Pierwszy raz z zabawami fabularyzowanymi zetknęłam się podczas warsztatów organizowanych przez Polskie Stowarzyszenie Pedagogów i Animatorów KLANZA. I choć od tamtego spotkania minęło już sporo czasu, zabawy te nie zostały pokryte kurzem czasu. Towarzyszą mi nadal w pracy z moimi uczennicami i uczniami i kiedy wracam do nich okazjonalnie podczas klasowych, jak i szkolnych imprez również z rodzicami, nadal wywołują uśmiech na twarzy jej uczestników. Jednak jak zawsze w edukacyjnym (choć nie tylko) życiu, we wszystkim cokolwiek robię towarzyszy mi pytanie „Po co”? I choć wtedy znalazłam na nie odpowiedź, czując niedosyt zaczęłam pisać własne zabawy na potrzeby klasy, na potrzeby konkretnych sytuacji.
Każda zabawa fabularyzowana to opowieść o czymś lub o kimś, zatem są w niej przedmioty, osoby. Wszyscy uczestniczący w zabawie podzieleni są na poszczególne osoby. I jeśli w treści zabawy występuje np.: MAMA, TATA, BABCIA, DZIADEK, czy też PANI to i w naszej zabawie muszą pojawić się te osoby… Oczywiście może być kilka tatusiów, dziadków… Ustawiamy krzesła/ ławeczki w rzędach jeden za drugim, by w każdym z nich siedzieli osobno poszczególni bohaterowie. Osoba prowadząca czyta opowieść, natomiast zadaniem uczestników jest reagowanie na własną postać. I kiedy w czytanym tekście padnie słowo „MAMA”, wszystkie „mamy” w naszym zespole klasowym wstają i… na przykład jak najszybciej obiegają wokół wszystkich siedzących uczestników zabawy i wracają na swoje miejsce. Należy przy tym pamiętać o zachowaniu bezpieczeństwa, a tym samym dość dużych odstępach pomiędzy poszczególnymi rzędami.
Jednak „Po co są zabawy fabularyzowane”? W moim przekonaniu służą one koncentracji uwagi, doskonalą uważność słuchania uczennic i uczniów. Dodatkowo piszę je kiedy pojawia się konkretny problem w klasie. Każda zabawa fabularyzowana porusza temat wychowawczy. W ten sposób jest to często początek dalszych rozmów na ważne tematy. Nie tylko wtedy, kiedy w klasie pojawia się jakiś problem. Tak było w przypadku zabawy MIKOŁAJ, którą przygotowałam na wspólne spotkanie wigilijne (zobacz tutaj). Z kolei zabawa „Wycieczka” była próbą rozmowy na temat klasowej kłótni (zobacz tutaj). Z kolei o tym, jak ważna jest wzajemna rozmowa, opowiada zabawa „Kociaki” (zobacz tutaj).
Serdecznie zachęcam do tego typu aktywności, które sprawdzą się także podczas klasowego spotkania z rodzicami, zabawy andrzejkowej, czy też spotkania wigilijnego. Bo zabawy fabularyzowane integrują zespół klasowy, ale i łączą pokolenia, o czym miałam możliwość przekonania się o tym podczas organizowania niespodzianki dla przyjaciół z okazji rocznicy ślubu. Napisana przeze mnie wtedy zabawa fabularyzowana z konkretnymi osobami, będącymi na tej uroczystości sprawiła frajdę nie tylko mnie, ale przede wszystkim zaproszonym gościom. Zachęcam zatem gorąco – a tutaj nagranie z INSPIR@CJI WCZESNOSZKOLNYCH, w której zaprezentowałam zabawy fabularyzowane na żywo uczestnikom konferencji:
***
Organizatorami zorganizowanej w dniach 15-16 kwietnia 2023 w Warszawie konferencji INSPIR@CJE WCZESNOSZKOLNE 2023 byli: Edunews.pl, Fundacja Rozwoju Społeczeństwa Wiedzy THINK! oraz Think Global sp. z o.o.
Partnerem merytorycznym była społeczność nauczycieli: Superbelfrzy RP.
Partnerem strategicznym konferencji był: Microsoft Polska.
Partnerami konferencji byli: Amazon STEM Kindloteka, Fundacja Szkoła z Klasą & Program Asy Internetu), Learnetic, MAC Edukacja oraz Warszawskie Centrum Innowacji Edukacyjno-Społecznych i Szkoleń.
Notka o autorce: Ewa Kempska jest nauczycielką edukacji wczesnoszkolnej i przedszkolnej, reżyserka spektakli dzieci i młodzieży. Założycielka szkolnego kółka teatralnego, które prowadzi od 2002 r. Pracuje bez podręczników. Realizuje z uczniami projekty edukacyjne, w tym projekty eTwinning. Współtwórczyni autorskiego programu edukacji wczesnoszkolnej RAZEM. Współprowadzi blog edukacyjny https://programrazem.blogspot.com. Należy do społeczności Superbelfrzy RP.
