, by namówić je do edukacyjnych zabaw z ich użyciem. Wraz z możliwościami, jakie dają Lego Mindstorms NXT – klocki wyposażone w procesor, silnik i różnego rodzaju czujniki – ruchu, dźwięku, światła, które da się projektować i programować z użyciem komputera, wiele szkół decyduje się na tę formę zajęć, widząc, jakim cieszą się wśród dzieci zainteresowaniem.
Wojciech Zuziak, prowadzący w Bielsku-Białej zajęcia pozalekcyjne pod nazwą Laboratorium Robotyki twierdzi: „Nic tak nie cieszy młodego konstruktora, jak maszyna posłuszna jego woli, realizująca napisany przez niego program.” I wymienia konkretne umiejętności, powiązane z podstawą programową, których uczą się dzieci z podstawówki i gimnazjaliści podczas zajęć z Lego Mindstorms NXT: umiejętności odmierzania potrzebnej ilości materiału, montażu modeli na podstawie instrukcji i schematów rysunkowych, rozwiązywania problemów i podejmowania decyzji z wykorzystaniem komputera, z zastosowaniem podejścia algorytmicznego. Powstałe na zajęciach dzieła uczniowie dokumentują w multimedialnej formie i publikują opisy swoich badań, dzięki czemu ich praca zostaje utrwalona i może inspirować innych.
Klocki rozwiązują problemy
Dzieci ze szkół podstawowych w Stanach Zjednoczonych biorą udział w międzyszkolnych zawodach projektowania robotów lub maszyn z klocków Lego. W artykule opisane zostały zmagania zespołów w stanie Indiana, których zadaniem było zaprojektowanie takiej maszyny, która wiązałaby się z zagadnieniami bezpieczeństwa żywności. Uczniowie przed fazą projektową wykonali projekt badawczy, udając się na pobliską farmę, szukając w sieci informacji na ten temat, czytając przepisy prawne. Konkurs dał uczniom szanse na zdobycie wiedzy z różnych dziedzin i znalezienie własnego pomysłu na rozwiązanie ważnego społecznego zagadnienia. Nie chodzi więc tylko o zabawę klockami, ale o pracę zespołową, zdobywanie i przetwarzanie informacji w strategię i design wykonanej maszyny oraz motywujące współzawodnictwo.
Lego Logos
Klocki Lego przydają się także w nauce języka. Studenci z Woodland Park High School w stanie Kolorado otrzymali zadanie stworzenia filmików z użyciem klocków i figurek pod tytułem „Gdyby Lego potrafiło mówić”. Mieli stworzyć animację-teledysk i piosenkę rap, której treść i forma opowiadałaby o zasadach poprawnego budowania zdań w języku angielskim. Użyte klocki musiały odzwierciedlać różne części mowy, a ich układ – gramatykę zdań. Połączenie nauki języka, projektowania, nowych mediów, muzyki, matematyki w jeden projekt dobrze obrazuje, w jak kreatywny sposób można wykorzystywać Lego w edukacji.
W Polsce kilka lat temu głośno było o pomyśle dr Jarosława Spychały, który jest autorem innowacyjnego programu nauki filozofii „Lego Logos”. Jego zajęcia – od szkoły podstawowej po uczelnie wyższe – odbywały się według schematu: najpierw uczniowie zapoznawali się z tekstem filozoficznym, następnie przedstawiali swoją interpretację tekstu za pomocą budowli z klocków, a na zakończenie wszyscy uczestnicy spotykali się, by rozmawiać o stworzonych przez siebie pracach i doszukiwać się wspólnie filozoficznego sensu. W jednym z wywiadów nauczyciel tak podsumowywał swoją metodę: „Okazuje się, że choć wszyscy mają te same klocki i czytali ten sam tekst, każdy z nich rozumie go inaczej. Dzieci same pytają się, dlaczego tak się dzieje i to powoduje dociekania filozoficzne.”
(Źródła: Edudemic.com, eNauczanie.com)
