Nowa podstawa programowa postawiła przed szkołą zadanie rozwijania umiejętności i postaw warunkujących sprawne i odpowiedzialne funkcjonowanie we współczesnym świecie. Można je wypełnić przede wszystkim poprzez angażowanie młodzieży w działania, które będą miały zarazem cel edukacyjny i praktyczny. Doskonale nadaje się do tego metoda projektu.
Ośrodek Rozwoju Edukacji wydał poradnik dla nauczycieli i dyrektorów gimnazjów pt. „Metoda projektów w gimnazjum“, autorstwa Agnieszki Mikiny i Bożeny Zając. Pozycję tę warto zgłębić, ponieważ szeroko omawia jedną z najskuteczniejszych metod stosowanych od wielu lat w edukacji na całym świecie, dzięki której możliwe jest nabywanie praktycznej wiedzy dzięki działaniu uczniów.
Definicja Nowego Słownika Pedagogiki Pracy wskazuje, iż „metoda projektów polega na przedsiębraniu przez grupy uczniowskie opracowania, zaplanowania i zaprojektowania, a następnie realizacji wykonania projektu. (...) Jej zalety polegają na organizowaniu samodzielnej pracy uczniów w obmyślaniu projektu i jego realizacji, przygotowaniu przez to i rozwinięciu umiejętności samodzielnej pracy, a jednocześnie zespołowości. (...) Jest to jednak nie tyle metoda, ile strategia, przedstawiająca ogromne walory nie tylko w zakresie rozwoju umiejętności umysłowych i praktycznych uczniów, ale także ich socjalizacji. Wywołuje wzmożoną aktywność uczniów, a szkoła staje się dla nich w pełni atrakcyjna jako miejsce wyzwalania sił twórczych.”
Metodę projektu zaleca się jako sprzyjającą osiąganiu celów kształcenia z następujących przedmiotów: języka polskiego, chemii, informatyki, wychowania fizycznego i edukacji zdrowotnej, zajęć artystycznych, zajęć technicznych oraz wiedzy o społeczeństwie. W przypadku tego ostatniego przedmiotu około 20% treści nauczania określonych w podstawie programowej tego przedmiotu powinno być realizowanych w formie uczniowskiego projektu edukacyjnego, a w szkole ponadgimnazjalnej – nie mniej niż 10%, przy czym każdy uczeń powinien uczestniczyć co najmniej w jednym projekcie w każdym roku nauczania przedmiotu.
Autorzy podręcznika starają się odnaleźć odpowiedzi na wiele pytań: co zrobić, aby wykonywanie projektów edukacyjnych przez uczniów gimnazjum stanowiło dla nich atrakcyjne działanie, inspirowało do rozpoczęcia i zakończenia projektu, żeby „wciągnęło ich bez reszty” i było znaczącym przeżyciem edukacyjnym dla młodych ludzi. Jak powinna być przygotowana szkoła do tego nowego wyzwania, jak mają być przygotowani nauczyciele, pod których kierunkiem uczniowie będą wykonywać projekty. W końcu, jakie muszą być spełnione minimalne warunki w organizacji procesu kształcenia w gimnazjum, aby podejmowane przez uczniów działania były projektem edukacyjnym?
Jak napisała minister edukacji narodowej Katarzyna Hall we wstępie, realizowanie przez zespół uczniów projektu edukacyjnego (opisanego jako systematyczne, długoterminowe przedsięwzięcie prowadzone przez zespół uczniów pod opieką nauczyciela), na które składają się planowanie, wykonanie i publiczna prezentacja osiągniętych efektów jest „skuteczną metodą kształcenia kompetencji, potrzebnych do pełnienia w przyszłości pożądanych ról osobistych, społecznych i zawodowych.“
„Wielu nauczycieli, w dużej liczbie szkół pracowało z uczniami metodą projektów, również podczas realizowania poprzednio obowiązującej podstawy programowej, zarówno podczas realizowania programów poszczególnych przedmiotów, jak w ramach pracy wychowawcy klasy. Chodzi jednak o to, aby metoda ta stała się powszechna. Dlatego informacja o pracy projektowej ma znaleźć się na świadectwie każdego ucznia.“ – napisała minister Hall.
Poradnik w formie elektronicznej dostępny jest tutaj, a ponadto każde gimnazjum otrzyma dwa komplety poradników wysłanych pocztą.
ORE opublikowało również drugi poradnik, autorstwa Jacka Strzemiecznego, „Jak zorganizować i prowadzić gimnazjalne projekty edukacyjne“. Tej pozycji poświęcimy osobne opracowanie.
(Źródło: ORE)
Przeczytaj również w Edunews.pl:
Ostatnie komentarze