SOKowirówka, do której zapraszam uczniów to wejście na wyższe obroty edukacyjne. A z SOKiem, czyli sprawnościami oceniania kształtującego, pracować można na wiele sposobów. Nie będę pisać o wszystkich dobrodziejstwach oceniania kształtującego, skupie się na jednej, dla mnie najistotniejszej – dzięki mądremu stosowaniu tego typu pracy z uczniami staja się odpowiedzialni za własny proces uczenia się. Właśnie ta odpowiedzialność i samodzielność przyświecała mi, gdy wdrażałam elementy SOKu na lekcjach, później zaś towarzyszyło ono moim uczniom jako dodatkowa godzina wpisana do planu lekcji.
Nasza praca opiera się na kilku założeniach:
1. Uczniowie sami są w stanie zdiagnozować, co sprawia im problemy.
2. Powinni mieć wybór co do sposobu realizacji lub poziomu ćwiczeń.
3. Co jakiś czas poddają swoją pracę autoewaluacji, dostają też informacje zwrotne od nauczyciela.
4. Uczniowie rozumieją cel wykonywanych zadań i dostrzegają swoje postępy.
5. Muszą być docenieni, gdy osiągną zamierzony poziom.
Z tych założeń wyszła idea zdobywania sprawności, niczym w harcerstwie, która rozpoczęło zdiagnozowanie mocnych stron i umiejętności posiadanych oraz i luk edukacyjnych, słabych stron i niezrealizowanych potencjałów. Uczniowie sami zdecydowali, która z umiejętności będą kształcić na początku i czy odnieśli w tej dziedzinie sukces, czyli podnieśli swoje kompetencje. Dzięki tabeli do monitorowania postępów wiedzieli, czy zadania są dla nich proste i trzeba podnieść ich poziom, czy wzięli się za trudne obszary i muszą przejść przez bardziej podstawowe etapy, czy wreszcie postępy są zadowalające, czy nie warto zmienić ścieżki samodoskonalenia. Była to dla nas wszystkich praca intensywna, ciekawa i obfitująca w obserwacje i wnioski.
Innym sposobem pracy ze Sprawnościami Oceniania Kształtującego były wyzwania pisarskie, gdyż właśnie ta umiejętność potrzebowała usprawnienia. Uczniowie z zaangażowaniem pisali kolejne prace, otrzymywali informacje zwrotne, poprawiali zaznaczone ołówkiem błędy i dostawali dużo wyższe oceny niż do tej pory. Widzieli postępy i byli na nie docenieni. Wybierali jedna z 4 prac jako najlepszą i za nią otrzymywali stopień, inne podsumowane były informacjami zwrotnymi. Pracowali w określonym rytmie oddawania prac, który wszedł im w nawyk. Mimo dużych nakładów pracy mieli satysfakcję z wykonania zadań. Równie dobrze sprawdziła się praca z dużo wcześniej zaplanowanym harmonogramem tworzenia wypracowań w konkretnej formie wypowiedzi zgodnie z otrzymana tabelą oraz comiesięcznych zadań łączących wyzwania pisarskie z czytelniczymi z użyciem narzędzi TIK.
SOKowirówka okazała się skutecznym narzędziem do samodzielnej pracy bez presji ocen, które pozwoliło dostrzec postęp i własny rozwój, a SOKowe wyzwania dały uczniom większą pewność, że potrafią poradzić sobie z wymaganiami egzaminacyjnymi i przelać sprawnie myśl na papier. Polecam spróbować z uczniami – niech wezmą odpowiedzialność za swoja naukę i docenią smak samorozwoju. Zapraszam po więcej na moje wystąpienie podczas INSPIR@CJI 2022:
***
Organizatorami zorganizowanej w dniach 24-25 września 2022 w Warszawie konferencji INSPIR@CJE 2022 byli:
Edunews.pl, Fundacja Rozwoju Społeczeństwa Wiedzy THINK! oraz Think Global sp. z o.o.
Partnerem merytorycznym była społeczność nauczycieli: Superbelfrzy RP.
Partnerem strategicznym konferencji był: Microsoft Polska.
Partnerami konferencji byli: Amazon STEM Kindloteka, Fundacja Szkoła z Klasą & Program Asy Internetu), Learnetic, Wydawnictwo Nowa Era, Photon Entertainment, Samsung & Program Solve for Tomorrow, Stowarzyszenie Cyfrowy Dialog oraz Warszawskie Centrum Innowacji Edukacyjno-Społecznych i Szkoleń.
Notka o autorce: Katarzyna Polak jest nauczycielką języka polskiego, pasjonatką oceniania kształtującego i projektów eTwinning (ambasadorka eTwinning). Jest także współzałożycielką Podlaskiego Klubu Kreatywnych Nauczycieli, ambasadorką Wiosny Edukacji, wykładowcą kierunku "Innowacyjne i kreatywne metody pracy z uczniem" w Ateneum - Szkole Wyższej w Gdańsku. Prowadzi bloga http://kreaktywnanauka.blogspot.com/. Należy do społeczności Superbelfrzy.
Ostatnie komentarze
dziękuję za brak ironii, choć w ostatnich słowach jeszcze nutka się przebija. Pozosta...
szkoda, że tyle ironii wylewa się z Pana wypowiedzi. Niestety nie będę odpowiadać na ...