Wyobraź sobie taką sytuację: jesteś nauczycielem, z kilku a nawet z kilkunastoletnim stażem, masz swój plecak, w którym w mniej lub bardziej uporządkowany sposób przechowujesz swój warsztat, lubisz swoją pracę, choć czasem miewasz momenty zwątpienia, bywasz zmęczony, ale generalnie wysypiasz się i dbasz o siebie, no i tworzysz, wymyślasz, bo czujesz odpowiedzialność, bo chcesz, żeby było efektownie i efektywnie. Z czasem dochodzisz do momentu, w którym mówisz sobie: dość! Mam już tyle i tyle umiem, że więcej mi nie potrzeba. I pewnego pięknego dnia, w niczym niezmąconej błogości, spotykasz kogoś, kto zapala w tobie nową iskierkę i to wybucha! Dlaczego? Zaraz się dowiesz.
Gdybym zapytała, czy znasz Minecrafta, z pewnością odpowiesz, że tak. Bo przecież grają w niego Twoje dzieci - i te prywatne, i te szkolne. I nawet jeśli nigdy nie grałeś, to zapewne wiesz przynajmniej tyle, że to kwadratowy świat, w którym można budować. To duże uproszczenie. Bo ten świat to taka piaskownica, w której przesypywanie piasku ma bardzo duże znaczenie, powiedziałabym nawet głębokie.
Zastanawiam się, czy w ogóle można zabrać dziecko w świat, który jest jego światem, w którym to ono było pierwsze, w którym jest ekspertem? Bo przecież co dorośli mogą wiedzieć o „dirtach z trawą”, jakie rośliny da się na nich posadzić i w jaki sposób… itd. Po co w ogóle my dorośli – nauczyciele – mielibyśmy to dziecko tam zabierać?
Minecraftowi mali eksperci uczą się mnóstwa rzeczy podczas gry. Bez naszego udziału. Czego? Planują czas, bo przecież trzeba zdążyć zbudować schronienie przed zapadnięciem zmroku. Planują przestrzeń, zarządzają zasobami, zbierają materiał na tworzenie użytecznych przedmiotów czy też handel wymienny z mieszkańcami napotkanych wiosek. Uprawiają rośliny, hodują zwierzęta, aby przeżyć. Uczą się orientacji w przestrzeni, żeby nie zgubić się w tym nieograniczonym świecie. Dzięki grze każdy siedmiolatek wie, czym jest diament, szmaragd, gdzie można znaleźć węgiel i do czego wykorzystać rudę miedzi. Nie mówiąc już o odkrywaniu talentów konstruktorskich i kreatywnym wyrażaniu siebie.
Cudownie! My dorośli lubimy wykorzystywać takie okazje, żeby to, co dzieciom bliskie, wykorzystać w edukacyjnym celu. Pokazać, nauczyć, sprawdzić… Ech, my dorośli ;-) Kiedy pierwszy raz zagrałam w Minecraft, zrozumiałam fenomen tej gry. Kiedy przejrzałam kilka edukacyjnych światów, od razu urodziło mi się masę pomysłów na to, jak wykorzystać Minecraft w szkole. I być może moje doświadczenia nie są jeszcze zbyt wielkie, choć przyznam się Wam, że spędziłam setki godzin, aby wybudować mój własny świat ;-), to mam w głowie dwie myśli: po pierwsze, dajmy się trochę zarazić i pograjmy z uczniami, dziećmi. Nie bądźmy tacy wszystkowiedzący, poprośmy je, aby pokazały nam, jak ten ich świat wygląda i jak oni go widzą. Po drugie, niech Minecraft nie będzie tylko substytutem edukacyjnych treści. Spróbujmy na niego popatrzeć tak, aby móc redefiniować nasze podejście do edukacji i sposobu, w jaki uczą się nasi uczniowie.
Zapraszam na moje wystąpienie na INSPIR@CJACH WCZESNOSZKOLNYCH 2022 podczas których opowiadałam o moich edukacyjnych przygodach w światach Minecrafta:
***
Organizatorami zorganizowanej w dniach 14-15 maja 2022 w Warszawie konferencji INSPIR@CJE WCZESNOSZKOLNE 2022 byli:
Edunews.pl, Fundacja Rozwoju Społeczeństwa Wiedzy THINK! oraz Think Global sp. z o.o.
Partnerem merytorycznym była społeczność nauczycieli grupy Superbelfrzy RP i Superbelfrzy Mini.
Partnerami konferencji byli: Learnetic SA, Fundacja Szkoła z Klasą (Program Asy Internetu), Stowarzyszenie Cyfrowy Dialog (Amazon Kindloteka i Minecraft Education) oraz Warszawskie Centrum Innowacji Edukacyjno-Społecznych i Szkoleń.
***
O Minecraft Education Edition rozmawialiśmy także na konferencji INSPIR@CJE 2022 (24-25.09.2022), której Partnerem Strategicznym był Microsoft Polska. Podczas konferencji odbyła się oficjalna premiera polskiej mapy edukacyjnej, która przygotowana została dla uczniów klas 5. szkoły podstawowej i jest zgodna z podstawą programową dla sześciu przedmiotów: języka polskiego, języka angielskiego, matematyki, biologii, historii i geografii.
Notka o autorce: Joanna Apanasewicz jest nauczycielką edukacji wczesnoszkolnej w Szkole Podstawowej w Chrząstawie Wielkiej. Autorka scenariuszy, materiałów edukacyjnych i publikacji dotyczących wprowadzania nowych technologii do edukacji, programowania, STEAM, a także kreatywnych i aktywizujących metod nauczania. Trenerka, mentorka i ekspertka edukacyjna w Niepublicznym Ośrodku Doskonalenia Nauczycieli Cyfrowy Dialog, a także trenerka w Fundacji Szkoła z Klasą. Blogerka, należy do społeczności Superbelfrzy RP.
Ostatnie komentarze
Mamy dwa różne obowiązki w Polsce.
Z tym "obowiązek nauki", jest formułowan...