No pewnie wszyscy pomyślą, że na pewno dzieciaki, którym przewraca się w głowie, jak nie mogą się w szkole od razu podłączyć do FB (zalogowani są, bo nigdy się nie wylogowywują), albo urzędnicy, którzy tak sobie właśnie wymyślili, albo producenci sprzętu, no bo przecież ktoś musi kupować ich gadżety... Niespodzianka – z badań amerykańskich wynika, że coraz więcej rodziców i nauczycieli chciałoby szerokiego wykorzystania technologii w edukacji.

Współczesne dziecko żyje w zupełnie innych warunkach niż jego poprzednicy sprzed kilkunastu lat. Świat dziecka to dziś w dużej mierze świat mediów, z których najważniejszymi są telewizja, podłączony do Internetu komputer oraz telefon komórkowy, a coraz częściej także iPod, iPad i tablet. Współtworzą one potężne środowisko medialne, które w dużej mierze staje się również środowiskiem edukacyjnym. Media stały się kolejnym, po biosferze, technosferze i infosferze środowiskiem życia człowieka.

Prawie co piąty student przyznaje się do tego, że zdarzyło mu się oblać egzamin z powodu gier - wynika z badania „Wpływ gier komputerowych na zdawalność egzaminów w szkołach wyższych” przeprowadzonego przez internetowy magazyn IGRA.

Jak pokazuje trzeci „Raport roczny” społecznego programu „Szkoła bez przemocy” odsetek uczniów, którzy nudzą się na lekcjach wzrósł tylko w ciągu jednego roku aż o 9%. W szkołach podstawowych nudziło się najmniej, bo 31% uczniów, w gimnazjach 51%, a w szkołach ponadgimnazjalnych już ponad 60%. Jednocześnie spadł też odsetek uczniów, którzy w badaniu zadeklarowali, iż lekcje ich interesują. W badaniu z roku 2009 było ich tylko 28%.

Niemal połowa (48%) rodziców zapytanych o to czy uważają, że szkoła, do której chodzi ich dziecko zwraca uwagę na edukację filmową swoich uczniów, odpowiada - nie. Tylko 14% deklaruje zadowolenie z częstotliwości wyjść do kina i wybieranego przez pedagogów repertuaru. Z drugiej strony, zwiększenie udziału nowoczesnych technologii w nauczaniu to jedno z wyzwań stawianych szkołom przez Ministerstwo Edukacji Narodowej. Ambitne kino wydaje się być więc doskonałym narzędziem dla oświaty, nie tylko pod względem przekazywanych treści, ale także formy przekazu.

Zjawisko przedwczesnego kończenia nauki osiąga różną skalę w poszczególnych krajach  UE. Zgodnie z danymi Eurostatu z 2011 roku w niektórych z nich jak Chorwacja (4,1%), Słowenia (4,2%), Czechy (4,9%), Słowacja (5%) i Polska (5,6%) jest to problem znikomy. Dla innych krajów - Portugalii (23,2%), Hiszpanii (26,5%), Malty (33,5%) czy Turcji (41,9%) jest to poważne zagrożenie. W większości państw unijnych, zarówno tych starych jak i nowszych odsetek ten oscyluje w granicach od 11,2% (Węgry) do 19,7% (Islandia). Problem ten dotyka nawet kraje znane z dużych tradycji i dobrze funkcjonującego, rozbudowanego systemu kształcenia i szkolenia zawodowego jak Niemcy (11,5%) czy Wielka Brytania (15%).