Uczniowie o szkole XXI wieku (2)

Uczniowie amerykańskich szkół (trzy poziomy edukacyjne, szkoła podstawowa, średnia i średnia-wyższa; 12 roczników uczniów) uczestniczą od kilku lat w wieloletnim programie badań poświęconych relacji pomiędzy nowymi technologiami i edukacją. W najnowszym raporcie zaprezentowano wizję uczniów nowoczesnej edukacji, opartej na trzech elementach. 

 

51% uczestniczących w badaniu uczniów roczników 6-8 deklaruje, że korzysta z popularnych narzędzi komunikacji i współpracy dostępnych w sieci aby komunikować się z innymi uczniami w celu rozwiązywania zadań domowych, 28% przyznaje, że komunikuje się również z nauczycielami. Wśród starszych roczników (10-12) wartości te wynoszą odpowiedniu 60% i 40%.

 

43% respondentów z roczników 9-12 przyznaje, że podstawową i najważniejszą metodą komunikowania się z przyjaciółmi jest korzystanie z portali społecznościowych w sieci.

Jeśli chodzi o komunikowanie się i współpracę z innymi poza szkołą, uczniowie najczęściej wykorzystują komunikatory sieciowe, pocztę elektroniczną i sms-y – znaczenie tej formy kontaktowania się z rówieśnikami wzrasta z wiekiem: tak postępuje 30% uczniów roczników 3-5, 65% roczników 6-8 i 72% uczniów klas 9-12.

 

Z roku na rok rośnie odsetek uczniów, którzy poszukują edukacji obok oferty szkolnej, na własną rękę, co jest możliwe dzięki dostępności technologii edukacyjnych. W minionym roku szkolnym czyniło tak 17% uczniów szkół średnich i 26% uczniów szkół średnich wyższych (odpowiedniki naszego gimnazjum i szkoły ponadgimnazjalnej). Jedna trzecia respondentów tych szkół twierdzi, że nie może w szkole korzystać z narzędzi społecznościowych i komunikować się z innymi uczniami w klasie. Uczniowie oczekują, że będą mieć możliwość komunikowania się i korespondowania ze swoimi nauczycielami.  

 

Dla porównania aż 91% rodziców komunikuje się korzystając z sms-ów, komunikatorów i poczty elektronicznej; 51% rodziców korzysta ze stron społecznościowych. Jednak zapytani, które technologie społecznościowe ich zdaniem najlepiej wspierają wyniki edukacyjne dzieci, tylko 20% badanych rodziców potrafiło wskazać na blogi, społeczności internetowe czy narzędzia wiki, a 30% na pocztę elektroniczną i komunikowanie się przez sms-y.

 

Prawie połowa badanych uczniów szkół średnich (47%) i 40% szkół średnich wyższych uznało, że omawianie z kolegami z klasy zagadnień szkolnych i pomaganie sobie nawzajem w rozwiązywaniu zadań należy do najbardziej pomocnych metod uczenia się matematyki. Podobne oczekiwania mają oni odnośnie nauczania m.in. przedmiotów przyrodniczych, technologii, techniki.

 

Ponad połowa uczniów przyznała, że wielką pomocą byłaby dla nich możliwość komunikowania się poprzez serwisy społecznościowe z ekspertami rynku pracy i przedstawicielami różnych zawodów, aby w ten sposób jak najlepiej przygotować się do wykonywania preferowanych zawodów.

 

Ponad połowa badanych uczniów szkół średnich i szkół średnich wyższych ma w Stanach Zjednoczonych dostęp do iPodów/odtwarzaczy multimedialnych, komputerów stacjonarnych, laptopów, netbooków i telefonów z dostępem do internetu. 60% respondentów z klas 3-5 i 40% z klas drugich posiada własne iPody/odtwarzacze multimedialne. 

 

Chociaż uczniowie posiadają szerokie możliwości korzystania z osobistych narzędzi nowoczesnych technologii, zazwyczaj nie mogą z nich korzystać w szkole. Najczęściej pojawiającą się odpowiedzią uczniów klas 6-12 było: „nie mogę korzystać z mojego telefonu komórkowego lub odtwarzacza mp3“. Po raz pierwszy to nie systemy filtrowania treści w Internecie czy firewalle zostały wskazane przez młodzież jako główna bariera korzystania z technologii w szkole.

 

Gdyby korzystanie z technologii mobilnych było dopuszczone w szkołach, 70% badanych uczniów szkół średnich i 65% szkół średnich wyższych deklaruje, że byłyby one wykorzystane podczas zajęć do wyszukiwania potrzebnych informacji w Internecie; odpowiednio 48% i 45% korzystałoby z e-podręczników, a połowa uczniów w obu typach szkóła chciałaby je wykorzystać do pracy projektowej.

 

Zapytani, jakie technologie rekomendowaliby do wykorzystania w szkołach, pięć najczęstszych wskazań wiąże się z dostępem: 1) do ich osobistych narzędzi mobilnych (telefonów, odtwarzaczy); 2) do ich osobistych laptopów i netbooków; 3) do internetu szkolnego bez ograniczeń; 4) do sieci i serwisów społecznościowych; 5) do narzędzi pozwalających im komunikować się z rówieśnikami z klasy.

 

Z kolei nauczyciele uczestniczący w badaniu obawiają się, że korzystanie z technologii mobilnych w klasie podczas zajęć rozpraszałoby uwagę uczniów (67% wskazań), poza tym nie wszyscy uczniowie mają dostęp do tych technologii (55%), uczniowie mogliby łatwo oszukiwać (30%). Nieco ponad 1/5 respondentów przyznała, że nie wiedzą, w jaki spoósb mogliby wykorzystać technologie mobilne w nauczaniu; 20% wskazało, że potrzebne byłyby zgodne z programem nauczania zasoby, aby można było włączyć urządzenia mobilne w tryb zajęć.

 

O ile dla uczniów dostęp do internetu w szkole jest kluczowy, rodzice przejmują się, że wówczas byłaby otwarta droga do kontaktów z nieznajomymi (75%), dzielenia się z nimi informacjami osobistymi (73%), spotykaliby pedofilów i inne osoby naruszające prawa dzieci (72%), mieliby możliwość przeglądania nieodpowiednich stron internetowych (67%). Mniej niż połowa rodziców (41%) wierzy w to, że szkoła ich dzieci posiada skuteczne mechanizmy zapewniające bezpieczeństwo w sieci i chroniące informacje osobiste. Z drugiej strony jednak, 41% uczniów szkół średnich wyższych i 38% szkół średnich przyznaje, że wiedzą, jak zachowywać się w internecie i jak chronić swoje wrażliwe dane.