Znalazłam wskazówki Lolly Daskal dotyczące tego, czego dyrektor i lider nie powinni robić, a jak robią, to warto, aby przestali. Pomyślałam sobie, że są one proste i jasno opisane. Przydadzą się dyrektorom szkół, liderom szkolnym, ale też nauczycielom. Nauczyciel jest liderem klasy, to on nią zarządza, dlatego warto zastanowić się czy te wskazówki nie byłyby do wykorzystania także w klasie.
Przestań dużo mówić. Liderom często wydaje się, że ich pozycja obliguje ich, do zabierania głosu w każdej sprawie. Przez to przeszkadzają innym i zniechęcają ich do zabieraniu głosu. Zamiast mówienia należy więcej słuchać.
Szkoła: wskazówka może wydać się kontrowersyjna, gdyż często pojmujemy nauczanie, jako przekazywanie uczniom wiedzy. Jednak czym mniej mówi nauczyciel, a więcej uczniowie tym dla procesu nauczania lepiej. Spotkałam się nawet z takim zdaniem: „Po udanej lekcji, nauczyciel wychodzi wypoczęty, a uczniowie zmęczeni”.
Przestań myśleć, że wiesz najlepiej. Problemem jest myślenie, że jest się najmądrzejszą osobą w zespole. Warto otaczać się ludźmi mądrymi, którzy mogą nam swoja mądrością pomóc. Jeśli słuchamy i szanujemy zdanie innych, to uczymy się wzajemnie od siebie i rozwijamy.
Szkoła: ta wskazówka sugeruje, aby uznać, że uczniowie też mogą coś wiedzieć. A czasami nawet mogą wiedzieć coś lepiej niż nauczyciel. Na pewno warto ich o to zapytać i wziąć to pod uwagę.
Przestań tworzyć nieosiągalne cele. Warto stawiać sobie i innym ambitne cele, ale zawsze muszą one być realistyczne. Nierealistyczne cele tworzą stres i zniechęcają zespół.
Szkoła: to wymarzona wskazówka dla nauczyciela. Tak określać cele, aby uczniowie mogli je osiągnąć.
Przestań kontrolować wszystko. Zamiast kontroli – autonomia i zaufanie. Tylko w ten sposób zespół i poszczególni jego członkowie mogą się rozwijać.
Szkoła: Ta wskazówka jest trudna, bo jak oddać kontrolę uczniom? Uczniowie przecież nie są dorośli. Jeśli jednak przestaniemy kontrolować i damy uczniom swobodę (np. wybór,) to uczniowie wezmą odpowiedzialność za swój proces uczenia się, co zwiększy szansę na sukces.
Przestań uważać dobrą prace za obowiązek. Jasne, że każdy powinien dobrze pracować, ale też należy mu się za to docenienie i podziękowanie. Trzeba regularnie doceniać pracowników za wysiłek, zaangażowanie i wkładaną pracę.
Szkoła: to trudna wskazówka. Przecież uczenie jest obowiązkiem ucznia, więc za co go doceniać? Jednak każdy wysiłek wart jest docenienia. W szkole jest miejsce na świętowanie, tego, że się uczymy.
Powstrzymaj obietnice. Obiecuj tylko to, co jesteś w stanie zrobić i dotrzymuj obietnic.
Szkoła: uczeń liczy na to, że jego nauczyciel jest rzetelny, sprawiedliwy i że można na nim polegać. Dlatego jeśli coś obiecujesz, to musisz tego dotrzymać, nie można też zmieniać reguł gry w trakcie. Warto przemyśleć, co się obiecuje!
Przestań narzucać niepotrzebne zasady. Twórz i wymagaj przestrzegania, tylko tych zasad, które są niezbędne. Unikaj zasad utrudniających pracownikom życie.
Szkoła: szkoła ma dużo regulaminów i zasad, które uczniowie powinni przestrzegać. Jeśli jest ich za dużo, to nie są przestrzegane. Warto ogłaszać tylko niezbędne zasady i ustalać ich listę razem z uczniami.
Przestań krytykować ludzi w miejscach publicznych. Nie chodzi o to, aby w ogóle zaniechać krytyki, ale o to, aby jej nie czynić publicznie. Publiczna krytyka, to brak szacunku do drugiego człowieka. Przekaż konstruktywną opinię z uprzejmością i prywatnie.
Szkoła: ta wskazówka jest całkiem oczywista, ale zupełnie nieprzestrzegana w szkole. Uczniowie są krytykowani i oceniani publicznie. Czy można to zmienić?
Przestań działać sam. Doceń siłę współpracy. Kieruj się starym powiedzeniem: Jeśli chcesz jechać szybko, jedź sam, ale jeśli chcesz zajść daleko, idź razem.
Szkoła: Nauczyciele przeważnie biorą na siebie całkowitą odpowiedzialność za lekcje. Warto się tą odpowiedzialnością z uczniami podzielić, dać im więcej samodzielności i możliwości wyboru i decydowania. Najlepiej, gdy uczniowie i nauczyciel tworzą razem zgraną drużynę.
Notka o autorce: Danuta Sterna – była nauczycielka matematyki i dyrektorka szkoły, ekspertka merytoryczna w programie Szkoła Ucząca Się (SUS) (prowadzonym przez CEO i PAFW), autorka książek i publikacji dla nauczycieli, propaguje ocenianie kształtujące w polskich szkołach. Niniejszy wpis pochodzi z jej bloga w partnerskiej platformie Edunews.pl – www.osswiata.pl. Źródło i inspiracja: Lollydaskal.com.
