Godzina Kodowania, która faktycznie jest dostępna cały rok, przeżywa swoje apogeum podczas Tygodnia Edukacji Informatycznej w USA (Computer Science Education Week – CSEdWeek), który w tym roku wypada w dniach 9-15 grudnia 2019. Hasłem tegorocznej Godziny Kodowania jest "Computer Science for Good" (Informatyka na dobre). Hitem tegorocznej Godziny Kodowania i Tygodnia Edukacji Informatycznej pozostaje zestaw łamigłówek Potańcówka (Dance Party).
Dołącz do najpopularniejszej inicjatywy edukacyjnej w Polsce, której mottem jest: Każdy uczeń powinien mieć możliwość nauki informatyki. W zeszłym roku z łamigłówek tej inicjatywy korzystało ponad 600 tys. uczniów, co plasuje nasz kraj w pierwszej dziesiątce ponad 150 krajów. A w pierwszym kwartale 2019 roku, uczniowie i nauczyciele z Polski dokonali ponad 12 milionów odsłonięć (pageviews) stron Godziny Kodowania – Polska znalazła się na piątym miejscu wśród wszystkich krajów. To OSZAŁAMIAJĄCĄ popularność, wynikająca m.in. z wysokiego poziomu proponowanych uczniom aktywności.
Nadal bardzo popularna jest Potańcówka, w której dodano wiele nowych elementów, jak tancerzy i ich aktywności oraz piosenki ulubionych wykonawców.
W Potańcówce, w odróżnieniu od pozostałych łamigłówek, pozostawia się uczniom wiele swobody w tworzeniu własnych wersji rozwiązań. W tym celu m.in. od 10-tej łamigłówki programy uczniów nie są sprawdzane pod względem poprawności, by nie ograniczać ich kreatywności. Każda łamigłówka polega na utworzeniu tańca, w którym biorą udział wybrani tancerze, wykonując przeróżne figury w różnych zespołowych konfiguracjach tanecznych. Uczeń może wybrać tancerzy, figury taneczne oraz ich konfigurację, w której tańczą. Tańce odbywają się do muzyki, którą również może wybrać uczeń – są to popularne piosenki znanych uczniom wykonawców. Utworzone na ostatnim etapie tańce uczniowie mogą udostępnić innym uczniom i osobom, na ich mobilne urządzenia.
Wskazówki dla nauczycieli
W dziale „Materiały dla nauczycieli” na stronie https://code.org/dance znajdują się uwagi metodyczne do poszczególnych łamigłówek – polecam zapoznanie się z nimi, by lepiej kierować pracą uczniów, nadając znaczenie kolejnym etapom tworzenia przez nich tańców. W trakcie przechodzenia przez kolejne poziomy pojawiają się filmy przybliżające uczniom czekające ich wyzwania – polecam je również. W tych uwagach podkreśla się znaczenie zdarzeń (ang. events) w programach (są to bloki na zielonym tle), które umożliwiają interakcję użytkownika z aplikacją i faktycznie stanowią podstawowe „narzędzie” kreatywności uczniów.
Programowanie zdarzeń w języku programowania jest dość zaawansowaną umiejętnością. W Potańcówce zaś jest to tak proste, jak korzystanie z wszystkich innych bloków. Zdarzenia pojawiły się już we wcześniejszych łamigłówkach, natomiast tutaj stanowią jeden z najważniejszych elementów programów. Potańcówka może być przykładem gotowej aplikacji, w której uczeń programuje tylko pewne fragmenty. Faktycznie jest to najczęstsza sytuacja w korzystaniu z profesjonalnych aplikacji – nie tworzymy ich, to należy do profesjonalnych informatyków – ale programujemy gotowy ich interfejs. Tego typu aplikacje mają olbrzymie znaczenie w kształceniu informatycznym, zwłaszcza w odniesieniu do osób które w przyszłości nie będą samodzielnie pisały programów w dziedzinie swoich profesjonalnych zastosowań – wśród uczniów takich osób jest większość – ale będą konfigurowały gotowe aplikacje do konkretnych zastosowań, które będą potrzebować, np. jako biolog, historyk, fizyk, matematyk. Ciekawe mogą być zajęcia łączące w sobie muzykę, taniec, czyli ćwiczenia ruchowe, oraz informatykę bez komputera. Scenariusze takich zajęć są w dziale „Potańcówka bez komputera”. Mogą one być kreatywnym wprowadzeniem do zajęć przy komputerach, gdy uczniowie będą tworzyć i programować własne tańce. Na zakończenie zajęć w środowisku Potańcówki proponuje się nauczycielom przeprowadzenie ankiety wśród uczniów, m.in. z pytaniem „Jaki jest związek kreatywności z informatyką?” Mając to na względzie, w czasie zajęć nauczyciel powinien dołożyć starań, by stworzyć uczniom warunki do rzeczywiście nieskrępowanego i kreatywnego tworzenia rozwiązań i oczekiwać na końcowe refleksje uczniów, wzmocnione dodatkowo dyskusją w klasie. Ważne, by przy tym wyjść poza uproszczenie, że kreatywność=programowania.
Przy tworzeniu potańcówki uczniowie tworzą swoich tancerzy i przydzielają im ruchy/figury taneczne, tworzą z nich zespoły, wybierają muzykę, a zwłaszcza posługując się zdarzeniami projektują interaktywny taniec – tancerze mogą reagować na muzykę, klikanie myszy, naciskanie klawiszy, czy dotyk ekranu. Programowanie jest w tym tylko narzędziem realizacji wymyślonego i zaprojektowanego tańca. Polecam przykładowe potańcówki w filmach dostępnych w tym zestawie aktywności uczniów.
Do uczniów i nauczycieli
Będę wdzięczny za propozycje nazw figur i układów tanecznych, które pozostawiłem w oryginale – dla mnie są nieprzetłumaczalne, ale jestem pewien, że młodzi ludzie mają na nie swoje nazwy. Można nawet zorganizować konkurs w szkole.
Czekam na propozycje (
Więcej informacji o tegorocznej inicjatywie znajdziecie tutaj. Zapraszam na Godzinę Kodowania!
O autorze: Maciej M. Sysło jest matematykiem i informatykiem, profesorem UMK w Toruniu i Uniwersytetu Wrocławskiego. Pracuje również w Warszawskiej Wyższej Szkole Informatyki. Od prawie 30 lat kształtuje edukację informatyczną w polskich szkołach; autor podstaw programowych, podręczników, poradników, oprogramowania edukacyjnego; organizator konferencji krajowych i międzynarodowych, prelegent i wykładowca.
