Nauczycielom udało się przetrwać trudny ostatni rok, ale wyzwanie dopiero się zaczyna. Przewiduje się, że większość dzieci będzie odporna na zakażenie Covid 19, ale wśród dzieci z rodzin, które zostały bezpośrednio dotknięte wirusem lub recesją gospodarczą, jedno na troje może mieć poważne problemy ze zdrowiem psychicznym.

26 sierpnia, zdalna odprawa zorganizowana przez warszawskie kuratorium. Ponad trzy tysiące obserwujących. Najważniejszy temat, oczywiście, to przygotowania do zdalnej nauki. Było jak być mogło – trochę krzepiących zapewnień, trochę przypomnienia tego, co wszyscy wiedzą. Lekki powiew normalności, kiedy omawiano wnioski z nadzoru i radzono, jak napisać program profilaktyczno-wychowawczy.

Minione miesiące były dla mnie zupełnie wyjątkowe. Choć mogło się wydawać, że staliśmy w miejscu, wydarzyło się wiele ważnych rzeczy. Przyszła też refleksja: dokąd iść dalej?

Można powiedzieć, że edukacja publiczna jest podstawowym problemem społecznym. Choć zazwyczaj rządzący nie dostrzegają tego problemu. Bo przecież wszystko działa. Jest takie powiedzenie w świecie anglosaskim: „nie pozwól sobie nigdy na zmarnowanie głębokiego kryzysu”. Kryzys zmusza do myślenia i przewartościowania sposobu postępowania i szukania nowych rozwiązań. Pandemia, której doświadczamy jest kryzysem także dla/w systemie oświaty. Jest istotne, abyśmy nie przeszli do porządku dziennego nad tym, co działo się przed wakacjami w oświacie i pomyśleli, co zmienić. To jest realne wyzwanie dla polskiej oświaty - mówił prof. dr hab. Lech Mankiewicz podczas finału konferencji CN Kopernik "Pokazać - Przekazać online".

Artykuł ten powstał po długich rozmowach z wieloma nauczycielami z całej Polski. Dedykuję go moim cudownym Koleżankom i Kolegom, pasjonatom, eduwariatom z całego kraju, których spotkałam na swojej drodze kiedyś, dziś i spotkam jutro…

We wrześniu wrócimy do nauczania rzeczywistego lub pozostaniemy przy zdalnym lub będzie stosować tak zwaną „hybrydę”. Każda z form będzie nacechowana doświadczeniem uzyskanym w czasie pandemii.