Wizyta w muzeum to nie tylko dawka wiedzy na temat kultury materialnej i niematerialnej danego regionu, ale może to być także dobra zabawa kształtująca twórcze umiejętności, wspomagająca kreatywność, prowadząca do integracji uczestników biorących udział w lekcjach muzealnych. Ciekawa i zróżnicowana forma zajęć przemawia za tym, że wizyta w muzeum nie jest koniecznością. Staje się miejscem, gdzie w interesujący i atrakcyjny sposób można spędzić czas, łącząc naukę z zabawą.
„Codzienna niezwykłość. Edukacja dzieci w Muzeum Wsi Radomskiej” autorstwa Michała Alzaka to książka, która może zainteresować nauczycieli i edukatorów lubiących prowadzić zajęcia poza szkołą w instytucjach kultury. Publikacja może być także traktowana jako źródło wskazówek dla nauczycieli i rodziców, pragnących odwiedzić instytucję muzealną.
Tytuł publikacji nawiązuje do hasła Muzeum Wsi Radomskiej – „Niezwykła codzienność”, stanowiąc jego odwrócenie. „Codzienna niezwykłość” dotyczy pracowników instytucji, na co dzień pracujących z dziećmi. Każda lekcja muzealna, kontakt z najmłodszymi i możliwość uczenia ich, to doświadczenie niezwykłe, które przeżywane jest na nowo niemal każdego dnia. Książka opowiada głównie o tych doświadczeniach. Jest zbiorem informacji na temat zachowań dzieci, ich umiejętności manualnych, sposobów pracy z nimi oraz trudności z jakimi może spotkać się każdy pedagog, niezależnie od jego miejsca pracy.
Istotną część książki stanowi próba zdefiniowania „edukacji muzealnej”, czyli jednej z najbardziej dynamicznie rozwijających się dziedzin działalności muzeów. Stanowi także opracowanie i podsumowanie zagadnienia lekcji muzealnych prowadzonych w radomskim skansenie. Uzupełnieniem publikacji są konspekty zajęć plastycznych, które wykorzystać można w pracy z najmłodszymi dziećmi.
Książka powstała na bazie zebranych materiałów odnoszących się do dwóch wybranych lekcji muzealnych prowadzonych w ramach oferty edukacyjnej Muzeum Wsi Radomskiej tj. lekcji pt.: „Gałganiane zabawki” i „Ceramika”. Dzieci podczas lekcji „Gałganiane zabawki” uczestniczą w krótkiej pogadance na temat: skąd kiedyś dzieci miały zabawki, jak nie było sklepów, z jakich materiałów wytwarzano zabawki, mają możliwość oglądania różnych rodzajów dawnych zabawek np.: konika na biegunach, drewnianego wózka, słomianych lalek, glinianych figurek. W trakcie zajęć dzieci własnoręcznie wykonują szmacianą lalkę. Po otrzymaniu formy do wypchania wykonanej z materiału dzieci otrzymują watolinę, która służy do wypełnienia lalki. Na tym etapie tworzenia szmacianej lalki u dzieci widać wielką radość, bardzo często mówią wtedy „jaki miękki puch” i przytulają się do niego. W takich momentach widać, że część edukacyjna prowadzonych lekcji przeplata się z dobrą zabawą. Kolejny etap pracy nad lalką, wywołujący wiele pozytywnych emocji u dzieci to doklejanie włosów. Chłopcy zazwyczaj proszą o przycięcie fryzur, tak aby ich lalki miały bardziej chłopięcy wygląd, natomiast dziewczynki zaplatają swoim lalkom warkocze. Dużą pomysłowością dzieci wykazują się w nadawaniu swoim lalkom imion. Podczas lekcji „Ceramika” dzieci pokazują swoją wyobraźnię plastyczną formułując miseczki z gliny, które potem każdy uczeń według swojego pomysłu ozdabia wymyślonym przez siebie wzorem. Dzieci tworzą ptaszki z gliny lub wykonują twarze. Tu też rozwijają się zdolności plastyczne dzieci, które wykazują się pomysłowością w ich ozdabianiu. Formułują elementy twarzy takie jak nos, usta, doklejają oczy, co niektórzy dbają o bardziej szczegółowe detale, zaznaczając włosy czy brwi. Pokazem, przykuwającym uwagę dzieci jest zatapianie w słoiku z wodą nie wypalonego, glinianego przedmiotu, który ma na celu uzmysłowienie uczniom, że z przedmiotów glinianych, niewypalonych tak naprawdę nie ma większego pożytku. Pozostawione w wodzie tracą swój kształt i są bezużyteczne.
Zamówienia można składać pisemnie, mailowo bądź telefonicznie: Muzeum Wsi Radomskiej w Radomiu, ul. Szydłowiecka 30, 26-600 Radom; adres email:
(Źródło: Muzeum Wsi Radomskiej)
