Tytuł tego wpisu zapowiada zastanowienie się, czy wspólne pisanie tekstów, może pomóc uczniom się uczyć. Ale sprawa ma szerszy zasięg, można zapytać, czy wspólne wykonywanie przez uczniów poleceń przynosi im korzyści. W ocenianiu kształtującym, które propagujemy w szkołach uczących się (program prowadzony przez CEO i PAFW) upowszechniamy strategie OK, w czwartej z nich jest o korzyściach dla uczenia się uczniów płynących z pracy zespołowej.
„Co dwie głowy, to nie jedna”
Można polecać uczniom w czasie procesu uczenia się pracę w zespołach i parach i to niezależnie od przedmiotu i wieku uczniów. Wszystkie wymienione w artykule korzyści można dzięki takiej pracy osiągać też na innych przedmiotach.
Wśród naszych nowatorskich szkół w SUSie proponujemy polecenia wykonania zadań w zespołach, nawet prac domowych i sprawdzianów, przygotowujących do egzaminów.
Im więcej uczenia się wzajemnego i korzystania z wiedzy i umiejętności kolegów i koleżanek, tym naszym zdaniem lepiej.
Większość z nas uważa, że praca pisarza jest pracą, którą wykonuje się w samotności. Jednak ucząc się pisać warto robić to z kimś. Szczególnie przy postępie technologii informacyjnych odkrywają się przed nami różne nowe możliwości.
Na przykład tak zwane chmury pozwalają pisać kilku osobom jednocześnie jeden dokument, a SMS-em można się wymieniać zdalnie fragmentami tekstu. To powoduje, że coraz więcej autorów tworzy wspólnie. Czy można taki pomysł wykorzystać w klasie szkolnej?
Najpierw zastanówmy się, dlaczego chcielibyśmy, aby uczniowie pisali razem? Taka aktywność:
- buduje zaufanie pomiędzy uczniami, uczy współpracy,
- wzbudza większą kreatywność i pomysłowość uczniów,
- przygotowuje uczniów do przyszłej pracy, gdzie będą musieli wspólnie opracowywać teksty,
- uczniowie uczą się od siebie wzajemnie,
- ułatwia pokonywanie trudności np. z ortografią lub interpunkcją.
Nie są to prawdopodobnie wszystkie korzyści, ale i tak jest ich sporo.
Następne narzucające się pytanie, to jak ocenić wspólna pracę?
Zależy w jaki sposób oceniamy pracę pisana wspólnie, czy stosujemy oceną kształtującą (informację zwrotna), czy sumującą (stopień). Jeśli sumująco, to możemy mieć trudności z ocena indywidulną ale ocena kształtująca jest w tym przypadku wskazana i przydatna wszystkim wykonującym pracę wspólnie. Jeśli zależy nam na ocenie sumującej, to nie polecajmy uczniom pisania razem.
Jak zorganizować wspólne pisanie?
Jednym ze sposobów jest polecenie pisania przez każdego ucznia jednego z akapitów pracy. W tym przypadku każdy z uczniów może uzyskać natychmiast wskazówki od pozostałych uczniów i poprawić „na miejscu” swoje dzieło.
Inny sposób, to pisanie przez każdego ucznia tej samej części, a potem ustalanie wspólnej wersji. Wersja ta zapewne będzie lepsza niż wersje pierwotne.
Uczniowie z reguły łatwiej przyjmują uwagi od rówieśników o są skłonni poprawiać swoją pracę, aby była lepsza.
W klasie, czy poza klasą?
Warto pozwolić uczniom na wspólne pisanie poza salą lekcyjna, a nawet wspólnie, ale wirtualnie. Wtedy można skorzystać z programów TIK, jak np. wspólne pisanie w chmurze, czy funkcja komentarzy.
Korzystałam z artykułu Jermy Hyler (z dnia 8.08.2018): What students gain by writing together.
Notka o autorce: Danuta Sterna – była nauczycielka matematyki i dyrektorka szkoły, ekspertka merytoryczna w programie Szkoła Ucząca Się (SUS) (prowadzonym przez CEO i PAFW), autorka książek i publikacji dla nauczycieli, propaguje ocenianie kształtujące w polskich szkołach. Niniejszy wpis pochodzi z jej bloga w partnerskiej platformie Edunews.pl – www.osswiata.pl.
Ostatnie komentarze
Po pierwsze, mam wątpliwości co do popularności konektywizmu w U...