Poezja dobrze zmalowana

O tym, że znaczenie słów jest kwestią społecznej umowy, dyskutujemy od dawna (szczególnie intensywnie, gdy w grę zaczynają wchodzić wulgaryzmy). Warto pokazywać młodym ludziom, że i podział na rodzaje literackie może okazać się dość płynny. A wszystko to za sprawą wierszy z odzysku.

Poezja z odzysku

Poprosiłam dziś moich trzecioklasistów, by sprawdzili, czym jest blackout poetry. Bez trudu znaleźli niezbędne informacje (między innymi <te>, które już kiedyś opublikowałam) i mogliśmy przejść do działania. A materiał nie był, na pierwszy rzut oka, ani łatwy ani przyjemny... Cóż to jednak dla zaprawionych w bojach młodych ludzi.

Stwierdziłam, że nie ma nic bardziej poetyckiego do tworzenia liryki, niż teoria literatury związana z okresem romantyzmu. Powieliłam jedną stronnicę starego podręcznika i rozdałam uczniom. To, co sami stworzyli, dało efekt więcej niż satysfakcjonujący. Co najważniejsze jednak, korzystając z tego samego, zamkniętego, ograniczonego zasobu słów, stworzyli bez mała tomik. I to nie byle jaki, bo różnorodny. Od barokowego przepychu po współczesny minimalizm - wszystko znalazło w nim swoje miejsce.

To jednak nie koniec pracy z tekstem. Jutro poeci zamienią się w krytyków literackich i dokonają zarówno analizy, jak i interpretacji wierszy. Będą w o tyle wyjątkowej sytuacji, że zamiast domyślać się: co autor miał na myśli, mogą go o to zapytać. Ciekawa jestem czy takie "rozbieranie na części pierwsze" utworu koleżanki/kolegi będzie dla dzieciaków łatwe, czy może wprost przeciwnie.

Czy i u Was gości czasami taka poezja? Lubicie bawić się materiałem? Czy do ostatnich dni pracujecie z podręcznikiem?

Notka o autorce: Joanna Krzemińska jest nauczycielką języka polskiego w Szkołach Prywatnych "Mikron" w Łodzi. Prowadzi własny blog edukacyjny Zakręcony Belfer, w którym ukazał się niniejszy artykuł. Należy do społeczności Superbelfrzy RP. Licencja CC-BY.