Każdy jest kimś wyjątkowym

Typografia
  • Smaller Small Medium Big Bigger
  • Default Helvetica Segoe Georgia Times

ImageBycie sobą w grupie rówieśniczej, umiejętność wypowiadania swojego zdania i bronienia go, a jednocześnie współpraca czy współdziałanie w zespole i otwartość to cechy, które warto pielęgnować u młodych ludzi. Dzięki temu nabędą oni umiejętności przydatnych w dorosłym życiu, a i w szkole poradzą sobie lepiej zarówno z nauką, jak i w relacjach z rówieśnikami.

 

„Gimnazjum to trudny wiek, wiedza to zwłaszcza nauczyciele uczący młodzież w wieku gimnazjalnym” – pisze we wstępie do poradnika „Ja i grupa. Trening dla uczniów“ psycholog Justyna Święcicka. Autorka od kilkunastu lat prowadzi warsztaty dla uczniów i rodziców oraz szkolenia dla nauczycieli. We wstępie Święcicka zwraca uwagę, ze młodzież w tym wieku bardzo często nie potrafi sobie radzić w relacjach rówieśniczych. Jacy są gimnazjaliści widziani oczyma doświadczonego psychologa?

 

„Są bardzo drażliwi, nastawieni na siebie, bardzo jeszcze niedojrzali, choć wyglądają dorośle. Wydaja sie oryginalni i twórczy, ale bardzo często ich wyobraźnia pełna jest postaci z gier komputerowych i telewizji. Maja dużo informacji o informatyce, ale kompletnie nie wiedza, jak zaprzyjaźnić sie z rówieśnikami”. I wreszcie: „boja sie dorosłych, maja przekonanie, ze relacja z nimi nie jest juz tak ważna jak kiedyś”.

 

Co może zatem zrobić nauczyciel, aby pomóc młodym ludziom w tym dość ciężkim momencie ich życia i rozwoju? To trudne, ale wykonalne zadanie. Poradnik zawiera sporo propozycji gier i zabaw adresowanych do młodzieży w wieku gimnazjalnym. Dzięki wykorzystaniu tych pomysłów możliwe będzie wytworzenie w grupie przyjaznego, otwartego klimatu, sprzyjającego twórczej pracy i społecznym postawom.

 

Książka podzielona jest na trzy rozdziały: „Integracja“, „Umiejętności społeczne“ i „Twórcze myślenie“.


ImagePierwszy zawiera gry pozwalające młodym ludziom zawrzeć znajomość i stworzyć więzi, zaistnieć, być zauważonym i zarazem zauważyć innych, zwłaszcza osoby dotąd „niedostrzegalne” w grupie. Ćwiczenia te, stanowiące swoista „rozgrzewkę” przed przejściem do innych zadań, rozwijają empatie, otwierają na drugiego człowieka, pozwalają dostrzec go naprawdę. Zawartość drugiego rozdziału ma za zadanie ćwiczyć u młodych ludzi ważne umiejętności podejmowania decyzji, zachowywania postawy asertywnej, ale tez wspierać umiejętność komunikacji, słuchania, rozmawiania i kontrolowania złości. W trzecim rozdziale znalazły sie ćwiczenia i zabawy zachęcające do kreatywności, sięgania po nowe rozwiązania – zabawy w skojarzenia, ćwiczenia pamięciowe, rozwijające wyobraźnię, spostrzegawczość i zachęcające do oryginalnego, własnego spojrzenia na otaczający świat.

 

Ćwiczenia to jednak nie wszystko. Autorka zachęca nauczycieli przede wszystkim do rozmawiania – o smutkach, radościach, wydarzeniach, trudnych sytuacjach, bowiem to najbardziej pomaga w wytworzeniu atmosfery zrozumienia i współpracy. Jak zauważa Justyna Święcicka, tematy, które są ważne dla młodych ludzi, są tu tak samo istotne jak plany ćwiczeń, zaś sam fakt, iż uczniowie chcą rozmawiać i dzielić sie swoimi przemyśleniami, juz może być uznany za sukces nauczyciela.

 

Autorka podejmuje tu dość ważny, a często pomijany temat, szczególnie w sytuacji, gdy powszechne jest narzekanie, jak bardzo złym pomysłem okazały sie gimnazja i jak trudno przychodzi nauczycielom praca z młodymi ludźmi w tym najtrudniejszym wieku. Tymczasem tu mamy spojrzenie od innej strony – jak sprawić, żeby gimnazjalista poczuł sie kimś wartościowym, jak przekonać go, ze jego zdanie i sposób myślenia są dla otoczenia ważne, cenne, interesujące, jak rozwijać u tych młodych ludzi kreatywność, zapewnić im poczucie zrozumienia i wspólnoty w grupie rówieśniczej, zachęcić do wspólnej pracy.

 

Książka z pewnością będzie cennym wsparciem dla nauczycieli, zwłaszcza dla wychowawców. Może sie przydać podczas zajęć, których tematem Beda relacje międzyludzkie czy społeczne, postawy wobec innych i siebie, a także poczucie własnej wartości. Zawarte tu propozycje ćwiczeń i zabaw można traktować jako inspiracje, czerpać z nich to, co akurat wyda się przydatne, zestawiać je w dowolny sposób w zależności od liczebności i specyfiki grupy oraz jej aktualnych potrzeb.

 

Justyna Święcicka
„Ja i grupa. Trening dla uczniów”
Centrum Doradztwa i Informacji Difin
Warszawa 2007

 

(Gazeta Szkolna, 27.11.2007)

Jesteśmy na facebooku

fb

Ostatnie komentarze

Robert Raczyński napisał/a komentarz do ADHD: gdy mózg dziecka uczy się chronić
Z zainteresowaniem przeczytałem ten artykuł, który stara się przybliżyć środowiskowy wymiar ADHD. Ni...
Ppp napisał/a komentarz do ADHD: gdy mózg dziecka uczy się chronić
Po prostu to nie dzieci są złe, tylko system niedopasowany. Oczywiście dotyczy to nie tylko ADHD, al...
Szanowny Panie profesorze. Najkrócej można by napisać tak: 'stare chłopy narzekajo, że je baby nie k...
Nel napisał/a komentarz do Win-Win Barbary Nowackiej
A ja nie miałam złudzeń. Wszak obecna władza miała już wcześniej swoje 8 lat i szału nie było. Szko...
Maciej M. Sysło napisał/a komentarz do Luka pomiędzy nauczaniem a uczeniem się
Każdego nauczyciela interesuje, czy jeśli uczeń wykonał zadanie (zbudował robota czy inny obiekt, ro...
Marcin Polak napisał/a komentarz do Win-Win Barbary Nowackiej
Zgoda w 100% - dowodów na to, że politycy z prawej i lewej mają edukację narodową w najgłębszym "pow...
A co to jest ten dar? Coś wrodzonego czy coś wyuczonego? Tak jak można nauczyć się opowiadania tak m...
Ppp napisał/a komentarz do Luka pomiędzy nauczaniem a uczeniem się
A czy ta informacja zwrotna jest do czegokolwiek potrzebna?Jeśli jestem dobry, to o tym wiem i inf. ...

E-booki dla nauczycieli

Polecamy dwa e-booki dydaktyczne z serii Think!
Metoda Webquest - poradnik dla nauczycieli
Technologie są dla dzieci - e-poradnik dla nauczycieli wczesnoszkolnych z dziesiątkami podpowiedzi, jak używać technologii w klasie