Strona 1 z 2Tony Wagner, z Uniwersytetu Harvarda, uważa, że uczniowie nie poradzą sobie z życiem, ponieważ szkoły są zbyt zajęte przygotowywaniem ich do rozwiązywania testów. A taka edukacja skutecznie zabija uczenie się oraz motywację uczniów, których nikt nie zachęca do podejmowania wysiłku, jakim jest poszerzanie swojej wiedzy.
Wagner, w swoim przemówieniu do członków State Educational Technology Directors Association (SETDA), stwierdził, że przygotowywanie uczniów jedynie do kolejnych egzaminów jest błędem. Takie podejście do edukacji zakłóca przekazywanie siedmiu, jak to określił, „umiejętności przetrwania”, które każdy uczeń powinien posiadać przed ukończeniem szkoły. Uwagi te, zostały wygłoszone przez Wagnera w czasie forum zorganizowanego w Waszyngtonie, gdzie przedstawiono plan 10 punków – rekomendacji SETDA. Współcześni edukatorzy powinni według nich:
1. Upewnić się, że narzędzia technologiczne i źródła danych są używane stale i na równi z innymi pomocami naukowymi. Stosowane powinny być zarówno do nauczania, wspierania współpracy uczniów, jak i do oceniania.
2. Zaznajomić wszystkich uczniów, niezależnie od typu szkoły, z działalnością w obszarze STEM ( ang. Science, Technology, Engineering, and Mathematics – Fizyka, Technologia, Inżynieria, Matematyka).
3. Umożliwić nauczycielom trwały i ciągły rozwój zawodowy.
4. Wykorzystać wirtualne przestrzenie służące rozwojowi zawodowemu nauczycieli, np. społeczności lub portale edukacyjne.
5. Regularnie włączać do codziennych zajęć innowacyjne, sprawdzone i przeprowadzane w odpowiednim czasie zadania oceniające postępy uczniów.
6. Wspierać związek pomiędzy domem a szkołą poprzez użycie technologii, żeby informować rodziców o postępach uczniów.
7. Dostarczyć odpowiednich środków, tak, żeby społeczność szkolna miała infrastrukturę wspierającą naukę opartą na technologii, włącznie z systemem oceniania oraz e-learningiem.
8. Walczyć o wsparcie społeczne dla nowoczesnej edukacji ze strony różnych podmiotów – uczniów, nauczycieli, rodziców, administratorów szkół i lokalnych władz.
9. Zapewnić poparcie władz państwowych dla reformy systemu kształcenia poprzez wprowadzenie nowych technologii.
10. Zwiększyć środki finansowe na zakup przez szkoły potrzebnego sprzętu oraz podłączenie szybkiego Internetu. Pokryć koszty obsługi zakupionych urządzeń.
Edukacja lekiem na kryzys finansowy?
Według Wagnera, który jest dyrektorem Change Leadership Group na Harvardzie, zmiana ekonomiczna, tak bardzo potrzebna w czasach kryzysu, zależy od zmian w systemie kształcenia, w tym od konstrukcji samych programów nauczania. Wiele osób uważa, że umiejętności, które potrzebne są uczniom wchodzącym na rynek pracy i te przydatne dobrym obywatelom, to dwa oddzielne zestawy kompetencji. Ale tak nie jest. Wagner mówił, że to, co zapewnia uczniom sukces na globalnym rynku pracy, przyczynia się również do ich życiowego powodzenia: „Potrzebujemy osób, które potrafią zadawać dobre pytania i tych, którzy umieją innych zaangażować do głębokiego dialogu” - stwierdził. Ciekawe jest to, że pracodawcy wcale nie oczekują od kandydatów znajomości najnowszych technologii – zmieniają się one tak szybko, że i tak pracowników trzeba ciągle szkolić.
Tony Wagner wizytował wiele szkół i obserwował zajęcia z wykorzystaniem najnowszych technologii, które też okazywały się nieefektywne. Stąd jego opinia, że nie tylko nowoczesny sprzęt jest potrzebny w szkołach, ale przede wszystkich kształcenie uczniów, tak, żeby nauczyć ich myślenia i spojrzenia dalej niż sięgają testy wielokrotnego wyboru. Przytoczył ciekawą sytuację na poparcie swojej tezy: „Poszedłem do szkoły, która miała dużo kursów AP (Advanced Placement – kursy na poziomie uniwersyteckim dostępne w liceach). Poszedłem na zajęcia dotyczące systemu politycznego. Nauczyciel zadawał uczniom pytania, a tam oczywiście ciągle ten sam uczeń zgłaszał się do odpowiedzi. Reszta klasy milczała jak zaklęta. Ciągle powtarzał się ten sam schemat – nauczyciel zadawał pytanie, uczeń się zgłaszał i od nowa. Na koniec nauczyciel spytał o rzecz, której nie wiedział nawet ten uczeń: „Co to jest Żelazny Trójkąt?”. Nikt się nie zgłosił, więc nauczyciel, sfrustrowany, że musi tak dużo zrobić w ciągu jednych zajęć, szybko napisał poprawną odpowiedź na tablicy”. W ten sposób nauczyciele nie kształcą uczniów, ale zaopatrują ich w odpowiedzi potrzebne do rozwiązania testów.
Umiejętności XXI wieku
Sposób, w jaki oceniana jest amerykańska młodzież powoduje, że poziom edukacji obniża się, a nie podwyższa. Nie mierzy się bowiem umiejętności XXI wieku , tak, jak ma to miejsce chociażby w europejskich testach PISA. Uczniowie zmuszeni są uczyć się głównie do testów, a to nie tylko ogranicza, ale wręcz zniechęca ich do nauki przedmiotów, które są ich pasją. Cechą uczniów pokolenia testów jest zdecydowanie nie brak motywacji, ale to, że motywują ich zupełnie inne rzeczy. Według Wagnera, uczniowie lubią wykonywać kilka rzeczy w tym samym czasie, przyciągają ich elementy graficzne i oczekują natychmiastowej gratyfikacji. Poza tym, umieją korzystać z różnych narzędzi Web 2.0 i współpracować z innymi. Jeżeli nauczycielom uda się zawalczyć o ich uwagę, mają szansę zostać wielkimi myślicielami, a co ważniejsze, z przyjemnością będą pogłębiać swoją wiedzę.
1. Upewnić się, że narzędzia technologiczne i źródła danych są używane stale i na równi z innymi pomocami naukowymi. Stosowane powinny być zarówno do nauczania, wspierania współpracy uczniów, jak i do oceniania.
2. Zaznajomić wszystkich uczniów, niezależnie od typu szkoły, z działalnością w obszarze STEM ( ang. Science, Technology, Engineering, and Mathematics – Fizyka, Technologia, Inżynieria, Matematyka).
3. Umożliwić nauczycielom trwały i ciągły rozwój zawodowy.
4. Wykorzystać wirtualne przestrzenie służące rozwojowi zawodowemu nauczycieli, np. społeczności lub portale edukacyjne.
5. Regularnie włączać do codziennych zajęć innowacyjne, sprawdzone i przeprowadzane w odpowiednim czasie zadania oceniające postępy uczniów.
6. Wspierać związek pomiędzy domem a szkołą poprzez użycie technologii, żeby informować rodziców o postępach uczniów.
7. Dostarczyć odpowiednich środków, tak, żeby społeczność szkolna miała infrastrukturę wspierającą naukę opartą na technologii, włącznie z systemem oceniania oraz e-learningiem.
8. Walczyć o wsparcie społeczne dla nowoczesnej edukacji ze strony różnych podmiotów – uczniów, nauczycieli, rodziców, administratorów szkół i lokalnych władz.
9. Zapewnić poparcie władz państwowych dla reformy systemu kształcenia poprzez wprowadzenie nowych technologii.
10. Zwiększyć środki finansowe na zakup przez szkoły potrzebnego sprzętu oraz podłączenie szybkiego Internetu. Pokryć koszty obsługi zakupionych urządzeń.
Edukacja lekiem na kryzys finansowy?
Według Wagnera, który jest dyrektorem Change Leadership Group na Harvardzie, zmiana ekonomiczna, tak bardzo potrzebna w czasach kryzysu, zależy od zmian w systemie kształcenia, w tym od konstrukcji samych programów nauczania. Wiele osób uważa, że umiejętności, które potrzebne są uczniom wchodzącym na rynek pracy i te przydatne dobrym obywatelom, to dwa oddzielne zestawy kompetencji. Ale tak nie jest. Wagner mówił, że to, co zapewnia uczniom sukces na globalnym rynku pracy, przyczynia się również do ich życiowego powodzenia: „Potrzebujemy osób, które potrafią zadawać dobre pytania i tych, którzy umieją innych zaangażować do głębokiego dialogu” - stwierdził. Ciekawe jest to, że pracodawcy wcale nie oczekują od kandydatów znajomości najnowszych technologii – zmieniają się one tak szybko, że i tak pracowników trzeba ciągle szkolić.
Tony Wagner wizytował wiele szkół i obserwował zajęcia z wykorzystaniem najnowszych technologii, które też okazywały się nieefektywne. Stąd jego opinia, że nie tylko nowoczesny sprzęt jest potrzebny w szkołach, ale przede wszystkich kształcenie uczniów, tak, żeby nauczyć ich myślenia i spojrzenia dalej niż sięgają testy wielokrotnego wyboru. Przytoczył ciekawą sytuację na poparcie swojej tezy: „Poszedłem do szkoły, która miała dużo kursów AP (Advanced Placement – kursy na poziomie uniwersyteckim dostępne w liceach). Poszedłem na zajęcia dotyczące systemu politycznego. Nauczyciel zadawał uczniom pytania, a tam oczywiście ciągle ten sam uczeń zgłaszał się do odpowiedzi. Reszta klasy milczała jak zaklęta. Ciągle powtarzał się ten sam schemat – nauczyciel zadawał pytanie, uczeń się zgłaszał i od nowa. Na koniec nauczyciel spytał o rzecz, której nie wiedział nawet ten uczeń: „Co to jest Żelazny Trójkąt?”. Nikt się nie zgłosił, więc nauczyciel, sfrustrowany, że musi tak dużo zrobić w ciągu jednych zajęć, szybko napisał poprawną odpowiedź na tablicy”. W ten sposób nauczyciele nie kształcą uczniów, ale zaopatrują ich w odpowiedzi potrzebne do rozwiązania testów.
Umiejętności XXI wieku
Sposób, w jaki oceniana jest amerykańska młodzież powoduje, że poziom edukacji obniża się, a nie podwyższa. Nie mierzy się bowiem umiejętności XXI wieku , tak, jak ma to miejsce chociażby w europejskich testach PISA. Uczniowie zmuszeni są uczyć się głównie do testów, a to nie tylko ogranicza, ale wręcz zniechęca ich do nauki przedmiotów, które są ich pasją. Cechą uczniów pokolenia testów jest zdecydowanie nie brak motywacji, ale to, że motywują ich zupełnie inne rzeczy. Według Wagnera, uczniowie lubią wykonywać kilka rzeczy w tym samym czasie, przyciągają ich elementy graficzne i oczekują natychmiastowej gratyfikacji. Poza tym, umieją korzystać z różnych narzędzi Web 2.0 i współpracować z innymi. Jeżeli nauczycielom uda się zawalczyć o ich uwagę, mają szansę zostać wielkimi myślicielami, a co ważniejsze, z przyjemnością będą pogłębiać swoją wiedzę.
