Metoda projektu jest jedną z najpopularniejszych i najczęściej wykorzystywanych przez nas, ale także przez innych nauczycieli metod uczenia się. To naturalny sposób na kreatywne nauczanie oraz wdrażanie do samokształcenia i rozwijania zdolności twórczych uczniów.
Dlaczego warto, a nawet należy pracować metodą projektów?
Projekt umożliwia nauczycielom, terapeutom, ale także rodzicom poznanie predyspozycji, zainteresowań i umiejętności uczniów. Podczas pracy w projekcie mamy szansę na poznanie stylów uczenia się dzieci.
Dzięki różnorodnym zadaniom zaplanowanym w pracy projektowej umożliwiamy naukę i aktywność wszystkim typom dzieci, bez względu na ich rodzaj inteligencji i predyspozycji. W projkecie mają szansę na sukces zarówno słuchowcy jak i uczniowie, u których dominującym zmysłem jest ruch czy wzrok. Z pewnością projekt sprawdzi się w pracy z uczniami z wysoką samooceną jak i z uczniami o niskim poczuciu własnej wartości. Swoje miejsce odnajdą w nim uczestnicy preferujący rolę lidera i uczniowie lubiący aktywności w cieniu innych.
Metoda projektu zwiększa szansę na odniesienie sukcesu uczniom słabszym, nieśmiałym, ale także dzieciom ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.
Bez wątpienia taka forma pracy i rozwiązywania problemów daję szansę na współpracę i integrację uczniów z wielu szkół.
Projekt pozwala na zastosowanie różnorodnych aktywności, form pracy i użycia różnych środków i zapraszania do ich realizacji ciekawych osób. Nie bez znaczenia jest tutaj możliwość wdrażania nowoczesnych technologii, które nie tylko aktywizują uczniów, ale uatrakcyjnią proces uczenia się.
Jednym z ostatnich projektów, który realizujemy z uczniami jest międzynarodowy projekt eTwinning pt. ORA-AMA-KO. Zadaniem projektu jest poznanie różnorodności biologicznej lasów deszczowych, ochrona klimatu, kształtowanie umiejętności i postaw proekologicznych i prozdrowotnych, integracja, a także współdziałanie w obrębie kilku przedmiotów.
Podczas projektu uczniowie współpracując z kolegami ze Szkoły Podstawowej im. Kazimierza Nowaka w Dąbrówce oraz ze Szkołą Podstawową z Cypru działają praktycznie, wykorzystując dostępne wcześniej już w innym celu wykorzystywane elementy, ale także poszerzają swoje kompetencje cyfrowe.
- Dlatego przygotowaliśmy już makietę lasu deszczowego.
- Stworzyliśmy ekologiczny model pojazdu, który przemieszczać się ma pomiędzy poznanymi miejscami takimi jak Borneo, Amazonia i Kotlina Konga.
- Przygotowywaliśmy lapbooki, plakaty, dzięki którym poznajemy zwierzęta i rośliny tych regionów.
- Uczestniczyliśmy w warsztatach kulinarnych, podczas których przygotowujemy i promujemy zdrowe, wegańskie potrawy.
- Tworzyliśmy mapy myśli w aplikacjach tabletowych, które pomagają nam odpowiedzieć na pytanie po co potrzebne są nam lasy deszczowe?
- Ponadto organizowaliśmy wideokonferencje, podczas których wzajemnie się poznajemy i omawiamy nasze działania, planując jednocześnie kolejne.
- Udało nam się nagrać wspólny klip, który powstał na potrzeby projektu.
- Kodowaliśmy trasy robotów, które poznają kotlinę Konga.
- Stworzyliśmy tajemne szyfry, w których zbudowaliśmy wiadomości do siebie.
- Przygotujemy doświadczenia, które pomogą nam zrozumieć, w jaki sposób wybuchają wulkany i jak można oczyszczać wodę i powietrze, by wszystkim żyło się lepiej.
Największą wartością dodaną tego projektu jest jednak jego interdyscyplinarność, współpraca i integracja uczniów pełnosprawnych z niepełnosprawnymi intelektualnie. Udowadniamy przy tym, że jesteśmy świadomymi ekologicznie ludźmi i jesteśmy zdeterminowani, by dbać o naszą planetę. Wszystkie, edukacyjne działania, które podnoszą świadomość i wiedzę uczniów na temat klimatu i tego w jaki sposób o niego dbać, są efektywne i warte naszego zaangażowania.
Relacja z działań projektowych na platformie Twin Space.
Notka o autorkach: Zyta Czechowska i Jolanta Majkowska- nauczycielki w Zespole Szkół Specjalnych w Kowanówku. Członkinie grupy SuperbelfrzyMini i SuperbelfrzyRP. Autorki bloga specjalni.pl. Entuzjastki nowoczesnych technologii i kreatywnych pomocy dydaktycznych. Wdrażają elementy programowania w szkolnictwie specjalnym. Autorki projektu sieci współpracy nauczycieli, prowadzące Rady Szkoleniowe i warsztaty dla nauczycieli. Za szczególne osiągnięcia edukacyjno-wychowawcze otrzymały w 2017 r. Nagrodę Ministra Edukacji Narodowej. Niniejszy artykuł ukazał się w blogu Specjalni.pl. Licencja CC-BY-SA
