W strumieniu reform. Ale dokąd płynie ten strumień?

Typografia
  • Smaller Small Medium Big Bigger
  • Default Helvetica Segoe Georgia Times

Zmiana, zmiana, zmiana. To najkrótsze dziś przesłanie dla świata edukacji i nauki. Aby nadążać za światem oraz oczekiwaniami i wymaganiami ze strony osób uczących się, systemy edukacji muszą trwać w nieustannej zmianie, podejmować wysiłek ciągłych mniejszych lub większych reform. Czy tak czynią? Chyba nie wszystkie, skoro nadal tkwimy w modelu pruskim, o czym przekonuje na swoim blogu m.in. Marzena Żylińska.(C) fotolia.com

Reforma systemu edukacji – to hasło pojawia się w programach większości partii politycznych na większości kontynentów. Z jednej strony politycy dostrzegają, że jest to obszar, w którym mogą składać wiele atrakcyjnych obietnic dla swoich wyborców, z drugiej jest to wyraz autentycznej troski o rozwój szkolnictwa, które nie potrafi nadążać za zmianami społecznymi i cywilizacyjnymi w XXI wieku. Oczywiście bardzo często bywa tak, jak w słynnym powiedzeniu, że chcemy dobrze, ale wychodzi jak zawsze... Dlatego spróbujmy nie tylko reformować, ale też reformować mądrze...

Analizując działania podejmowane w różnych krajach, można zauważyć, że „reformy edukacji” przestają być programem mającym swój początek i koniec. Reforma edukacji, tak jak sam proces edukacji, staje się kategorią ustawiczną i powszednią. Mamy do czynienia z całą serią działań zmieniających szkolną i uczelnianą rzeczywistość, jakby ze „strumieniem” reform. Od czego zależą sukcesy reform edukacji?

Opierając się na wynikach badań OECD (PISA) i analizie rozwoju systemów edukacji przygotowanej przez firmę McKinsey, można z pewnością stwierdzić, że nie ma jednej recepty na udaną reformę edukacji, natomiast można wskazać cztery obszary, które w największym stopniu przyczyniają się do pozytywnych zmian w szkolnictwie:

  • proces decentralizacji polegający na zwiększaniu autonomii szkół;
  • wyrównywanie szans edukacyjnych wśród uczniów;
  • wolność wyboru szkoły i ścieżki edukacji;
  • wysokie standardy nauczania.

Ale i to zdaniem międzynarodowych ekspertów od edukacji za mało. Kluczowym wyzwaniem samym w sobie wydaje się być jednak fundamentalna struktura szkolnictwa – systemu oświaty. Rzeczywiste zmiany w systemie kształcenia będą hamowane dopóki celem działań reformatorskich będzie jedynie utrzymanie lub korekta istniejących rozwiązań, nie zaś wymyślenie systemu dopasowanego do XXI wieku. Chcemy coś wreszcie zmienić? Skończmy z modelem pruskim w polskiej edukacji!

Pochodną modelu pruskiego jest też biurokracja edukacyjna. Dlatego negatywny skutek dla naszej szkoły i nauczycieli będzie miało wzmacnianie kontroli ministerialnej i biurokracji szkolnej poprzez stawianie coraz to nowych wymagań sprawozdawczych nauczycielom i odciąganie ich od pracy z uczniami. Szkoda, że właściwie z roku na rok pogłębiamy tę biurokratyczną nawałnicę. Na spotkaniu w siedzibie Gazety Wyborczej poświęconym Karcie Nauczyciela przedstawicielka ZNP opowiedziała, że nie tak dawno eksperci związku postanowili zsumować wszystkie wymagania stawiane nauczycielom w przepisach prawa oświatowego. Wyszło ponad 30 stron! To absurd w najczystszej postaci. Jak utrzymamy ten kierunek „reform“, to za dwa-trzy lata będzie to już 300 stron wymagań...

Potrzeba głębokich zmian w edukacji w XXI wieku jest sygnalizowana przez niezliczoną liczbę publikacji naukowych i raportów eksperckich. Przykładem jest Raport Horyzontalny (The Horizon Report) przygotowywany co roku przez The New Media Consortium – oddzielnie w wersji dla uczelni wyższych, oddzielnie dla systemu oświaty (K-12). Niestety wydaje mi się, że w Alei Szucha nie czytają takich raportów. Wolą opracowania podległych MEN instytucji, które nie mają oczywiście żadnego interesu w tym, aby wyłamać się z jedynie słusznej linii myślenia.

No to co by tu jeszcze zreformować? :-)

(Notka o autorze: Marcin Polak jest twórcą i redaktorem naczelnym Edunews.pl, zajmuje się edukacją i komunikacją społeczną, realizując projekty społeczne i komercyjne o zasięgu ogólnopolskim i międzynarodowym)

Jesteśmy na facebooku

fb

Ostatnie komentarze

Maciej M. Sysło napisał/a komentarz do Luka pomiędzy nauczaniem a uczeniem się
Każdego nauczyciela interesuje, czy jeśli uczeń wykonał zadanie (zbudował robota czy inny obiekt, ro...
Marcin Polak napisał/a komentarz do Win-Win Barbary Nowackiej
Zgoda w 100% - dowodów na to, że politycy z prawej i lewej mają edukację narodową w najgłębszym "pow...
A co to jest ten dar? Coś wrodzonego czy coś wyuczonego? Tak jak można nauczyć się opowiadania tak m...
Ppp napisał/a komentarz do Luka pomiędzy nauczaniem a uczeniem się
A czy ta informacja zwrotna jest do czegokolwiek potrzebna?Jeśli jestem dobry, to o tym wiem i inf. ...
Z jednej strony prawda. Z drugiej, jak ktoś ma DAR opowiadania, to nie musi się uczyć sztywnych zasa...
Robert Raczyński napisał/a komentarz do Raportem w płot
Dziękuję za rzeczowy komentarz. Zgadzam się, że ESOKJ (CEFR) to fundament współczesnego nauczania ję...
Nie znam n-la W-F, który nie przygotowuje się do zajęć, nie planuje swojej pracy. Powiem więcej. Nie...
Bartosz Markowicz napisał/a komentarz do Fizyka da się lubić!
Zgadzam się w pełni z przedstawioną w artykule ideą - fizyka ożywa dopiero wtedy, gdy uczniowie sami...

E-booki dla nauczycieli

Polecamy dwa e-booki dydaktyczne z serii Think!
Metoda Webquest - poradnik dla nauczycieli
Technologie są dla dzieci - e-poradnik dla nauczycieli wczesnoszkolnych z dziesiątkami podpowiedzi, jak używać technologii w klasie