Błędy nie są trendy, czyli humaniści na rynku pracy

Młody humanista, stając wobec wyboru kierunku studiów, nie ma dzisiaj łatwego zadania. Nauczyciele zniechęcają go do studiowania kierunków humanistyczych, narzekając na słabe zarobki. Uczelnie najmocniej promują kierunki ścisłe. Media huczą o braku inżynierów i biotechnologów na rynku pracy. Jak ma odnaleźć się w tym szumie informacyjnym młody humanista, który chce rozwijać swoją pasję naukową? Wbrew pozorom ma on przed sobą szeroki wachlarz możliwości. Mało kto jednak zauważa, że docierające do młodego humanisty komunikaty są opracowywane właśnie przez specjalistów od mediów, komunikacji i promocji. Innymi słowy przez specjalistów prężnie rozwijającej się branży, która niemal w całości zarządzana jest przez światłych i kreatywnych humanistów.

Mawia się, że dobry humanista powinien wiedzieć coś o wszystkim i wszystko o czymś. To samo można odnieść do ekspertów z branż okołomedialnych. Specjalista ds. Public Relations, reklamy, promocji czy kontaktu z dziennikarzami musi być osobą kreatywną, z pasją i lekkim piórem. Dlatego wymienione stanowiska zajmują głównie adepci kierunków humanistycznych. Ludzie pracujący w tej branży odpowiedzialni są m.in. za administrację portalami internetowymi oraz redagowanie tekstów na strony internetowe.

 

Dlatego coraz bardziej zasadne jest studiowanie dziennikarstwa, które dotąd uważane było za rzemiosło, a nie dyscyplinę naukową. Tradycyjne media przenoszą się do Internetu, niemal każdy przekaz jest digitalizowany. Klasyczne dzienniki uruchamiają platformy multimedialne, aktualizowane przez całą dobę. W obliczu tych zmian pojawiło się zapotrzebowanie na odpowiednio wykształconych dziennikarzy. Wobec tego dzisiaj wymaga się od nich zarówno umiejętności edytorskich, jak i znajomości trendów medialnych, wiedzy specjalistycznej z dziedzin medioznawczych oraz dodatkowo biegłego posługiwania się elektronicznymi środkami przekazu oraz umiejętności elektronicznej obróbki tekstu i grafiki.

 

Dziennikarstwo się zmieniło, ale wcale nie na gorsze – przynajmniej pod względem technicznym. Teraz studenci i adepci dziennikarstwa mają do  dyspozycji o wiele sprawniejsze narzędzia niż my mieliśmy dawniej; bibliotekę i pożółkłe wycinki gazet zastępuje Internet, a uciążliwe maszyny do pisania – laptop. Dziennikarstwo internetowe to przyszłość, nie trzeba chyba o tym nikogo specjalnie przekonywać. A czy dziennikarstwo warto studiować? Tak, ale tylko pod warunkiem, że jest się zdecydowanym na ciekawą pracę i poznawanie interesujących ludzi oraz uczestniczenie w historycznych wydarzeniach. 

Przedmioty typu „Komputer w pracy dziennikarza” czy „Dziennikarstwo sieciowe” to już standard na uczelniach wyższych, które wychodzą naprzeciw rynkowi pracy, na których powstają stanowiska dotąd nieznane. Copywriter, media planner czy social media manager - to tylko niektóre zawody, w których zrealizować się może absolwent kierunków humanistycznych. I co ważne, nowe zawody – poza zaspokojeniem ambicji i wykorzystaniem kreatywności - są bardzo dobrze wynagradzane. 

Dziennikarstwo jest zdecydowanie jednym z najbardziej perspektywicznych kierunków humanistycznych, nie jest jednak jedynym kluczem do sukcesu. Ostatnio sporym zainteresowaniem – zarówno wśród maturzystów, jak i potencjalnych pracodawców – cieszy się kulturoznawstwo. Dotąd uchodziło ono za dyscyplinę typowo akademicką, która nie miała żadnego odniesienia do rynkowej rzeczywistości, a ta się zmieniła. Globalizacja nie jest już dla nikogo zjawiskiem nowym. Jej skutki silnie wpływają na współczesny biznes. Skończyła się era niekomunikatywnych urzędników, których głównym zadaniem jest kontrola zza biurka. Współcześnie duże firmy poszukują pracowników mobilnych, ze znajomością języków obcych i – co ważne dla kulturoznawcy – ze sporym zapleczem teoretycznym. Coraz głośniej mówi się o kulturowych i geograficznych uwarunkowaniach biznesu. I tutaj jest właśnie miejsce dla kulturoznawcy – bo kto lepiej niż on będzie w stanie zrozumieć japońską etykietę bądź indyjskie metody organizowania przedsiębiorstw? Kulturowe uwarunkowania są brane pod uwagę przy lokacji przedsiębiorstw, jak również w negocjacjach biznesowych.

 

Współcześnie znaczenia nabiera też społeczna odpowiedzialność biznesu i dbanie o dobre relacje z otoczeniem firmy. Do tego dodać można wymogi wysokiej kompetencji komunikacyjnej oraz znajomość podstawowych technik perswazji. Ścisłe studia nie zapewniają treningu takich umiejętności, dlatego i tutaj swoją szansę mają humaniści. Teorie komunikowania lub zagadnienia prawno-organizacyjne działalności kulturalnej to tylko niektóre z poznawanych fakultetów, które ma szansę opanować młody kulturoznawca. Kulturoznawstwo nie jest już przez nikogo utożsamiane z nudnymi wykładami teoretycznymi. Wiedza współczesnego kulturoznawcy znajduje realne zastosowanie na rynku pracy. 

 

 

 

Przyznajmy to – warto studiować kierunki humanistyczne. Czy będzie to dziennikarstwo, kulturoznawstwo czy filologia, rynek pracy stoi otworem przed światłymi i kreatywnymi mózgami. Czym się kierować przy wyborze uczelni? Gdy stoisz przed wyborem uczelni oferującej tytuł magistra nauk humanistycznych, zwróć uwagę na kilka czynników. 

 

Pierwszym kryterium jest kadra profesorska oraz zaplecze specjalistów-praktyków z danej branży. Sprawdzając życiorysy wykładowców warto zwrócić uwagę na ich dorobek naukowy – czy zajmują się tą dziedziną, która Cię interesuje? Czy profil ich badań jest zbieżny z kierunkami oferowanymi przez uczelnię? Ważne są też opinie studentów o danej uczelni. Nie zapominaj też o sprawdzeniu dostępności sal multimedialnych oraz pracowni specjalistycznych. Wybierając dziennikarstwo musisz mieć zapewnioną salę nagraniową, a w przypadku innych przedmiotów humanistycznych ― sale komputerowe. 

Pamiętaj, że jako humanista jesteś poszukiwany na rynku pracy, jednak spotkasz się z konkretnymi wymaganiami. Dlatego uczelnia powinna zapewnić Ci kształcenie zarówno teoretyczne, jak i praktyczne. Maszyna do pisania dawno została zamieniona na klawiaturę, a pióro na myszkę. Umiejętność poruszania się w Internecie to konieczność, a cyfrowa obróbka danych to standard. Współczesny humanista musi działać tak, jak został do tego stworzony – z polotem, kreatywnością, a przede wszystkim ogromnym zapałem. Powodzenia!