Uczenie się z komputerem

Nowoczesna edukacja
Typografia
  • Smaller Small Medium Big Bigger
  • Default Helvetica Segoe Georgia Times

Gdybyśmy nakreślili na mapie kraju miejsca, gdzie nie docierają dobrzy nauczyciele, zapewne pokryłaby się ona z mapą miejsc, w których stykamy się z wieloma problemami społecznymi, ubóstwem, brakiem nadziei.  Ale gdyby do tych miejsc "posłać" komputery i szybki Internet – czy dzieci siedzące przed ekranem mogłyby samodzielnie tworzyć swoją edukację i ulepszać swój świat?PHOTO: SXC.HU

Takie pytanie zadał sobie w 1999 roku Sugata Mitra, brytyjski naukowiec zajmujący się technologiami edukacyjnymi. Postanowił rozpocząć eksperyment zwany „Hole in the Wall” (dosłownie „Dziura w ścianie”) – w slumsach New Dehli w Indiach zamontował w ścianie komputer z dostępem do Internetu oraz kamerę dyskretnie filmującą, co będzie się przy nim działo. Zaobserwował wkrótce, że dzieci bawią się pecetem, znajdują gry, uczą się obsługiwać serwisy internetowe i nawzajem dzielą się ze sobą swoimi odkryciami.

To był początek niezwykłego projektu edukacyjnego, który pomaga dzieciom głównie w Indiach i Afryce zdobywać wiedzę poprzez zasoby znalezione w sieci. Komunikują się z nimi także wolontariusze (np. grupa emerytek z Wielkiej Brytanii, zwana „babciami w chmurze”), z którymi łączą się, by rozmawiać i uczyć się angielskiego.

Do jakiego wniosku doszedł Sugata Mitra poprzez obserwację dzieci zaangażowanych w tę akcję? Mianowicie uczą się one niezwykle szybko i samodzielnie, gdy mogą zdobywać informacje w wolny sposób za pomocą nowych technologii. Ich efektywność wzrasta, gdy pracują w grupach, wymieniając się pomysłami, podglądając różne rozwiązania, dyskutując i tłumacząc sobie nawzajem trudne zagadnienia. Nasze silne przekonanie, że wiedzę dzierży niczym berło jedynie nauczyciel i on przelewa ją do niesfornych główek swoich podopiecznych, moglibyśmy więc odłożyć między bajki. Jak  dowodzą badania brytyjskiego naukowca – rola dorosłego w procesie uczenia się diametralnie się zmienia. Jego zadaniem będzie głównie organizacja otoczenia, przestrzeni dla uczniów – w sensie fizycznym i mentalnym – która służyć będzie ich samodzielnym próbom konstruowania wiedzy z użyciem dostępnych narzędzi technologicznych.

A na marginesie dodać można, że ten sam naukowiec nie jest wielkim entuzjastą pomysłu „laptop dla każdego ucznia” – jego zdaniem jeden komputer winien przypadać na 4-5 uczniów (co jak twierdzi obniżyłoby koszty takiego przedsięwzięcia o 75%). Wtedy dopiero laptop stanie się narzędziem służącym prawdziwej współpracy, kooperacji, uczenia się przez uczenie innych.

Kto chciałby zobaczyć, jak „komputer w ścianie” przemienił życie wielu dzieci, niech koniecznie obejrzy wystąpienie Sugata Mitry:

(Źródło: TED Talks)



Jesteśmy na facebooku

fb

Ostatnie komentarze

Jan napisał/a komentarz do Wkręcani przez sztuczną inteligencję
Najbardziej ta kompetencja krytycznego myślenia, a raczej dystansu emocjonalnego do zamieszczanych t...
Te "restrykcyjne zasady" w badanych szkołach polegały na tym, że uczniowie mieli "zakaz korzystania ...
Myślę, że to powinno być "na żądanie ucznia". Wyobraźmy sobie, że przedmiot X mnie nie interesuje, a...
Kazimierz napisał/a komentarz do Klauzula informacyjna - dane osobowe
Bardzo interesujące i pożyteczne artykuły
Taką ofertą dla nauczycieli, jakiej gwałtownie potrzebujemy, z całą pewnością nie jest pomysł aby do...
Ten pomysł jest wyśmienity i zasługuje na szerokie wdrożenie! Po 14 latach od pierwszego chyba wyraż...
Grażyna Uhman napisał/a komentarz do Refleksja nad wprowadzaniem technologii do nauczania
To jest strzał w dziesiątkę! Staram się sledzić nowosci technologiczne w edukacji, skończyłam kurs ...
Wynik jest oczywisty. Jeśli ktoś mało korzysta - nic nie zmieni kilkugodzinna przerwa. Jeśli ktoś du...

E-booki dla nauczycieli

Polecamy dwa e-booki dydaktyczne z serii Think!
Metoda Webquest - poradnik dla nauczycieli
Technologie są dla dzieci - e-poradnik dla nauczycieli wczesnoszkolnych z dziesiątkami podpowiedzi, jak używać technologii w klasie