Majsterkowanie jest też dla dziewczyn!

fot. Monika Gnutek

Typografia
  • Smaller Small Medium Big Bigger
  • Default Helvetica Segoe Georgia Times

Programowanie, okulary VR, modelowanie 3D, robotyka – to jest to co kocham i wykorzystuję w swojej pracy. W ten sposób staram się motywować uczennice i uczniów do rozwijania pasji, kreatywności, do dążenia do celu. Większość z nich jest zafascynowana nową technologią i swobodnie porusza się po cyfrowym świecie. Oczywiście, zdarzają się jednostki, które mają pewne obawy. Zwyczajnie boją się, że sobie nie poradzą, coś zepsują. Na szczęście tak bywa tylko na początku…

Każdego roku prowadzę w szkole koła zainteresowań w ramach projektu #SuperKoderzy. Jedną z aktywności jest wspólne składanie robotów. W zasobach naszej szkoły mamy Skriboty, mBoty, Lofi oraz roboty, które nie wymagają złożenia, można od razu przejść do ich programowania tj. Dashe, Photony, Edisona czy też Ozoboty. We wrześniu prezentuję uczennicom i uczniom, w jakich zajęciach mogą wziąć udział. Nie jestem zdziwiona, kiedy w pierwszej kolejności zgłaszają się sami chłopcy. Nie trzeba jednak długo czekać, aby na zajęciach pojawiły się także dziewczyny. Ci, którzy przychodzą na pierwsze kółko, przekazują pozostałym dzieciom, jak wyglądają nasze spotkania i nagle chętnych są dziesiątki.

mBoty, czyli niebieski robot kontra dziewczyny

Mitem jest, że dziewczyny nie lubią majsterkowania i gorzej sobie z nim radzą. Według mnie są w tym fantastyczne – bardzo dobrze odczytują instrukcje, nie mają problemów ze składaniem robotów, a dodatkowo chętnie dzielą się swoją wiedzą.

Kiedy po raz pierwszy pokazałam moim uczennicom mBoty, były zdziwione, że to ONE mają złożyć te małe niebieskie stwory. Nie musiałam długo ich namawiać. Wzięły śrubokręty w ręce i, korzystając z instrukcji, złożyły całego robota. W tym samym czasie roboty składali również chłopcy, a tempo oraz dokładność wykonywanej pracy zupełnie się między tymi grupami nie różniły. Dziewczyny były zaangażowane i osiągnęły cel, który przyjęły na początku. W efekcie mogły zaprogramować swojego robota. Ich radość na końcu to było coś niesamowitego. W ten sposób, tydzień po tygodniu, poznając coraz lepiej te technologiczne zabawki, moje uczennice rozwijały swoje umiejętności majsterkowania.

Lofi, czyli mały drewniany robot w rękach nastolatek

Lofi, to roboty, które wykorzystujemy w naszej szkole już około trzech lat, odkąd zakupiliśmy je w ramach programu #SuperKoderzy. Nie ukrywam, że mnie samą troszkę niepokoiło, czy moja grupa sobie z nimi poradzi. Dlaczego? Patrząc na liczbę części, myślałam, że złożenie jednego robota zajmie nam wieczność. Myliłam się! Pamiętam, jak uczennice klasy VII, rozmawiając cały czas ze mną na różne tematy, łączyły kolejne drewniane elementy, wymachując śrubokrętami. Na instrukcję spojrzały może trzy, cztery razy. Było to dla nich naturalne, proste, przyjemne. Poradziły sobie z zadaniem doskonale. Ba, okazało się, że złożyły robota najszybciej w grupie, zrobiły to poprawnie i… ostatecznie pomagały pozostałym zespołom.

Motywujmy dziewczyny!

Motywujmy uczennice do odkrywania pasji w zakresie robotyki i innych nowych technologii. Pozwólmy im na kreatywność, dajmy szansę na rozwój, ale motywujmy również do samorozwoju. Jeśli już na etapie szkoły podstawowej pokażemy dziewczynom, że są ważne, mają różne talenty i umiejętności, to więcej młodych kobiet będzie miało szansę wybrać się studia związane z robotyką czy programowaniem.

Wierzę w zdolności moich uczennic – tych, z którymi obecnie działam na kółku, ale też tych, które kształcą się w już na kolejnym etapie edukacji. Wiem, że jeszcze nie raz pozytywnie mnie zaskoczą… Z pozdrowieniami do wszystkich dziewczyn, które uczęszczały lub uczęszczają do mnie na kółko #SuperKoderskie. Trzymam za Was kciuki!

***

#SuperKoderzy to ogólnopolski program edukacyjny Fundacji Orange, którego kluczowym elementem jest nauka programowania. Adresowany jest do szkół podstawowych oraz uczniów w wieku 9-14 lat. W czasie trwania programu dzieci uczą się programowania, podstaw robotyki i poznają świat nowych technologii nie tylko na informatyce, ale również na lekcjach przyrody, historii, języka polskiego, muzyki, matematyki czy języków obcych. Operatorem programu jest Fundacja Think! Więcej informacji: www.superkoderzy.pl.

 

Notka o autorce: Monika Gnutek jest nauczycielką i liderką programu #SuperKoderzy w Szkole Podstawowej w Janikowie.

 

Jesteśmy na facebooku

fb

Ostatnie komentarze

Przerażająca wizja. Z jednej strony trzeba gonić za technologią która rozwija świat, z drugiej stron...
Stanisław Czachorowski napisał/a komentarz do Wykład w czasach postpiśmienności, czyli szukanie drogi we mgle
Tak, najważniejszy jest tok rozumowania, opowieść o wiedzy i dochodzeniu do wniosków, odkryć. To się...
Wykładam matematykę i staram się postępować na przekór pewnego określenia czym jest wykład: to trans...
Stanisław Czachorowski napisał/a komentarz do Wykłady w stylu programów popularnonaukowych?
Zawsze najważniejszym jest mieć coś do powiedzenia. Interesującego, ważnego, wartościowego. Dobrze j...
Jak widzę, odniósł się Pan do mojego komentarza, więc odpowiem.Programy B. Wołoszańskiego były różne...
Pani Anno, to co zamierzam napisać dotyczy zarówno psychologów szkolnych jak i pedagogów. I jedni i...
Drodzy Państwo, czy głupotę można nazywać po imieniu? Czy głupota ministra jest głupotą szkodliwą? C...
Jak się zadaje pytanie całej klasie to nie odpowiadają nieśmiali. Te rady są ok tylko dla tych, któr...

E-booki dla nauczycieli

Polecamy dwa e-booki dydaktyczne z serii Think!
Metoda Webquest - poradnik dla nauczycieli
Technologie są dla dzieci - e-poradnik dla nauczycieli wczesnoszkolnych z dziesiątkami podpowiedzi, jak używać technologii w klasie