Uczniowie mogą tworzyć świetne pomoce dydaktyczne. Zapraszam po kolejne trzy pomysły, które mogą stanowić alternatywę dla odtwórczych zadań podręcznikowych i dzięki którym zaangażujemy uczniów w każdy etap lekcji począwszy od wyszukiwania informacji, odpowiedniego dobierania treści, tworzenia na ich podstawie materiału, po wykorzystywanie i prezentowanie stworzonych zasobów.
Maturalne arkusze egzaminacyjne
Założeniem tego pomysłu jest to, że uczniowie samodzielnie projektują arkusze i ich zawartość wykorzystując do tego własne pomysły na pytania i zdjęcia zaczerpnięte z Internetu lub gazet.
- Uczniowie mogą pracować indywidualnie lub w parach.
- Każdy uczeń/para opracowuje treść poszczególnych zadań arkusza i dedykuje go innemu uczniowi/innej parze do opracowania.
- Uczniowie, którzy są autorami arkuszy mogą dodatkowo wcielić się w rolę egzaminatorów i ocenić prezentację rówieśników według kryteriów egzaminacyjnych.
Możemy skorzystać z przykładowego arkusza autorstwa pani Marzeny Wywrockiej, który wizualnie wspomoże uczniów w tworzeniu treści takiego arkusza:
Karty TABOO
Zachęcamy uczniów do zaprojektowania kart TABOO, w których:
- w części górnej umieszczą hasło główne, a poniżej 3 słowa kojarzące się/definiujące hasło główne,
- uczniowie wykorzystują określony zakres tematyczny (np. listę słów z repetytoriów, z czytanek, z kumulatywnych list słownictwa na końcu działu, itp.),
- następnie nauczyciel zbiera wszystkie karty do jakiegoś pojemnika lub podaje talię kart, z której uczniowie losują kartę i postępują według jednej z poniższych opcji (lub innej, którą mogą sami zaproponować):
- OPCJA nr 1:
- uczeń, który wylosuje kartę ma za zadanie przedstawienie 3 słów znajdujących się pod hasłem głównym, a zadaniem rówieśników w klasie jest odgadnięcie hasła głównego
- przedstawianie słów, w zależności od poziomu grupy, może odbywać się w postaci podawania pojedynczych słów lub ubierania ich w bardziej rozbudowane wypowiedzi, czy definicje;
- uczeń, który odgadnie hasło główne losuje kolejną kartę z puli i powtarza powyższą procedurę. - OPCJA nr 2:
- uczeń, który wylosuje kartę stara się przedstawić hasło główne nie używając słów kluczy zamieszczonych poniżej;
- uczeń, który odgadnie hasło główne, losuje kolejną kartę;
Tak stworzony materiał może posłużyć do innych zadań, które wykonamy z innymi grupami uczniów.
Karty DOBBLE
- Każdy uczeń otrzymuje określoną ilość karteczek, na przykład 5.
- Określamy zakres słownictwa jaki będzie brany pod uwagę w trakcie projektowania kart (ostatni rozdział, słowniczek tematyczny w repetytorium, słówka z danego tekstu, itp.).
- Uczniowie umieszczają na kartach po 5 słów w języku obcym, z tym, że na jednej karcie żadne słowo nie może się powtórzyć, i najlepiej gdyby na każdej karcie umieszczane było różnorodne słownictwo tak, aby wykorzystać jak najwięcej materiału z określonego zakresu.
- Kiedy uczniowie są gotowi, zbieramy wszystkie karty, tasujemy i organizujemy pracę w mniejszych grupach, na przykład pięcioosobowych, w których każdy z uczniów otrzymuje identyczną liczbę kart.
- Uczniowie na ustalone hasło jednocześnie kładą po jednej karcie ze swojej puli na stół.
- Uczeń, który pierwszy zauważy co najmniej dwa takie same elementy znajdujące się na dwóch różnych kartach, głośno wypowiada to słowo i wykonuje dodatkowe zadanie, na przykład, podając tłumaczenie, tworząc zdanie lub definicję. Poprawnie wykonane zadania upoważnia ucznia do zabrania wszystkich kart ze stołu i dołączenia ich do własnej puli.
- Uczeń, który zdobędzie najwięcej kart lub wszystkie karty, wygrywa.
- Młodsi uczniowie mogą projektować takie karty z wykorzystaniem małych obrazków, naklejek lub wykorzystując gazetki reklamowe z produktami.
Przeczytaj w Edunews.pl:
Notka o autorce: Aniela Tekiela od 12 lat jest nauczycielem języka angielskiego, który stara się pokazać uczniom, że uczenie się języka obcego to bardzo przydatna, ciekawa i kreatywna przygoda. Swoimi autorskimi pomysłami dzieli się na łamach bloga Kreatywne nauczanie języków obcych, którego zasoby wspomagają nauczycieli w urozmaicaniu zajęć. Aniela stawiała pierwsze kroki w zawodzie w zespole szkół im. Bolesława Chrobrego w Niemodlinie, gdzie pracowała przez 6 lat nauczając uczniów liceum, gimnazjum i szkoły zawodowej. Obecnie naucza w szkole językowej „Victoria”. Niniejszy artykuł ukazał się w blogu Superbelfrów i został nieznacznie zmieniony przez Marcina Polaka, licencja CC-BY-SA.