Dla nikogo, kto jest związany z edukacją, nie jest tajemnicą, że młodzież chodzi do szkoły przede wszystkim dla rówieśniczego towarzystwa, czasami dla lekcji prowadzonej przez ulubionego nauczyciela, później ze strachu (bo trzeba chodzić i uczyć się do nieuchronnych egzaminów), a tylko bardzo niewielki odsetek dlatego, że po prostu lubią się uczyć...
Dobra szkoła dba o to by stworzyć dobre edukacyjne środowisko i modę na uczenie się. W takim środowisku bardzo wielu uczniów zaczyna rozwijać edukacyjne skrzydła.
Ważnym czynnikiem podnoszącym prestiż szkoły i jej środowiska jest kontakt z absolwentami i kontaktowanie ich z obecnymi uczniami. Oczywiście najlepiej jest, gdy absolwentem jest ważna postać życia artystycznego, naukowego, społecznego czy politycznego. Uczniowie mogą się na nią snobować.
Nasz Społeczny Fundusz Stypendialny postanowił podkreślić wagę spotkań absolwentów. Organizuje w Warszawie piknik, na który zaprasza absolwentów wszystkich roczników wszystkich szkół średnich z Warszawy i okolic. Wydaje się to być nader śmiałe przedsięwzięcie. Ale jest to zarazem, jak wiele osób twierdzi, impreza skazana na sukces. Świadczy o tym popularność wszelkich internetowych portali i forów dyskusyjnych, gdzie rówieśnicy, a najczęściej uczniowie i absolwenci różnych szkół średnich i wyższych, spędzają godziny na wymianie informacji czy na plotkach. Jednocześnie w szkołach nie ma zwyczaju spotykania się absolwentów ot tak bez okazji. Jeżeli już, to musi to być zjazd absolwentów. A takie trudno się organizuje. Absolwenci po rozdaniu świadectw rozchodzą się po różnych uczelniach, do różnych prac, wyjeżdżają i … tracą ze szkołą i z sobą kontakt.
Do czego więc potrzebne są spotkania absolwentów? Wystarczy jedna banalnie prosta odpowiedź – wtedy byliśmy młodzi, razem poznawaliśmy świat ze wszystkimi jego barwami, radościami i bólami. Spotkanie po latach przywraca te młodzieńcze emocje.
A czy absolwenci rozmawiają wówczas o tym, czego się nauczyliśmy, np. z biologii, matematyki, historii? Oczywiście, że nie. Ale nas, organizatorów to bardzo interesuje. Co po latach o swojej edukacji mogą powiedzieć jej odbiorcy? Oni już wiedzą – patrząc z perspektywy późniejszej nauki, pracy i codziennego życia – co w edukacji szkolnej było dobre, a co było zbędne, co hamowało indywidualny rozwój. Co szkoła im dała a co im odebrała? Jaki system wartości w nich zasiała? Wielu z nich na pewno doświadczyło stanu zagubienia. Kto i jak pomógł im odnaleźć się? Kto i dlaczego nie odnalazł się do dzisiaj? Organizatorzy liczą na ich gotowość do dzielenia się swoimi doświadczeniami.Dlaczego szkoły powinny utrzymywać kontakt z absolwentami? Bo są oni współtwórcami i świadkami historii szkoły, sprawdzianem jej edukacyjnej i wychowawczej działalności. Absolwenci są niezwykle ważnym emocjonalnym czynnikiem dla nauczycieli, bo wyniki ich pracy widoczne są najczęściej po latach właśnie w absolwentach. Dalsza droga edukacyjna, zawodowa i prywatna absolwenta jest ich i szkoły miarą efektywności, busolą systemu wartości i ich, i szkoły. Jest jeszcze jeden praktyczny wymiar. Absolwenci mogą pomóc swojej szkole wzbogacając jej program dydaktyczny, przekazując wyposażenie, pomoce dydaktyczne oraz zasilając ją w fundusze. Wartością nie do przecenienia są spotkania obecnych uczniów z jej absolwentami. Wielu z nich podpowie młodym, jak się uczyć by w przyszłości osiągnąć sukces. Wielu z nich, jak pisaliśmy wyżej, może stać się dla uczniów powodem do dumy, do silniejszych związków emocjonalnych ze szkołą.
Kolejny problem, to odpowiedź na pytanie, kto zajmuje się edukacją, patrząc chociażby z perspektywy czasu, od żłobka do matury. Według nas nie tylko oświata, ale także placówki kultury czy sportu. Bardzo często właśnie poza oświatą kształtowane są osobowości, późniejsze autorytety różnych środowisk. Tak niewiele się na te tematy mówi, pisze, relacjonuje w telewizji czy radio.
Według nas polska edukacja gubi zbyt wielu podopiecznych. Tracimy bezpowrotnie nie tylko potencjalnych Chopinów, Skłodowskich-Curie, Wyspiańskich, Kusocińskich - tracimy ludzi szczęśliwych, czyli takich, którzy realizują się zawodowo, społecznie czy rodzinnie.
Namawiamy dziennikarzy, by systemowo pytali swoich rozmówców, tych sławnych i tych mniej sławnych, o powyższe sprawy. Niech powiedzą, którą ważną dla nich szkołę kończyli, o swoich nauczycielach - tych wyśmienitych i tych toksycznych. Pytajcie o inne miejsca, jak dom kultury, klub sportowy itp. Odwiedzajcie placówki edukacji wszelakiej i pytajcie o ich absolwentów. Na początku sami powspominajcie osoby i miejsca, które was ukształtowały. Zróbmy z tego kampanię medialną – Szkoła mojego życia.
Piknikiem naszym rozpoczynamy realizację programu Festiwalu Na Rzecz Edukacji, którego mottem jest: Edukacja nie dla wszystkich, lecz dla każdego. Na wstępie wdrażać będziemy program ZAGUBIENI – ODNALEZIENI.
Stawiamy sobie za cel wsparcie rozwoju edukacji, realizując nowatorskie programy pracy z młodzieżą oraz zakup nowoczesnych pomocy dydaktycznych dla szkół. Jednym z fundamentów będzie edukacja typu e-learningowego, ale konsekwentnie łączona ze spotkaniami weekendowymi, w czasie ferii czy wakacji. Pozwoli to tworzyć międzyszkolne czy pozaszkolne środowiska pasjonatów edukacji z określonych dziedzin nauki, kultury czy sportu. W czasie tych spotkań fani jednej specjalności będą poznawali także inne. Bardzo zależy nam na promocji naszych idei, dlatego tak ważnym jest dla nas Piknik Absolwentów, który będzie pierwszą okazją do zapoznania warszawiaków z naszym programem, a także uświadomi wszystkim, jak fundamentalnym elementem życia jest dla człowieka edukacja. Mamy nadzieję, że w niedalekiej przyszłości uzyskamy wsparcie innych miast, które zorganizują podobne imprezy u siebie.
1. Piknik Absolwentów Szkół Warszawskich odbędzie się 18 września na Polu Mokotowskim. Ta olbrzymia impreza charytatywno-towarzyska zainauguruje Festiwal Na Rzecz Edukacji, trwający cały rok. Więcej informacji na stronie: www.narzecz.edu.pl. Zapraszamy!
