„Są różni ludzie, przerobić człowieka trudno, więc rozum nakazuje, by każdego spożytkować takim, jaki jest, a nie odrzucać, przebierać – i ostatecznie zostać sam na sam ze swoim nadąsaniem i obrazą”.

Uczniowie zmieniają się, to nie są już pokorni uczniowie z naszych czasów, którzy przyjmowali bez szemrania każdą propozycję nauczyciela. Co radzi ocenienie kształtujące w sprawie pytania: "Dlaczego się tego uczymy?". To pytanie ze strony uczniów, może nas zaskoczyć w każdej chwili.

Na przestrzeni mijających właśnie trzech tygodni świat oszalał. Wszystko stanęło na głowie i wcale nie ma zamiaru prędko wracać na nogi. Upragniony moment, kiedy można zostać w domu, zamiast iść do pracy, stał się dla znacznej części przekleństwem. Teraz po prostu przestaliśmy z pracy wychodzić…

To pytanie zadaje sobie wielu świeżo upieczonych absolwentów uniwersytetów i politechnik. Czy kariera w edukacji ma sens? Czy da się w miarę bezboleśnie wejść do zawodu nauczyciela i uniknąć wypalenia? Sekretem są wszechstronne kompetencje wychowawcze oraz dydaktyczne.

„Dziecko – już mieszkaniec, obywatel i już człowiek. […] Lata dziecięce – to życie rzeczywiste, nie zapowiedź. […] Nie morał na wyrost i frazes zadań i obowiązków przyszłych, jeno dzisiejszych”.

Profesor John Hattie w swojej książce: Widoczne uczenie się uczniów dla nauczycieli, poświęcił dużo miejsca – wpływowi nauczyciela na uczenie się uczniów. Nie jest to tylko badanie realizacji założonych celów, ale analiza skuteczności, refleksja nad metodami i praktykami. Aby doskonalić nauczanie, nauczyciel potrzebuje wiedzieć, jak jego uczniowie się uczą i jak jego metody nauczania odpowiadają na potrzeby jego uczniów.