W czwartej części cyklu zapraszam na trzy ostatnie analogowe rozwiązania, które wspomogą nauczycieli w początkowych etapach wdrażania podejścia opierającego się na zapewnieniu uczniom możliwości do bardziej samodzielnego i twórczego działania. Pomysły zawarte w tym cyklu to zaledwie mały ułamek tego, co uczniowie są w stanie zrobić, ale nie przekonamy się o tym, jeśli nie stworzymy im do tego warunków.
Najlepiej obrazują to słowa Konfucjusza, który już ponad 2000 lat temu zdawał sobie sprawę z tego, że jedynie przez doświadczanie, tworzenie i samodzielne wyciąganie wniosków jesteśmy w stanie w pełni zrozumieć różne procesy i zjawiska. „Powiedz mi, a zapomnę. Pokaż mi, a zapamiętam. Pozwól mi zrobić, a zrozumiem.”
Ożywianie podręcznika
Aby nadać podręcznikowi bardziej interaktywny charakter uczniowie mogą:
- tworzyć dialogi z wykorzystaniem postaci znajdujących się na ilustracjach (zdjęcie wyżej)
- zakrywać część tekstu paseczkami z samoprzylepnych notesików albo wykorzystać materiał przygotowany przez nauczyciela, który usunął wcześniej fragmenty tekstu – zadaniem uczniów będzie w takiej sytuacji wypełnienie brakujących fragmentów według własnej inwencji twórczej, logicznie dostosowując tworzone treści do widniejących w tekście informacji.
- zadania na rozumienie tekstów czytanych mogą opierać się na pytaniach otwartych, wyboru lub typu „prawda/fałsz”, które uczniowie projektują samodzielnie, po czym dedykują sobie nawzajem.
Wyszukiwanki słów i krzyżówki
Uczniowie samodzielnie mogą opracowywać krzyżówki i wyszukiwanki słów, które dedykują rówieśnikom ze swojej lub innej klasy do rozwiązania. Zadanie idealnie sprawdzi się jako alternatywa dla standardowych ćwiczeń leksykalnych w zeszytach ćwiczeń lub podręcznikach.
Zachęcam do skorzystania z gotowego szablonu, który ułatwi pracę uczniom początkującym w tworzeniu własnych zadań (link do dokumentu).
Papierowa główka kapusty
- Każdy z uczniów otrzymuje jedną kartkę, na której zapisuje docelową treść w postaci pytania, słownictwa, zadania gramatycznego, itp.
- Uczeń A podaje kartkę z zadaniem rówieśnikowi B siedzącemu obok i kieruje do niego zapytanie, jakie umieścił na swojej kartce.
- Uczeń B odpowiada, uczeń A w międzyczasie zgniata swoją karteczkę i przekazuje uczniowi B, który po zakończeniu wypowiedzi kieruje pytanie ze swojej karteczki do ucznia C.
- Uczeń C udziela odpowiedzi, uczeń B zgniata swoje pytanie jednocześnie otulając kuleczkę papieru jaką otrzymał od ucznia A i przekazuje powiększoną kuleczkę uczniowi C, który zadaje pytanie uczniowi D.
- Uczeń D odpowiada, uczeń C otula swoją karteczką kuleczkę, tworząc tym samym większą kuleczkę karteczek, przekazuje „kapustę” uczniowi D, który zadaje pytanie uczniowi, E.
- Powtarzamy procedurę do momentu, kiedy każdy z uczniów w tak powstałym łańcuszku odpowie na pytanie i kiedy powstanie duża kula papieru.
- Taka kula posłuży teraz do angażowania przypadkowych uczniów do odpowiedzi:
- uczniowie rzucają do siebie kulkę,
- uczeń, który złapie „kapustę” rozwija wierzchni listek, odpowiada na pytanie z tego listka i rzuca kulkę do innego wybranego ucznia, który jak poprzednik odpowiada i rzuca kolejnemu uczniowi.
Przeczytaj cały cykl w Edunews.pl:
Notka o autorce: Aniela Tekiela od 12 lat jest nauczycielem języka angielskiego, który stara się pokazać uczniom, że uczenie się języka obcego to bardzo przydatna, ciekawa i kreatywna przygoda. Swoimi autorskimi pomysłami dzieli się na łamach bloga Kreatywne nauczanie języków obcych, którego zasoby wspomagają nauczycieli w urozmaicaniu zajęć. Aniela stawiała pierwsze kroki w zawodzie w zespole szkół im. Bolesława Chrobrego w Niemodlinie, gdzie pracowała przez 6 lat nauczając uczniów liceum, gimnazjum i szkoły zawodowej. Obecnie naucza w szkole językowej „Victoria”. Niniejszy artykuł ukazał się w blogu Superbelfrów i został nieznacznie zmieniony przez Marcina Polaka, licencja CC-BY-SA.
