Dziewięć razy za

Pod tajemniczym "cosiem" kryje się wielka fala krytyki, która od Bałtyku po Tatry (lub w innym kierunku) przepłynie przez Polskę, kiedy się okaże, że obiecane szkolne laptopy będą miały znaleźć się w szkołach na 99,9%.
Chciałbym się jednak mylić. Oto kilka hipotetycznych zarzutów, jakie być może (oby nie!) będą stawiane, gdy już ostatecznie laptopy będą wprowadzone do szkół.
1. Zagrożenia. Już słyszę postulaty dotyczące niebezpieczeństw czyhających w sieci na bezbronne dzieci i młodzież. Począwszy od różnego typu stron, witryn, po osoby, mające złe intencje. Tylko pytanie do wszystkich: czy Wasze dzieci korzystają z Internetu? W większości usłyszę odpowiedź: tak! Więc teraz im niby nic nie zagraża? Uważam, iż powinniśmy właśnie teraz, póki dostęp do sieci jest taki, jaki jest, uczyć się wszyscy (uczniowie, rodzice, nauczyciele), jak efektywnie wykorzystywać dobrodziejstwa techniki, a nie widzieć w nich tylko zagrożenia, które przecież są wszędzie niezależnie od tego czy jesteśmy on- czy off-line.
2. Co książka to książka. Tylko moje pytanie: czy treść i przekazywana wiedza zmienią się, jeżeli umieścimy je w jedynym pliku? Nie znam takich zasad, które pozwalałby na dokonywanie takowych zmian. A przecież obecnie większość książek powstaje przy użyciu komputera i później idzie dopiero do drukarni. Gdzie więc jakakolwiek zmiana? Ano są w komputerze i nie można robić na nich notatek ołówkiem (sic!).
3. Dzieci i młodzież za dużo czasu spędzają przed komputerem. Będą przy tym opychać się niezdrowym jedzeniem, rozrastać się w zastraszającym tempie itd. Tutaj problem można potraktować dwutorowo. Po pierwsze, czy nie lepiej w takim razie nauczyć (o czym wspominałem w pkt 1) efektywnego wykorzystania tego czasu, zamiast na siłę odciągać młodych od komputera? Jeżeli już siedzą i są w sieci, niech przy okazji czegoś się uczą, szukają, poznają. Z własnego doświadczenia wiem, że udział w międzynarodowym kursie, przy wykorzystywaniu Internetu, daje dużo, dużo więcej niż ślęczenie nad książkami, które wszystkiego mi nie powiedzą. A już na pewno, przy okazji pracy, nie umożliwią komentowania meczów Euro 2008 z kolegą z Chorwacji!
Po drugie, przy okazji wprowadzania nowych technologii do szkół, warto by pomyśleć nad ciekawymi rozwiązaniami dotyczącymi takiego przedmiotu jak wychowanie fizyczne. Pod koniec 3 klasy gimnazjum organizuje się komersy, później są studniówki, uczmy się więc tańczyć na lekcjach w-fu. Jeżeli ktoś połknie bakcyla, zapewniam, wyjdzie z domu, aby się właśnie poprzez taniec rozerwać. Wprowadźmy elementy samoobrony, a nie tylko bieganie na czas, czy kilka gier zespołowych. Ważnym jest, aby rozwój intelektualny szedł w parze z fizycznym - nie zatrzymujmy intelektu tylko dlatego, że nie potrafimy jednocześnie zainteresować młodych ludzi sportem (ogólnie aktywnością fizyczną).
4. Nauczyciele. Z pewnością po tym komentarzu dostane pracę w szkole;). Jednak moja wyobraźnia podsuwa mi właśnie obrazek, na którym widzę nauczycieli, którzy protestują przeciwko laptopom i edukacji przy ich użyciu. Dlaczego? Najtrudniej nauczyć czegoś nowego osoby, który same uczą lub będą to robić dalej. I wiem to z własnego doświadczenia, jako że jestem studentem filologii polskiej na specjalności nauczycielskiej. Niestety, dla większości uczących będzie to przeskok niemalże cywilizacyjny, edukacyjny przewrót kopernikański, który urośnie do rangi wybuchu bomby atomowej! Bo tego nie znamy, bo nie potrafimy, bo to, bo tamto - skąd my to znamy! Zmianie musi ulec nasza mentalność. Który/-a nauczyciel/-ka ma np. bloga, do którego 24 h na dobę, 7 dni w tygodniu ma dostęp rodzic? A ja znam osobę, podejmującą się od września bycia nauczycielem, która zaczęła właśnie od założenia sobie bloga, aby wszystko było jasne i klarowne dla wszystkich (dla niej, rodziców, szczególnie dla uczniów). Niczym mantrę na studiach powtarzano mi i moim koleżankom, że nauczyciel to zawód, który wymaga nieustannego doskonalenia się! I kiedy wierzę że rodzice, którzy być może widzą jakieś zagrożenia w tych laptopach, to mimo to zgodzą się na nie, to z drugiej strony najbardziej obawiam się (o) tych, którzy będą odtąd musieli z nich korzystać - nauczycieli. Na marginesie: wielu z nich już korzysta i chwała im za to!