Uczniowie o swoich nauczycielach

Kto lepiej niż nasi uczniowie czy dzieci powie nam, co powinniśmy zrobić, by stać się dla nich lepszymi nauczycielami, przewodnikami, życzliwymi dorosłymi, którzy mogą wywrzeć niebagatelny wpływ na ich życie? Pytanie tylko, jak często dajemy im szansę i możliwość wypowiedzenia się w tej kwestii. I czy potrafilibyśmy wziąć sobie do serca te informacje zwrotne?

Amerykańska nauczycielka Angela Maiers napisała na swoim blogu, że warto zastanowić się, co jest najważniejsze dla naszych dzieci - a jeszcze lepiej po prostu ich o to zapytać.

Twierdzi, że w czasie swej dwudziestoletniej praktyki zawsze prosi na początku roku swoich uczniów o radę, jak zostać ich najlepszym nauczycielem? Sugeruje, by przypomnieli sobie sytuacje, w których dorośli zrobili coś, co przyczyniło się do ich sukcesów. Jak twierdzi, wiele odpowiedzi powtarza się rokrocznie i właściwie mieszczą się w komunikacie: “to małe rzeczy, które możesz zrobić, są najbardziej znaczące. To jest to, co będę pamiętać. To się liczy.”

Nauczycielka zebrała te opinie i sformułowała listę 12 najczęściej pojawiających się podpowiedzi uczniowskich:

Pozdrów mnie każdego dnia. Życz mi dobrego dnia, a na pożegnanie zawołaj "do zobaczenia jutro".
Uśmiechaj się. Kiedy patrzysz na mnie, pozwól mi zobaczyć szczęście w twoich oczach.
Poświęć mi swoją uwagę. Usiądź i porozmawiaj ze mną na osobności, choćby przez chwilę.
Pomarzmy razem. Pomóż mi marzyć o rzeczach, do których mogę być zdolny, a nie tylko o tym, co muszę zrobić teraz.
Postaw przede mną wyzwania. Pokaż mi, jak radzić sobie z trudnymi zagadnieniami i skomplikowanymi zadaniami. Naucz mnie, co z nimi robić.
Zadaj mi pytanie. Zagadnij, jak minął mi weekend, w jakie gram gry, gdzie lubię chodzić po szkole... To pokazuje, że zależy ci na mnie.
Daj mi czas. Czas do namysłu, czas na popełnianie błędów. Czas na refleksję, proces i zabawę.
Wymagaj ode mnie. Naucz mnie odpowiedzialności za wyniki zgodne z wysokimi standardami. Nie pozwól mi uciec od tego, co wiem, że jestem w stanie zrobić lepiej.
Zauważ mnie. Zostaw specjalną wiadomość na moim biurku lub w szafce. Notkę, która powie mi, że zauważyłeś, że robię coś dobrze.
Pozwól mi zadawać pytania. Nawet, jeśli są one nie na temat. To pokaże, że myślę o nowych perspektywach, jestem ciekawy i chętny do dalszej nauki. Daj mi szansę pokazać, nad czym się zastanawiam, nie tylko to, co wiem.
Zaangażuj mnie. Przyszedłem do szkoły z pasją do uczenia się, podtrzymuj we mnie tę ekscytację, abym wciąż chciał więcej.
Zaufaj mi. Uwierz, że mogę to zrobić. Daj mi szansę. Obiecuję, że pokażę ci, że potrafię.

Zainspirowany tym wpisem Angeli Maiers inny nauczyciel, Reed Gillespie, poprosił swoich uczniów, by dokończyli zdanie “Najlepsi nauczyciele...”. Z odpowiedzi ułożyła mu się następująca charakterystyka - uczniowie chcą nauczycieli:

którzy potrafią zaangażować klasę, prowadzić ciekawe, wciągające i zabawne zajęcia;
zrelaksowanych, zdystansowanych i łagodnych;
entuzjastycznych, z pasją, energicznych, oddanych swojej pracy;
budujących relacje z uczniami;
którzy upewniają się, że uczniowie rozumieją temat, pomocnych, dających informacje zwrotne;
którzy odnoszą się do nas z szacunkiem, umiejących słuchać, komunikujących się, przystępnych i miłych.

Sporo tego... Ale odpowiedzi uczniowskie świadczą, jak bardzo zależy im na relacji z nauczycielem, pokazaniu mu, że potrzebują bliskiego kontaktu z nim, by uczyć się z pasją i podejmować ważne wyzwania z jego pomocą.

A co twoi uczniowie/dzieci dodaliby do tych list? Na pewno warto ich zapytać i posłuchać.

(Źródło: Edudemic.com, opr. własne)

Notka o autorce: Małgorzata Kowalczuk jest koordynatorką programów edukacyjnych z wykorzystaniem nowoczesnych technologii informacyjnych w warszawskiej Fundacji Think!, autorką tekstów o nowoczesnej edukacji, ekspertem Szkoły z Klasą 2.0, współautorką interaktywnych pakietów edukacyjnych do nauczania m. in. wiedzy o społeczeństwie i podstaw przedsiębiorczości.