Na całym świecie państwa inwestują lub deklarują, że inwestują w edukację, zwłaszcza w edukację z wykorzystaniem nowoczesnych technologii oraz infrastrukturę. Z drugiej strony mamy do czynienia z nowymi trendami, które zmierzają do redefinicji pojęcia „uczenie się” w XXI wieku. W tym kontekście warto zwrócić uwagę na projekt Learnometer.
Learnometer wymyślił i prowadzi wspólnie z Microsoft, profesor Stephen Heppell z Wielkiej Brytanii, przez wiele środowisk uznawany obecnie jako jeden z najważniejszych specjalistów od nowoczesnej edukacji. Celem projektu jest zwrócenie uwagi osób odpowiedzialnych w państwie za zmiany w systemie edukacji na kierunki rozwoju procesów edukacyjnych w kontekście globalizacji, rewolucji technologicznej i budowy społeczeństwa informacyjnego.
Dwa podstawowe pytania jakie stawia Heppell, to:
- Czy inwestycje państw w rozwój edukacji skierowane są w kierunku właściwym dla edukacji w XXI wieku?
- Jeśli tak, to czy potrafimy zbadać, czy te inwestycje można ocenić jako efektywne, a także w jaki sposób możemy to udowodnić.
Projekt składa się z czterech części:
Analizy światowych trendów w rozwoju edukacji – strona internetowa projektu przedstawia, jakie trendy są najważniejsze, a także pozwala określić, w jakim miejscu dziś się znajdujemy, oraz gdzie chcielibyśmy znaleźć się za rok. Wprawdzie systemy edukacji w różnych krajach różnią się od siebie, można wskazać trendy, które w mniejszym lub większym stopniu odnoszą się do całego świata. Dla każdego kraju można więc stworzyć mapę rozwoju edukacji, co następnie pozwoli porównać wyniki do innych krajów. Mapa taka może stanowić świetną podpowiedź dla rządzących, czy proponowane przez nich rozwiązania mieszczą się w ogólnoświatowych trendach.
Światowe badania dotyczące procesów uczenia się – analizowanie polityk rozwoju edukacji, wypowiedzi osób odpowiedzialnych za edukację, także w sferze deklaracji. Działanie to jest długofalowe - planowana jest publikacja raportu co dwa lata. Trwają obecnie prace nad raportem wyjściowym.
Szkoła jako przedmiot badawczy – analiza sytuacji w mikroskali, ocena zjawisk zachodzących na poziomie szkoły jako elementu systemu nauczania, ocena potencjalnej możliwości poprawy sytuacji. Ponieważ zmienia się świat i technologie, zmienia się szybko również pedagogika. Potrzebne jest zebranie doświadczeń oraz dokumentowanie procesu zmian, aby wskazać, w jaki sposób szkoły mogą się rozwijać najbardziej efektywnie.
Forum wymiany efektywnych technik nauczania – tworzenie forum wymiany doświadczeń między nauczycielami i szkołami, próba „zarażenia” jednych szkół i środowisk dobrymi i sprawdzonymi pomysłami.
Realizacja opisanych wyżej czterech części projektu może pozwolić ocenić, czy inwestycje w edukację, zwłaszcza w nowe technologie i infrastrukturę, to najlepszy sposób na wykorzystanie istniejących zasobów, a także zagwarantowanie odpowiedniej stopy zwrotu oraz zabezpieczenie zrównoważonego rozwoju systemów edukacji.
